Development of Mechanical Ventilatory Patient Care in Lampang Hospital
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Background: Mechanical ventilation is an advance technology life support for patients who have respiratory failure. There are variations for management and weaning of mechanical ventilator in Lampang Hospital.
Objective: To determine the implementing results of ventilator management protocol (VMP) in intensive care units (ICU) of Lampang Hospital.
Material and method: A quasi-experimental study was conducted on 321 consecutive adult patients receiving mechanical ventilation in 6 medical and surgical ICUs of Lampang Hospital. The registered nurse–driven VMP was implemented during 1-28 February 2015 and classified as intervention group (n=200). The control group (n=121) was conducted during 1-31 January 2015 before VMP implementation. Duration of mechanical ventilation, intubation period, weaning time, incidences of unplanned extubation, ventilator–associated pneumonia (VAP) and re-intubation rate within 48 hours were recorded. Self-assessment questionnaire were completed by the nurses. Data were analyzed by using descriptive statistics and independent t-test.
Results: Duration of mechanical ventilation in both groups were 4.7 days equally (p=0.959). The intervention group had shorter intubation period (4.5 ± 5.6 vs 4.7 ± 5.3 days, p=0.826) and ventilator weaning time (15.1 ± 23.5 vs 30.8 ± 52.5 hours, p=0.020) than the control group. Incidences of unplanned extubation, VAP and re-intubation rate were lower in the intervention group (1.43 vs 0.76, 2.84 vs 0.76 per 1,000 intubation days and 3.3% vs 0.5% respectively). Nurse
satisfaction was relatively high in term of ease, time saving and convenience. Conclusion: Implementation of VMP could reduce ventilator weaning time, unplanned extubation, VAP and re-intubation rate.
Article Details
บทความที่ส่งมาลงพิมพ์ต้องไม่เคยพิมพ์หรือกำลังได้รับการพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารอื่น เนื้อหาในบทความต้องเป็นผลงานของผู้นิพนธ์เอง ไม่ได้ลอกเลียนหรือตัดทอนจากบทความอื่น โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือไม่ได้อ้างอิงอย่างเหมาะสม การแก้ไขหรือให้ข้อมูลเพิ่มเติมแก่กองบรรณาธิการ จะต้องเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะได้รับพิจารณาตีพิมพ์ และบทความที่ตีพิมพ์แล้วเป็นสมบัติ ของลำปางเวชสาร
References
2. Goodman S. Implementation a protocol for weaning patient off mechanical ventilation. Nurs Crit Care 2006;11(1):23-32.
3. อนงค์นาฏ บุญรัตน์. ผลการใช้แนวปฏิบัติหย่าเครื่องช่วยหายใจในผู้ป่วยวิกฤติ.วารสารวิชาการเขต 12. 2558;26(1):59-62.
4. พรทิพย์ สุขอดิศัย, ดารารัตน์ ธรรมมะ, บุศริน เอี่ยวสีหยก. การพัฒนาแนวทางการดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บศีรษะที่ได้รับการหย่าเครื่องช่วยหายใจ. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี. 2548;17(1):1-10.
5. นภัสภรณ์ ดวงแก้ว. ประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกส?ำหรับการป้องกันท่อช่วยหายใจเลื่อนหลุดในหอผู้ป่วยหนักอายุรกรรมโรงพยาบาลล?ำปาง [วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตร์มหาบัณฑิต]. สาขาวิชาการพยาบาลอายุรศาสตร์และศัลยศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย, เชียงใหม:่ มหาวทิ ยาลัยเชียงใหม่; 2554.
6. Chiang AA, Lee KC, Lee JC, Wei CH. Effectiveness of a continuous quality improvement program aiming to reduce unplanned extubation: a prospective study. Intensive Care Med 1996; 22(11):1269-71.
7. Marelich GP, Murin S, Battistella F, Inciardi J, Vierra T, Roby M. Protocol weaning of mechanical ventilation in medical and surgical patient by respiratory care practitioner and nurses effect on weaning time and incidence of ventilator-associated pneumonia. Chest 2000;118(2):459-67.
8. Miller RL, Cole RP. Association between reduced cuff leak volume and postextubation stridor. Chest 1996;110(4):1035-40.