ความรู้สึกไม่แน่นอนและการเผชิญความเครียดในสตรีตั้งครรภ์ช่วงรอผลวินิจฉัยการเจาะน้ำคร่ำ

บทคัดย่อ

          การวิจัยเชิงพรรณนาหาความสัมพันธ์ครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกไม่แน่นอนและการเผชิญความเครียดของสตรีตั้งครรภ์ในช่วงรอผลวินิจฉัยการเจาะน้ำคร่ำ กลุ่มตัวอย่างคือ สตรีตั้งครรภ์ที่ได้รับการเจาะน้ำคร่ำที่มารับบริการที่หน่วยวินิจฉัยก่อนคลอด โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ จำนวน 85 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามความรู้สึกไม่แน่นอนในสถานการณ์ และแบบสอบถามการเผชิญความเครียดขณะตั้งครรภ์ ตรวจสอบความเชื่อมั่นได้ค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาคเท่ากับ .82 และ .91 ตามลำดับ  วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาและสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า

1 สตรีตั้งครรภ์ช่วงรอผลวินิจฉัยการเจาะน้ำคร่ำมีค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้สึกไม่แน่นอนในสถานการณ์ 78.26 (SD = 8.68) ซึ่งอยู่ในระดับปานกลาง และมีค่าเฉลี่ยคะแนนการเผชิญความเครียดขณะตั้งครรภ์โดยรวม 68.52 (SD = 7.58) ซึ่งอยู่ในระดับปานกลาง

2 สตรีตั้งครรภ์ช่วงรอผลวินิจฉัยการเจาะน้ำคร่ำ มีความรู้สึกไม่แน่นอนในสถานการณ์สัมพันธ์ทางบวกกับการเผชิญความเครียดขณะตั้งครรภ์โดยรวม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .42, p < .01)   2.1  ความรู้สึกไม่แน่นอนในสถานการณ์มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการเผชิญความเครียดแบบวางแผน-เตรียมพร้อมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .25, p < .05)   2.2  ความรู้สึกไม่แน่นอนในสถานการณ์มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการเผชิญความเครียดแบบหลีกเลี่ยงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .35, p < .01)  2.3  ความรู้สึกไม่แน่นอนในสถานการณ์ไม่มีความสัมพันธ์กับการเผชิญความเครียดแบบประเมินทางบวก  2.4  ความรู้สึกไม่แน่นอนในสถานการณ์มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการเผชิญความเครียดแบบสวดอธิษฐานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .29, p < .01)