ผลของรูปแบบนิเทศทางการพยาบาลเพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับ โรงพยาบาลทุ่งสง

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองแบบหนึ่งกลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลองนี้เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการนิเทศของผู้บริหารทางการพยาบาลและสมรรถนะด้านการปฏิบัติการพยาบาลเพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับของพยาบาลวิชาชีพระหว่างก่อนและหลังการใช้รูปแบบ กลุ่มตัวอย่างจำแนกเป็น 2 กลุ่ม ประกอบด้วย 1) กลุ่มผู้บริหารทางการพยาบาล ได้แก่ หัวหน้าและรองหัวหน้าหอผู้ป่วย จำนวน 12 คน คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงและ 2) กลุ่มพยาบาลวิชาชีพผู้ปฏิบัติ จำนวน 52 คน จากการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ รูปแบบนิเทศทางการพยาบาลเพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับที่ประกอบด้วย คู่มือการนิเทศทางการพยาบาลและแนวปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยเพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับ แบบสอบถามพฤติกรรมการนิเทศของผู้บริหารทางการพยาบาล และแบบสอบถามสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพในการป้องกันการเกิดแผลกดทับ แบบสอบถามทั้งสองชุดได้รับการตรวจความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน ได้ค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหาเท่ากับ .80 และค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาครอนบาค เท่ากับ .98 และ .96 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติที และสถิติวิลคอกซันซายแรงค์ ผลการวิจัยพบว่า

1. ผู้บริหารทางการพยาบาลมีพฤติกรรมการนิเทศหลังการใช้รูปแบบนิเทศทางการพยาบาลที่พัฒนาขึ้นอยู่ในระดับดีกว่าก่อนใช้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001

2. สมรรถนะในการป้องกันการเกิดแผลกดทับของพยาบาลวิชาชีพหลังการใช้รูปแบบการนิเทศทางการพยาบาลที่พัฒนาขึ้นอยู่ในระดับดีและสมรรถนะในการป้องกันการเกิดแผลกดทับของพยาบาลวิชาชีพหลังการใช้รูปแบบการนิเทศทางการพยาบาลที่พัฒนาขึ้นดีกว่าก่อนใช้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001

ควรนำรูปแบบนิเทศทางการพยาบาลเพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับไปใช้อย่างต่อเนื่อง มีการติดตามทุก 3 เดือน 6 เดือน และ 1 ปี และควรมีการนำไปรูปแบบการนิเทศทางการพยาบาลไปปรับใช้กับการพยาบาลผู้ป่วย