ผลของโปรแกรมการเล่นบำบัดต่อทักษะทางสังคมของเด็กสมาธิสั้น
คำสำคัญ:
โปรแกรมการเล่นบำบัด, การเล่นบำบัด, ทักษะทางสังคมของเด็กสมาธิสั้นบทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง แบบวัดสองกลุ่มก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการเล่นบำบัด ต่อทักษะทางสังคมของเด็กสมาธิสั้น กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กโรคสมาธิสั้น อายุ 7-11 ปี จำนวน 60 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมโดยการสุ่มอย่างง่ายกลุ่มละ 30 คน เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วย (1) โปรแกรมการเล่นบำบัด สร้างขึ้นจากแนวคิดของแคททานัทและแอ๊คไลน์ ร่วมกับทบทวนวรรณกรรม (2) ข้อมูลทั่วไปของเด็กสมาธิสั้น และ (3) แบบสังเกตทักษะทางสังคมของเด็กสมาธิสั้นของพยาบาล โปรแกรมการเล่นบำบัดและแบบสังเกตทักษะทางสังคมสำหรับพยาบาล ผ่านการตรวจสอบความตรงของเครื่องมือโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 3 คน และหาค่าความเที่ยงของแบบสังเกตทักษะทางสังคมด้วยค่าดัชนีความสอดคล้องได้เท่ากับร้อยละ 90 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา สถิติ Wilcoxon Signed-ranks test และ Mann-whitney test
ผลการวิจัยพบว่า ค่ามัธยฐานคะแนนทักษะทางสังคมของเด็กสมาธิสั้นสำหรับพยาบาล หลังทดลองมากกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z=-4.85, p<.001) และค่ามัธยฐานคะแนนทักษะทางสังคมของเด็กสมาธิสั้นสำหรับพยาบาล กลุ่มทดลองมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z=-6.84, p<.001)
โปรแกรมการเล่นบำบัดในเด็กสมาธิสั้น สามารถเพิ่มทักษะทางสังคมในเด็กสมาธิสั้นได้ จึงควรนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนาทักษะทางสังคมในเด็กสมาธิสั้นที่รับการรักษาในคลินิกผู้ป่วยนอกของของโรงพยาบาล
คำสำคัญ: โปรแกรมการเล่นบำบัด, การเล่นบำบัด, ทักษะทางสังคมของเด็กสมาธิสั้น
References
Apinantavej, S. (2016). Treatment of ADHD with medication And psychosocial therapy in Thailand. Siriraj Medical Bulletin, 9(3), 175-181.
Boon-yasidhi, V. (2012). Attention Deficit Hyperactivity Disorder: Diagnosis and Management. The Psychiatric Association of Thailand, 57(4), 373-386. (in thai)
Buala, S. (2013). The Effect of Play Therapy oith Family Involvement on Problematic Behaviors of Autistic Children. The Degree of Master of Nursing Science Program in Mental Health and Psychiatric Nursing, Chulalongkorn University.
Carpenter-Rich. E., Loo, S.K., Yang, M., Dang, J., Smalley, S.L. (2009). Social Functioning Difficulties in ADHD: Association with PDD Risk. Clinical Child Psychology and Psychiatry, 14(3), 329-344.
Cattanach, A. (2003). Introduction to play therapy. New York: Brunner-Routledge.
Chaiyadech, M. Yunibhand, J., Suktrakul, S. (2014). Relationships Between Personal Factors, Clinical Factors, and Health Related Quality of Life Amomg Children with Attention-Deficit Hyperactivity Disorder. The Journal of Psychiatric Nursing And Mental Health, 28(2), 100-113. (in thai)
Farzadfard, S. A., Abdekhodaee, M. S., & Ghenaeechaman, A. A. (2015). Effectiveness of combined purposeful play therapy and narrative therapy on pre-school children’s attention and concentration. Journal of Fundamentals of Mental Health, 17(5), 222-228.
Gresham, F. M., & Elliott, S. N. (2008). Social Skills Improvement System (SSIS) Rating Scales Manual. Minneapolis: Pearson.
Hansen, S., Meissler, K., Ovens, R. (2000). Kids together: A group play therapy model for children with ADHD symtomalogy. Journal of Child and Adolescent Group Therapy, 10(3), 191-211.
Juidonkloy, W. (2010). Developing Social Skills Enhancing Program for Students with Attention-Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in Grades 1-3. Doctoral of Education Degree in Special Education, Srinakharinwirot University.
Kenny, M. C., & Winick, C. B. (2000). An integrative approach to play therapy with an autistic girl. International Journal of Play Therapy, 9(1), 11–33.
Khotaput, K. (2018). Effect of Nursing Care with Art Therapy Program on Attention Deficit Hyperactivity Symptoms Among Children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder. The Degree of Master of Nursing Science (Psychiatric and Mental Health Nursing), Prince of Songkla University.
Kosasena, U., Yuniband, J. (2013). Effects of Play Therapy With Family Involvement on Social, Intellectual, ond Language Development of Autistic Children The Journal of Psychiatric Nursing And Mental Health, 27(3), 125-137. (in thai)
Kuntajorn, K. (2010). The Effectiveness of Social Skills Development Program for Adolescents of Juvenile in Rehabilitation Center of Ubonratchathani Province. The Degree of Master of Education Degree in Guidance and Counseling Psychology, Srinakharinwirot University
Laoviriyarat, Y.(2009). Effects of play therapy on problem behavior of kindergarteners. The Degree of Master of Education Program in Early Childhood Education, Chulalongkorn University.
Makboon, P. (2012). Factors Contributing to Social Skills of Male Children and Young in the Department of Observation and Protection Regional Center of Juvenile Training School II, Ratchaburi Province. The Degree of Master of Arts Program in Community Psychology, Silpakorn University.
Medical Record and Statistics Department Angthong Hospital. (2019). Report of children with attention deficit hyperactivity statistics. Angthong Hospital.
Paparella, T., Goods, S. K., Freeman, S., & Kasari, C. (2011). The emergence of nonverbal attention and requesting skills in young children with autism. Journal of Communication Disorders, 44, 569-583.
Piyasin, W. et al. (2010). Practice Guidelines Care for Attention Deficit Hyperactivity Disorder at the Provincial Hospital for Pediatrist. Retrieved March 22, 2016 from http://www. thaipediatrics. org/Media/media-20161208151415.pdf
Robinson, A. M. (2015). The effects of child-centered play therapy on the behavioral performance of elementary school students with ADHD. Texas: A&M University Commerce.
Siwamas, K.(2013). Transient Tic Disorder and Comorbid Attention Deficit/Hyperactivity Disorder in Childhood : Case Report. Phichit Hospital Journal , 28(1), 74-80.
Tipsai, K. (2012). Development Social Skill of early Childhood Children in Ban Tum Primary school (Npc. 15 Krp. Klangubpatam) under the Office of Sri Sa Ket Primary Education Service Area 4 through Group Activities to enrich the experience. The Master of Education, Mahasarakham University.
Venfleet, R., Sniscak, A. E., & Sniscak, C. C. (2010). Child-Centered Play Therapy. New York: The Guilford Press.
Visanuyothin, T., Pavasuthipaisit, C., Wachiradilok, P., Arunruang, P., Buranasuksakul, T. (2013). The prevalence of attention deficit/hyperactivity disorder in Thailand. Journal of Mental Health of Thailand, 21(2), 66-75.
Yuenyong, K. (2016). The Effect of Play Therapy on Symptoms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Children Aged 6-9 Years. The Degree of Master of Nursing Science Program in Mental Health and Psychiatric Nursing, Chulalongkorn University.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
1. บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารเครือข่าย วิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้ ที่เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน บรรณาธิการหรือเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและวิทยาลัยการสาธารณสุขภาคใต้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
2. บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้
