บทบาทของครอบครัวในการป้องกันภาวะน้ำหนักเกินในเด็กวัยเรียน
คำสำคัญ:
บทบาทของครอบครัว, การป้องกันภาวะน้ำหนักเกิน, เด็กวัยเรียนบทคัดย่อ
ภาวะน้ำหนักเกินเป็นปัญหาสุขภาพที่เพิ่มมากขึ้นในเด็กวัยเรียน มีสาเหตุจากการดำเนินชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไป ทั้งพฤติกรรมการบริโภคอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรต น้ำตาล และไขมันสูง และการมีกิจกรรมทางกายที่ลดลง บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของบทบาทของครอบครัวในการป้องกันภาวะน้ำหนักเกินในเด็กวัยเรียน โดยนำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับ 1) บทบาทครอบครัวในด้านความรู้ด้านโภชนาการ 2) บทบาทครอบครัวในด้านการเป็นแบบอย่างที่ดีด้านโภชนาการ 3) บทบาทครอบครัวในด้านการส่งเสริมกิจกรรมทางกาย และ 4) บทบาทครอบครัวในด้านการติดตาม ประเมินผลภาวะน้ำหนักเกินในเด็กวัยเรียน จากภาวะสังคมที่มีความเป็นสังคมเมืองมากขึ้น ทำให้มีลักษณะของครอบครัวเดี่ยวมากกว่าครอบครัวขยาย สิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการเข้าถึงอาหารขยะมากขึ้น และเทคโนโลยีต่าง ๆ ที่เปลี่ยนแปลงไป เช่น จากการใช้คอมพิวเตอร์ โทรศัพท์เคลื่อนที่ในการเล่นเกมส์ เป็นต้น ซึ่งส่งผลให้เกิดภาวะต่าง ๆ ขึ้นในเด็กวัยเรียน โดยเฉพาะด้านร่างกาย เช่น ทำให้เกิดโรคเรื้อรัง ด้านจิตใจ ทำให้ขาดความมั่นใจ ไม่สามารถเข้าสังคมได้ ด้านสติปัญญา ทำให้เด็กเรียนรู้ได้ช้าลง ครอบครัวเป็นส่วนสำคัญในการที่จะป้องกันภาวะน้ำหนักเกินที่จะส่งผลกระทบดังกล่าวกับเด็ก ดังนั้น ครอบครัวจะต้องมีความรู้ในการปรุงและจัดเตรียมอาหารที่ถูกต้องตามหลักโภชนาการ เป็นแบบอย่างในการเลือกรับประทานอาหารให้เหมาะสม ส่งเสริมให้เด็กมีกิจกรรมทางกายที่เหมาะสม และมีการติดตาม ประเมินผลน้ำหนักตัวของเด็กอย่างสม่ำเสมอ
References
Boonsri, C. (2009). Overnutrition Maanagement in the Elementary Student at Anuban Haui Thap Than District, Srisaket Province. An Independent Study Report for the Master of Nursing Science in Community Nursing, Faculty of Nursing, Khon Kaen University.
Bureau of Non-Communicable Diseases Department of Disease Control. (2010). Annual Epidemiological Surveillance Report, 2009. Ministry of Public Health.
Bureau of Nutrition. (2014). Guideline for Controlling Obesity in School Children. Department of Health, Ministry of Public Health.
Bureau of Nutrition. (2015). Screening Guidelines Forward and Solve the Problem Fat Children in the School DPAC Health and Clinic. Department of Health, Ministry of Public Health.
Chan, R. S. M., & Woo, J. (2010). Prevention of Overweight and Obesity: How Effective is the Current Public Health Approach. International Journal of Environment and Public Health, 7(3), 765-783.
Chompuja, S. (2009). Factors Affecting Food Consumption of Level 3 Students with Over-Nutrition. An Independent Study for Master of Science (Nutrition Education), Chiang Mai University. (in Thai)
Chomtho, S. (2012). Body Mass Index. Guide to Nutritional Indicators and Related Diseases. WVO Office of Printing Mill.
Flattum, C., Draxten, M., Horning, M., Fulkerson, J. A., Neumark-Sztainer, D., Garwick, A., et al. (2015). HOME Plus: Program Design and Implementation of a Family-Focused, Community-Based Intervention to Promote the Frequency and Healthfulness of Family Meals, Reduce Children’s Sedentary Behavior, and Prevent Obesity. Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity.
Food and Nutrition Policy for Health Promotion. (2017). Definition of Overweight and Obesity. Retrieved on October 3, 2017 form http://www.fhpprogram.org/general-information/health-related-nutrition
Gable, S., Chang, Y., & Krull, J. L. (2007). Television Watching and Frequency of Family Meals are Predictive of Overweight Onset and Persistence in a National Sample of School-Age Children. Journal of the American Dietetic Associational, 107(1), 53-61.
Hales, C. M., Carroll, M. D., Fryar, C. D., & Ogden, C. L. (2017). Prevalence of Obesity Among Adults and Youth: United States, 2015–2016. U.S. DEPARTMENT OF HEALTH AND HUMAN SERVICES Centers for Disease Control and Prevention National Center for Health Statistics. No. 228, October.
Health Education Division. (2014). Health Literacy Scale and Model of Childhood Overweight. Department of Health Service Support, Ministry of Public Health and Behavioral Science Research Institute, Srinakharinwirot University. (in Thai)
Intarakamhang, U. (2012). Guideline of Self Health Behavioral Modification for PreventingThais Obesity, Abdominal Obesity, Hypertension, Diabetes Mellitus and Stoke. Research Findings in 2009-2012. Behavioral Science Research Institute.
Jaiboon, O., Vatanasomboon, P., Termsirikulchai, L., & Satheannoppakao, W. (2015). The 17th National Health Education Conference on The Role of People and Behavior Change. Knowledge and GDA Nutrition-Label Health Literacy of Secondary School Students.
Keita, A. D., Risica, P. M., Drenner, K. L., Adams, I., Gorham, G., & Gans. K. M. (2014). Feasibility and Acceptability of an Early Childhood Obesity Prevention Intervention: Results from the Healthy Homes, Healthy Families Pilot Study. Journal of Obesity Volume, 2014.
Kunlin, N. (2012). Factors Affecting Over Nutritional Status in 6th Grade School Children in Anuban Uttaradit School, Uttaradit Province. An Independent Study for Master of Science (Public Health), Chiang Mai University. (in Thai)
Li, B., Adab, P., & Cheng, K. K. (2014). Family and Neighborhood Correlates of Overweight and Obesogenic Behaviors Among Chinese Children. International Journal of Behavioral Medicine, 21(4), 700-709.
Lindsay, A. C., Sussner, K. M., Kim, J., & Gortmaker, S. (2006). The Role of Parents in Preventing Childhood Obesity. The Future of Children, 16(1), 169-186.
Manoopipatpong, R. (2007). Factors Related to Over Nutrition of Elementary Students in Lop Buri Province. Master of Science (Home Economics), Major Field: Home Economics, Department of Home Economics.
Mo-Suwan, L., & Chittchang, U. (2012). Situation of Nutritional Status and Related Diseases in Thai Adults. Guide to Nutritional Indicators and Related Diseases. WVO Office of Printing Mill.
Nantapong, S., Saratapun, N., & Hirunwong, A. (2014). Parents' Knowledge on Nutrition and Meal-Providing Behavior for Preschool Children at a Public School in Chumphon Province. Kasetsart J. (Soc. Sci), 35, 235 – 244.
Patcharoen, O., Wimonwatwatee, T., & Virutsetazin. K. (2012). Predictor Factors of Behavior on Diet and Physical Activity of Overweight and Obese Students at Secondary Level of Schools in Bangkok. Journal of Faculty of Physical Education, 14(2).
Rattanathumtada, J. (2012). Food Consumption and Health Behavior of Overweight Junior High School Sudents at Loeipittayakom School, Loei District, Loei Province. Master of Public Health, Graduate School, Khon Kean University.
Ruangying, J., Jorajit, S., & Janyam, K. (2016). Food Consumption Behavior of Adolescents in Songkhla Province: Synthesis of Literacy and Factors Influencing Food Consumption Behavior. Journal of Liberal Arts, Prince of Songkla University, Hat Yai Campus, 8(1), January-June 2016.
Singhasame, P., Suwanwaha, S., & Sarakshetrin. (2017). Nutritional Promotion in Pre-School Children. The Southern College Network Journal of Nursing and Public Health, 4(3), 226-235. (in Thai)
Sirichakwal, P. (2007). Nutritional Labels and Symbols. A Review of Documents and Research. Nakhonpathom, Institute of Nutrition, Mahidol University.
Srivichai, C., Yusuk, P., & Phraephasa, W. (2012). Obesity Situation of Students in Prathom Suksa 1-6 in JINDARAM and TANYASITSIN Schools. EUA Heritage Journal: Science and Technology, 7(1).
Tanwattanathavorn, K. (2007). Effectiveness of Health Education Program in Modifying Eating Behavior of Students Who are Overweight. An Independent Study for Master of Public Health, Mahidol University. (in Thai)
The National Health Examination Survey Office. (2011). The report of the 4th Health Examination Survey, 2008-2009. Nonthaburi: Health System Research Institute.
Vuthisawat, S. (2009). The study of Family Relationship of Second Level Students in Panchasap School;. M.Ed (Guidance and Counseling Psychology). Bangkok: Graduate School, Srinakharinwirot University. (in Thai)
Wang, Y., Monteiro, C., & Popkin, B. M. (2002). Trends of Obesity and Underweight in Older Children and Adolescents in the United Stage, Brazil, China, and Russia. The American Journal of Clinical Nutrition, 75(6).
WHO. (2016). Obesity. Retrieved on August 30, 2017 form www.who.int/topics/obesity/en/
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
1. บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารเครือข่าย วิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้ ที่เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน บรรณาธิการหรือเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและวิทยาลัยการสาธารณสุขภาคใต้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
2. บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้