ผลของการออกกำลังกายแบบกะลาบิค แบบการเดิน และการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน ที่มีผลต่อสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบผลของรูปแบบการออกกำลังกายที่แตกต่างกัน      3 รูปแบบได้แก่ การออกกำลังกายแบบกะลาบิค การออกกำลังกายแบบการเดินและการออกกำลังกายด้วยการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน ต่อสมรรถภาพทางกายในกลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุที่มีอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป คัดเลือกจากชมรมผู้สูงอายุวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สงขลา จังหวัดสงขลา สุ่มเข้ากลุ่มทดลอง 3 กลุ่ม ได้แก่ แบบกะลาบิคแบบการเดิน และการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน กลุ่มละ 10 คน โดยออกกำลังกายในแต่ละรูปแบบเป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน วันละ 45 นาที เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองเป็นการออกกำลังกายแบบกะลาบิค แบบการเดินและการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติ Paired     t-test และสถิติ F-test ผลการวิจัยพบว่า

1. หลังการออกกำลังกายแบบกะลาบิคผู้สูงอายุมีสมรรถภาพทางกายทุกรายการสูงกว่าก่อนการออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .001

2. หลังการออกกำลังกายแบบการเดินผู้สูงอายุมีสมรรถภาพทางกายทุกรายการสูงกว่าก่อนการออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .001

3. หลังการออกกำลังกายโดยการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันผู้สูงอายุมีสมรรถภาพทางกายทุกรายการมีค่าเฉลี่ยไม่แตกต่างกันยกเว้น 4 รายการ คือ งอแขนยกน้ำหนัก 30 วินาที มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .001 ซึ่งด้านนั่งงอตัวไปข้างหน้า แตะมือด้านหลัง (ขวาอยู่บน) และแตะมือด้านหลัง (ซ้ายอยู่บน) มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .05

4. ผลต่างของค่าคะแนนเฉลี่ยสมรรถภาพทางกายทุกรายการของผู้สูงอายุระหว่างก่อนและหลังการออกกำลังกายแบบกะลาบิค แบบการเดิน และการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .001

ดังนั้นผู้สูงอายุสามารถนำรูปแบบการออกกำลังกายแบบกะลาบิคและแบบการเดินมาเป็นอีกทางเลือกหนึ่งในการเสริมสร้างสุขภาพ