ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองด้านการใช้ยาอย่างเคร่งครัดในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ที่คลินิกเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง แบบหนึ่งกลุ่มวัดผลก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์ เพือศึกษาผลของโปรแกรมการจัดการตนเองด้านการใช้ยาอย่างเคร่งครัดในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ในคลินิกเอกชนแห่งหนึ่ง จังหวัดปทุมธานี โดยใช้กรอบแนวคิดที่ประยุกต์จากแนวคิดการจัดการตนเอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ จำานวน 28 คน เก็บข้อมูลระหว่างเดือนกรกฎาคม ถึง เดือนสิงหาคม พ.ศ. 2560 เครืองมือที่ใช้ในการทดลอง คือ โปรแกรมการจัดการตนเองด้านการใช้ยาอย่างเคร่งครัด ใช้ระยะเวลา 8 สัปดาห์ 5 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การประเมินตนเอง 2) การตั้งเป้าหมายร่วมกัน 3) การเพิ่มทักษะความรู้และฝึกปฏิบัติด้วยตนเอง 4) การกำากับติดตามตนเอง และ 5) การประเมินตนเอง เครืองมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบสอบถามความรู้และแบบสอบถามพฤติกรรมด้านการใช้ยาอย่างเคร่งครัด ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 คน ได้ค่าความตรงเชิงเนื้อหาเท่ากับ 1.00 และมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 1.00 และ 0.80 ตามลำาดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติที
ผลการวิจัย พบว่า ภายหลังการทดลองกลุ่มตัวอย่างมีค่าคะแนนเฉลี่ยความรู้และพฤติกรรมด้านการใช้ยาอย่างเคร่งครัดเพิ่มขึ้นกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำาคัญทางสถิติ (p < .05) และค่าเฉลี่ยระดับความดันโลหิตลดลงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำาคัญทางสถิติ (p < .05) ผลการวิจัยยืนยันถึงประสิทธิผลของโปรแกรมการจัดการตนเองที่ทำาให้ผู้ป่วยมีความรู้และพฤติกรรมด้านการใช้ยาอย่างเคร่งครัดดีขึ้น และสามารถควบคุมระดับความดันโลหิตให้ลดลงได้ จึงมีข้อเสนอแนะว่า พยาบาลเวชปฏิบัติควรตระหนักถึงความสำาคัญในการดูแลที่บ้าน ร่วมกับการติดตามเยี่ยมทางโทรศัพท์อย่างต่อเนือง และใช้เป็นกลยุทธ์หลักในการกำากับติดตามให้ผู้ป่วยใช้ยารักษาโรคอย่างเคร่งครัด อันจะส่งผลให้ควบคุมระดับความดันโลหิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
2. World Health Organization in 2013. [Internet]. [cited 2017 March 1]. Available from: http://www.who.int/cardiovascular_diseases/publications/global_brief_hypertension/en/
3. สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักงานปลัดกระทรวง กระทรวงสาธารณสุข ปี พ.ศ. 2559. [อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมือ 18 ตุลาคม 2560]. แหล่งที่มา: http://thaincd.com/2016/mission/documents. php?tid=32&gid=1-020
4. Kanfer FH, Gaelick-Buys L. Self-management methods. New York, US: Pergamon Press; 1991
5. Lewington S, Clarke R, Qizilbash N, Peto R, Collins R. Age-specific relevance of usual blood pressure to vascular mortality: a meta-analysis of individual data for one-million adults in 61 prospective studies. The Lancet Journals 2002;360(9349):1903-13
6. Yancy CW, Jessup M, Bozkurt B, Butler J, Casey DE Jr, Drazner MH, et al. 2013 ACCF/AHA guideline for the management of heart failure: executive summary: a report the American College of Cardiology Foundation/American Heart Association Task Force on practice guidelines. Journal of The American College of Cardiology 2013;62(16):1495-539
7. Weber MA, Schiffrin EL, White WB, Mann S, Lindholm LH, Kenerson JG, et al. Clinical practice guidelines for the management of hypertension in the community: a statement by the American society of hypertension and the international society of hypertension 2014. The Journal of Clinical Hypertension 2014;32:1-13
8. Guideline for the management of heart failure: executive summary: a report the American College of Cardiology Foundation/American Heart Association Task Force on practice guidelines. Journal of The American College of Cardiology 2013;62(16):1495-539
9. Santasanachoke C, Wattana C. The effectiveness of a home visiting development model for people with uncontrolled hypertension at Klongpoon health promoting hospital, Klaeng district, Rayong province. J Prapokklao Hosp Clin Med Educat Center 2017;34(2):110-23. (in Thai)
10. อรุณ จิรวัฒน์กุล. สถิติทางวิทยาศาสตร์สุขภาพเพื่อการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: วิทยพัฒน์; 2558
11. Moungmaithong A. The factor affecting medication usage behavior of the work aged people at Danmakhamtia district in Kanchanaburi province. [Master’s Thesis, Faculty of Nursing]. Christian University of Thailand; 2010. (in Thai)
12. Aisoonphisarnkul P, Krisanapun C. A survey of medication knowledge and self-medication practices among first-year students at Srinakharinwirot University. IJPS 2014;10(1):42-55. (in Thai)
13. Duangjai P. Effect of self-mangement promotion program on medication adherence among older adults with chronic kidney disease. [Master’s thesis, Faculty of Nursing]. Burapha University; 2013. (in Thai)
14. Kitrungreungkul L. The outcomes of self-management on drug adherence program in HIV group and AIDS patients. [Master’s Thesis, Faculty of Nursing]. Christian University of Thailand; 2012. (in Thai)
15. พรทิพย์ ชูจอหอ. การดูแลตนเองด้านการใช้ยาลดความดันโลหิตสูง. ในสถาบันวิจัยและประเมินเทคโนโลยีทางการแพทย์ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือการให้ความรู้เพื่อจัดการภาวะความดันโลหิตสูงด้วยตนเอง. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก; 2555. หน้า 143-50
16. Kongjarern S, Wattana C, Harnirattisai T. Effects of a self-regulation program for blood pressure control on self-regulation behaviors, blood pressure level and stroke risk among Thai Muslim with hypertension. Nursing Journal 2013;40(1):23-33. (in Thai)
17. Makchumnum P, Poolsup N, Pongmesa T. Effect of home health care in hypertensive patients by multidisciplinary team. Veridian E-Journal, Science and Technology Silpakorn University 2016;3(1):13-33. (in Thai)
18. Terathongkum S, Prasatkaew N, Maneesriwongul W. Effects of a home visit and telephone follow-up program on health behaviors and health status in persons with uncontrolled hypertension. Rama Nurs J 2014;20(3):356-71. (in Thai)
19. Sareepon K, Surit P. Effects of self-management on health behaviors and blood pressure among essential hypertension patients. Journal of Nursing and Health Care 2015;33(3):110-16. (in Thai)