ผลการใช้รูปแบบการเตรียมความพร้อมอย่างมีแบบแผนต่อความวิตกกังวลของผู้ป่วยจิตเวชในระยะก่อนได้รับการรักษาด้วยไฟฟ้าแบบใช้ยาระงับความรู้สึกครั้งแรก

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อเปรียบเทียบคะแนนความวิตกกังวลของผู้ป่วยจิตเวชในระยะก่อนและหลังได้รับการรักษาด้วยไฟฟ้าแบบใช้ยาระงับความรู้สึกครั้งแรกระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม

วัสดุและวิธีการ : การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างจำนวน 40 ราย แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 20 ราย ที่ได้รับการเตรียมความพร้อมอย่างมีแบบแผนต่อความวิตกกังวลในผู้ป่วยจิตเวชระยะก่อนได้รับการรักษาด้วยไฟฟ้าแบบใช้ยาระงับความรู้สึก และกลุ่มควบคุม 20 ราย ซึ่งได้รับการดูแลตามปกติ สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไป คือ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบคะแนนความวิตกกังวลก่อนและหลังการทดลอง ด้วยสถิติทดสอบที และระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม

ผล : พบว่าข้อมูลทั่วไปด้านเพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ รายได้ของครอบครัว สิทธิในการจ่ายค่ารักษาพยาบาล การวินิจฉัยโรคและจำนวนครั้งในการรักษาด้วยไฟฟ้าระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุม ไม่มีความแตกต่างกัน เมื่อเปรียบเทียบความวิตกกังวล พบว่าผู้ป่วยในกลุ่มทดลองหลังได้รับรูปแบบการเตรียมความพร้อมอย่างมีแบบแผนระยะก่อนได้รับการรักษาด้วยไฟฟ้าแบบใช้ยาระงับความรู้สึกครั้งแรก มีความวิตกกังวล (10.5 ± 5.15) น้อยกว่าก่อนการทดลอง (21.6 ± 8.01) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 เมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มทดลอง (10.5 ± 5.15) กับกลุ่มควบคุม (8.9 ± 4.53) พบว่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

สรุป : สามารถนำรูปแบบการเตรียมความพร้อมในผู้ป่วยจิตเวชระยะก่อนได้รับการรักษาด้วยไฟฟ้าแบบใช้ยาระงับความรู้สึกไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนางานการประเมินผู้ป่วยเพื่อลดความวิตกกังวลในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยไฟฟ้าแบบใช้ยาระงับความรู้สึก และใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาทักษะแก่บุคลากรในการให้ข้อมูล ความรู้กับผู้ป่วยและญาติที่มารับบริการรักษาด้วยไฟฟ้าแบบใช้ยาระงับความรู้สึก