ปัจจัยพยากรณ์ การมองเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุโรคเรื้อรังในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง
คำสำคัญ:
ปัจจัยพยากรณ์, การมองเห็นคุณค่าในตนเอง, ผู้สูงอายุโรคเรื้อรังบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการมองเห็นคุณค่าในตนเองและปัจจัยพยากรณ์ การมองเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุโรคเรื้อรังในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุ โรคเรื้อรัง จำนวน 304 คน ซึ่งได้มาด้วยการสุ่มแบบ หลายขั้นตอน เก็บรวบรวมข้อมูลดำเนินการระหว่างเดือนพฤษภาคม 2564 ถึง กรกฎาคม 2564 เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถามภาวะจิตสังคมและการมองเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุโรคเรื้อรัง ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นมีค่าเท่ากับ .เท่ากับ 0.75 และ 0.83 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และสถิติวิเคราะห์ถดถอยพหุคุณโลจิสติก
ผลการวิจัยพบว่า คะแนนเฉลี่ยการมองเห็นคุณค่าในตนเองของกลุ่มตัวอย่าง อยู่ในระดับปานกลาง ปัจจัยที่สามารถพยากรณ์ การมองเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุโรคเรื้อรัง ได้แก่ ด้านโรคประจำตัว ด้านอัตมโนทัศน์ ด้านบทบาทหน้าที่ ด้านสัมพันธภาพ โดยสามารถร่วมพยากรณ์ การมองเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุโรคเรื้อรังได้ร้อยละ 41.7 (R2 = .645a, p < .001) ผลจากการวิจัยครั้งนี้ พยาบาล และบุคลากรสาธารณสุขที่เกี่ยวข้องควรนำปัจจัยดังกล่าวไปพัฒนาโปรแกรม เพื่อเสริมสร้างการมองเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังในชุมชน
References
Atsaran, P. (2012). Relationships among self-esteem, self-compassion, body mass index, self-objectification, and body image satisfaction in female adolescents. Master’s dissertation, Chulalongkorn University.
Baljay, Y., Srangthaisong, D. & Kerdmakmee, C. (2020). Self-Esteem Experiences of Older Adults with Chronic Illness in Urban Area. Journal of Preventive Medicine Association of Thailand, 9(3), 350–364.
Bekhet, A. K., Zauszniewski, J. A., & Nakhla, W. E. (2008). Happiness: Theoretical and empirical considerations. Nursing Forum. 43(1), 12-23.
Chaikaew, T., and Worawutbuddhapong, P. (2015). Psychosocial factors predicting social adjustment among mattayomsuksa 1 students in Mueang District, Chiang Mai Province. Graduate School, Chiang Mai University.
Chotikpong, P. (2004). Strength in worldview and psychosocial adjustment of adolescents in Muang District Chiang Mai Province = Sense of coherence and psychosocial adaptation among adolescents in Muang District, Chiang Mai Province. Academic dissertation nursing, Chiang Mai University.
Department of Mental Health. (2018). The Department of Mental Health found the second highest suicide rate among the elderly, begging to speed up correction. Retrieved 2020, 14 May from http://www.prdmh.com
Eewsuwan, K., Rattanachodpanich, T., Tisayaticom, K., Patcharanarumol, W., Limwattananon, S.
& Limwattananon, C. (2017). Situation of Hospitalization and Having Carers during Recovery Period at Home among Elderly People in Thailand. Journal of Health Systems Research, 11(2), 248-256
Kampechdee, K., Sabaiying, W. & Sansa, N. (2013). The Factors Affecting Self-Esteem of Elderly
People in Ubon Ratchathani Province, Paper presentation. The 4th STOU Graduate Research Conference. Nonthaburi.
Lampang Provincial Public Health Office. (2018). Official Statistics Registration System. Population by age Lampang: Lampang Provincial Public Health Office.
Lyubomirsky, S. (2001). Why are some people happier than others?: The role of cognitive and motivational processes in well-being. American Psychologist. 56, 239–249.
Nangphet, P., Muensri, B. & Manasurakarn, J. (2017). Adaptational Behaviors of Patients with Systemic Lupus Erythematosus, Paper presentation. The 8th National and International Hat Yai Academic Conference 22 June 2017 Hat Yai University, Hat Yai
National Statistical Office, (2019). The 2019 survey of the older persons in Thailand. Ministry of Information and Communication Technology. Social Statistics Bureau. Bangkok: Text and Journal Publication.
Phaengsuk, P., Sukpool, E. and Pinyo, P. (2020). Factors predicting preventive behaviors of diabetes and hypertension among people in the community. community. Songkla Nakarin Journal of Nursing. 40 (1), 71-83.
Phongaram, I. (2015). The effect of self-help group on self-esteem in elderly with leprosy Master’s thesis, Burapha University.
Pragodpol, P., Suwannaka, Y., Chairit, A., Ginseng, B., Seethan, S., Soisrisawad, M. & Chaphong, S., (2015). Levels of Quality of Life and Method to Develop Quality of Life in Thai Chronically ill patients. Retrieved 2020, 14 May from http://hdl.handle.net/11228/4371.
Roy, C. (1999). Heather, AA. The roy daptatoin model. Stamford: Appletion & Lange.
Santhornchaiya, R. (2019). Psychosocial Therapy for the Elderly . Pathum Thani :
Thammasat University Press.
Sikhao, O. (2015). Diabetes Management: Disease Dimensions and Nurse Roles. Huachiew Chalermprakiet University. Bangkok : M&M Laser Print.
Sujamnong, S., Thirawiwat, M., & Imami, N. (2013). Factors related to self-management of hypertensive patients. Talat Khwan Health Promoting Hospital Nonthaburi Province. Journal of Health and Nursing Research. 29 (2), 20–30.
Thanaphum, S. (2014). Psychosocial aspect of illness. RamaMental.mahidol.ac.th. Retrieved 2020, 14 May from https://www.rama.mahidol.ac.th/ramamental/generaldoctor/05302015-1735
The United Nations Population Fund Thailand and the Office of the National Economic and Social Development Board. (2015). The state of Thailand’s population 2015. Features of Thai Families in the Era of Low Fertility and Longevity. Bangkok: United Nations Population Fund (UNFPA).
Thongcharoen, W. (2011). Science and Art of Nursing for the Elderly. Bangkok : Textbook Project of Faculty of Nursing. Mahidol University.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 วารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารวารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือก่อนเท่านั้น
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
อนึ่ง ข้อความและข้อคิดเห็นต่างๆ เป็นของผู้เขียนบทความนั้นๆ ไม่ถือเป็นความเห็นของวารสารฯ และวารสารฯ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับข้อความและข้อคิดเห็นใดๆ ของผู้เขียน วารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาตีพิมพ์ตามความเหมาะสม รวมทั้งการตรวจทานแก้ไขหรือขัดเกลาภาษาให้ถูกต้องตามเกณฑ์ที่กำหนด
33.png)
