ความสัมพันธ์ของกิจกรรมทางกายขณะตั้งครรภ์ในไตรมาสที่สามกับน้ำหนักทารกแรกคลอดใน โรงพยาบาลเกาะคา จังหวัดลำปาง

บทคัดย่อ

         น้ำหนักทารกแรกเกิดเป็นตัวบ่งชี้สำคัญถึงความสมบูรณ์แข็งแรงของเด็ก และความสามารถของการเกิดมีชีพ มีการศึกษาเกี่ยวกับการออกกำลังกายในหญิงตั้งครรภ์ ทำให้น้ำหนักทารกอยู่ในเกณฑ์ปกติ แต่คนไทยมีความเชื่อว่า การออกกำลังกายขณะตั้งครรภ์ หรือการมีกิจกรรมทางกายที่มากเกินไป โดยเฉพาะในช่วงไตรมาสที่ 3 ของการตั้งครรภ์ ทำให้เกิดผลเสียต่อมารดาและทารก การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของกิจกรรมทางกายของมารดาขณะตั้งครรภ์ในไตรมาสที่ 3 กับน้ำหนักทารกแรกคลอด โรงพยาบาลเกาะคา จังหวัดลำปาง เป็นงานวิจัยเชิงพรรณนา กลุ่มตัวอย่างคือ หญิงตั้งครรภ์ที่มารับบริการการคลอดที่โรงพยาบาลเกาะคาตั้งแต่เดือน พฤศจิกายน พ.ศ. 2562 – มกราคม พ.ศ. 2563 จำนวน 95 คน เครื่องมือวิจัยคือ แบบสอบถามกิจกรรมทางกายสำหรับหญิงตั้งครรภ์และหญิงให้นม ฉบับภาษาไทย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ของกิจกรรมทางกายกับน้ำหนักทารกแรกเกิดโดย ใช้สถิติไคว์สแควร์ (Chi-square test)
        ผลการศึกษา: พบว่า ร้อยละของมารดาที่มีกิจกรรมทางกายรวมระดับปานกลางถึงมากที่คลอดทารกน้ำหนักตัวในช่วง 2,500 – 4,000 กรัม สูงกว่าร้อยละของมารดาที่มีกิจกรรมทางกายรวมระดับน้อยถึงปานกลางที่คลอดทารกน้ำหนักในช่วงปกติ ที่ร้อยละ 69.47 และร้อยละ 25.26 ตามลำดับ แต่เมื่อวิเคราะห์เพื่อหาความสัมพันธ์ พบว่ากิจกรรมทางกายรวมของมารดาทั้ง 2 กลุ่มไม่มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติต่อน้ำหนักทารกแรกคลอด
        ข้อเสนอแนะ: การศึกษาครั้งต่อไปควรมีการศึกษาถึงปัจจัยอื่นๆที่อาจจะมีผลต่อน้ำหนักทารกแรกคลอดและเพิ่มช่วงเวลาการศึกษาเป็นทุกไตรมาส