ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อศักยภาพการดูแลของผู้ดูแลผู้ป่วยที่รอดชีวิต จากโรคหลอดเลือดสมองในเขตเมือง

บทคัดย่อ

การวิจัยหาความสัมพันธ์เชิงทำนาย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลทำนายของปัจจัยส่วนบุคคลและภูมิหลังภาระการดูแล คุณภาพชีวิต ต่อศักยภาพการดูแลของผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ดูแล 256 คน ในเขตเทศบาลนครรังสิต อ.ธัญบุรี จ.ปทุมธานี คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถาม 1) ปัจจัยส่วนบุคคลและภูมิหลัง 2) ภาระการดูแล 3) คุณภาพชีวิต และ 4) ศักยภาพการดูแล ค่าความตรง 0.97, 1.0 และ 0.92  ค่าความเชื่อมั่นสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค 0.93, 0.92 และ 0.92 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา Pearson’s product moment correlation, Chi-Square test และ Stepwise multiple regression

ผลการวิจัย กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุเฉลี่ย 54.36 ปี มีระดับการศึกษาประถมศึกษามากที่สุด ส่วนใหญ่ไม่ได้ประกอบอาชีพ รายได้ครอบครัวต่ำกว่า 10,000 บาท/เดือน เกี่ยวข้องเป็นสามีภรรยามากที่สุด มีโรคประจำตัว 2 โรคขึ้นไปมากที่สุดคือ ความดันโลหิตสูง และไขมันในเลือดสูง มีปัจจัยเสี่ยงโรคอ้วน รับประทานเค็มและหวาน และไม่ออกกำลังกาย ส่วนใหญ่ มีระยะเวลาดูแลผู้ป่วย 1-5 ปี และต้องดูแลทุกวัน ปัญหาของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่ผู้ดูแลหนักใจมากที่สุดคือ การเคลื่อนไหวร่างกายบกพร่อง ปัญหาจิตใจ และการพูดสื่อสารไม่เข้าใจ ภาระการดูแลระดับปานกลาง คุณภาพชีวิตอยู่ในระดับดี และศักยภาพการดูแลของผู้ดูแลโดยรวมระดับปานกลาง ปัจจัยที่มีอิทธิพลทำนายศักยภาพการดูแลคือ คุณภาพชีวิต และจำนวนบุตร โดยร่วมกันทำนายได้ ร้อยละ 19.30 (p < .001) ผลการวิจัยทำให้ได้ข้อมูลเพื่อใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาศักยภาพผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองให้มีประสิทธิภาพต่อไป