ผลของโปรแกรมป้องกันนักสูบบุหรี่ไฟฟ้าหน้าใหม่ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา ตอนปลาย อำเภอเกาะจันทร์ จังหวัดชลบุรี

ผู้แต่ง

  • ศรฉัตร แดงกระจ่าง โรงพยาบาลเกาะจันทร์ จังหวัดชลบุรี
  • ปิยะวิทย์ หมดมลทิน โรงพยาบาลเกาะจันทร์ จังหวัดชลบุรี
  • อานนท์ สังขะพงษ์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี https://orcid.org/0000-0002-0465-2263

คำสำคัญ:

นักสูบบุหรี่ไฟฟ้าหน้าใหม่, นักเรียนประถมศึกษาตอนปลาย, ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง แบบกลุ่มเดียววัดก่อนและหลังการทดลอง เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมป้องกันนักสูบบุหรี่ไฟฟ้าหน้าใหม่ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลาย อำเภอเกาะจันทร์ จังหวัดชลบุรี กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนหญิงและชายอยู่ระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลายปีที่ 5 และ 6 ของโรงเรียนในอำเภอเกาะจันทร์ จังหวัดชลบุรี จำนวนนักเรียน 30 คน โดยการสุ่มอย่างง่ายแบบไม่ใส่คืน โดยเข้าร่วมโปรแกรมเป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองเป็นโปรแกรมป้องกันนักสูบบุหรี่ไฟฟ้าหน้าใหม่ เก็บรวบรวมข้อมูลก่อนและหลังการทดลองโดยใช้แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบสอบถามเจตคติ การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมต่อการไม่สูบบุหรี่ไฟฟ้า และความตั้งใจในการไม่สูบบุหรี่ไฟฟ้า วิเคราะห์ข้อมูลในรูปแบบของค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติ paired t-tests ผลการศึกษา เมื่อเปรียบเทียบก่อนและหลัง พบว่า ค่าเฉลี่ยคะแนนเจตคติแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (Mean diff.= 19.13, p<.001) ค่าเฉลี่ยคะแนนการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงต่อการป้องกันการสูบบุหรี่ไฟฟ้าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (Mean diff.= 20.36, p<.001) ค่าเฉลี่ยคะแนนการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมต่อการป้องกันการสูบบุหรี่ไฟฟ้าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (Mean diff.= 27.97, p<.001) และค่าเฉลี่ยคะแนนความตั้งใจในการป้องกันการสูบบุหรี่ไฟฟ้าต่อการป้องกันการสูบบุหรี่ไฟฟ้าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (Mean diff.= 15.40, p<.001)  ผลการศึกษาครั้งนี้ พบว่า โปรแกรมการป้องกันนักสูบบุหรี่ไฟฟ้าหน้าใหม่ สามารถประยุกต์ใช้ในป้องกันการสูบบุหรี่ไฟฟ้าของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลายได้

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

World Health Organization. WHO Report on the global tobacco epidemic [Internet]. [cited 2025 May 14]. Available from: https://www.who.int/publications/i/item/9789240077164

ศูนย์วิจัยและจัดการความรู้เพื่อการควบคุมยาสูบ มหาวิทยาลัยมหิดล. สถานการณ์การบริโภคยาสูบของประเทศไทย พ.ศ. 2565. กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์; 2566.

ธนธร กานตอาภา. ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการสูบบุหรี่ของนักเรียนประถมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น 2564; 28(2): 41-52.

ชยนันท์ สิทธิบุศย์, ศรัณญา เบญจกุล, อรณิชา หนูนาค, รัฐชญา ตองติรัมย์, ชัยวัฒน์ นาแหลม, ธันยพร สกุลสวัสดิ์, และคณะ. การสำรวจการบริโภคยาสูบในเยาวชนไทย พ.ศ. 2565 เพื่อพัฒนานโยบายควบคุมยาสูบของประเทศไทย. วารสารควบคุมโรค 2568; 51(2): 339-53.

กองงานคณะกรรมการควบคุมผลิตภัณฑ์ยาสูบ กรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข. ข้อมูลวิชาการเกี่ยวกับบุหรี่ไฟฟ้า [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2568]. แหล่งข้อมูล: https://ddc.moph.go.th/uploads/publish/1589020240719032342.pdf

ฉัตรฑริกา กิจแสงทอง, รัฐพล ศิลปรัศมี, พรรณี บัญชรหัตถกิจ, ทัศพร ชูศักดิ์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการสูบบุหรี่ไฟฟ้า ของนักเรียนสถาบันการอาชีวศึกษา ภาคกลาง 1 วารสารของโรงพยาบาลสิงห์บุรี 2567;33(2):108-17.

พงษ์ศักดิ์ อ้นมอย, อาทิตยา บัวเรือง, ชนุตา พาโพนงาม, ธิรดา จันทร์รุ่งเรือง, นฤมล ลาวน้อ, อัมพวัน บุญรอด. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการสูบบุหรี่ไฟฟ้าของเยาวชนจังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารวิชาการสาธารณสุข 2565;31(2):197-205.

ศรีประไพ อินทร์ชัยเทพ, สุชาติ เครื่องชัย, มณีรัตน์ พันธุ์สวัสดิ์, วราวรรณ ยศธรรมเสนี. ปัจจัยทำนายพฤติกรรมการสูบบุหรี่ครั้งแรกของเยาวชนหญิง.วารสารการพยาบาล การสาธารณสุขและการศึกษา 2563;21(3):16-29.

จิตติมา ทรงมัจฉา. ผลของโปรแกรมการช่วยเลิกบุหรี่ต่อการเลิกสูบของผู้รับบริการในคลินิกอดบุหรี่ของโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชจอมบึง. มหาราชนครศรีธรรมราชเวชสาร 2564;5(1):25-33.

ยุรนันท์ เทพา. ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันนักสูบบุหรี่หน้าใหม่ในนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนแห่งหนึ่ง ในพื้นที่อำเภองาว จังหวัดลาปาง. วารสารสาธารณสุขมูลฐาน (ภาคเหนือ) 2567;34(2):12-26.

Ajzen I. The theory of planned behavior. Organ Behav Hum Decis Process 1991;50(2):179-211.

พัชรินทร์ อัจนากิตติ, ทัศนีย์ รวิวรกุล, สุรินธร กลัมพากร. ผลของโปรแกรมป้องกันนักสูบบุหรี่หน้าใหม่ ในนักเรียนอาชีวศึกษา. วารสารพยาบาล 2565;71 (1):10-9.

สำนักงานสาธารณสุขอำเภอเกาะจันทร์. (2567). รายงานข้อมูลสารสนเทศด้านการศึกษาเด็กนักเรียนประถมศึกษาในเขตอำเภอเกาะจันทร์ ปี 2567.

Polit DF, Hungler BP. Nursing research: principles and methods. 6th ed. Philadelphia: Lippincott; 1999.

Polit, DF. Statistics and data analysis for nursing research. 2nd ed. New Jersey: Pearson. 2010.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (ฉบับปรับปรุงเพิ่มเติม). พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ: อมรการพิมพ์; 2560.

Nurumal MS, Zain SHM, Mohamed MHN, Shorey S. Effectiveness of School-Based Smoking Prevention Education Program (SPEP) Among Nonsmoking Adolescents: A Quasi-Experimental Study. The Journal of School Nursing 2021;37(5):333-42.

ณรงค์ชัย หัตถี, พุทธิพร พงศ์นันทกุลกิจ. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการป้องกันการใช้บุหรี่ไฟฟ้าในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จังหวัดจันทบุรี. วารสารการพยาบาลและนวัตกรรมสุขภาพ

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-26

รูปแบบการอ้างอิง

แดงกระจ่าง ศ. ., หมดมลทิน ป., & สังขะพงษ์ อ. (2025). ผลของโปรแกรมป้องกันนักสูบบุหรี่ไฟฟ้าหน้าใหม่ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา ตอนปลาย อำเภอเกาะจันทร์ จังหวัดชลบุรี. วารสารการแพทย์และสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 8(3), 217–227. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jmpubu/article/view/279770

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความต้นฉบับ