การนำขยะมาใช้ประโยชน์ใหม่ในรูปพลังงานทดแทน กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดแพร่

ผู้แต่ง

  • พระพิพัฒน์ อายะนันท์ สาขาวิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
  • วนิดา ชูอักษร สาขาวิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

คำสำคัญ:

การแปรรูปขยะ, พลังงานทดแทน, องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น, จังหวัดแพร่

บทคัดย่อ

การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อนำขยะมาใช้ประโยชน์ใหม่ในรูปพลังงาน กรณีศึกษา องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) จังหวัดแพร่ 42 แห่ง ซึ่งนำขยะมากำจัด ณ บ่อกำจัดขยะเทศบาลตำบลป่าแมต โดยแบ่งตามปริมาณขยะที่เกิดขึ้น ได้แก่ กลุ่มขนาดเล็ก (Size S) เป็นกลุ่มที่มีปริมาณขยะไม่เกิน 10 ตัน/วัน กลุ่มขนาดกลาง (Size M) ปริมาณขยะ 10-20 ตัน/วัน และกลุ่มขนาดใหญ่ (Size L) ปริมาณขยะ 20 ตัน/วันขึ้นไป ดำเนินการเก็บตัวอย่างครอบคลุมฤดูฝนและฤดูแล้ง ศึกษาลักษณะสมบัติด้านกายภาพ และด้านเคมี เพื่อใช้ในการคัดเลือกเทคโนโลยีที่เหมาะสมกับลักษณะของขยะในการแปรรูปขยะเป็นพลังงานทดแทนตามเกณฑ์แนะนำของกรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน และกรมควบคุมมลพิษ พบว่า ขยะที่เกิดขึ้นในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทั้งขนาดใหญ่ ขนาดกลาง และขนาดเล็กส่วนใหญ่เป็นขยะอินทรีย์ มีองค์ประกอบต่อปริมาณขยะทั้งหมด คิดเป็นร้อยละโดยน้ำหนัก อยู่ในช่วง 37-43% ขยะทั่วไป (27-35%) ขยะรีไซเคิล (22-33%) ขยะอันตราย (0.4-3.1%) และขยะอื่นๆ (0.08-0.35%) ความชื้นมีค่าเฉลี่ย 22-32% ปริมาณเถ้ามีค่าเฉลี่ย 11-17% พลังงานความร้อนมีค่าเฉลี่ย 5,192-5,720 กิโลแคลลอรี/กก. และมีองค์ประกอบโดยเฉลี่ยของธาตุหลักต่างๆ คือ คาร์บอน (45.6-49.8 %) ออกซิเจน (29.5-32.3 %) ไฮโดรเจน (5.2-5.7 %) ซัลเฟอร์ (1.3-1.4%) ไนโตรเจน (0.47-0.58%) และฟอสฟอรัส (0.01-0.04%) ซึ่งเมื่อพิจารณาแนวโน้มความเหมาะสมในการแปรรูปเป็นพลังงานทดแทน เทคโนโลยีเตาเผาขยะชุมชนเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้า เหมาะสมในการนำขยะมาแปรรูปเป็นพลังงานทดแทนมากที่สุด แต่ควรคัดแยกขยะก่อนนำมาแปรรูปเพื่อเพิ่มปริมาณความร้อนให้สูงขึ้น และต้องติดตั้งระบบป้องกันและลดมลพิษทางอากาศที่อาจจะเกิดขึ้น เนื่องจากองค์ประกอบของซัลเฟอร์ที่ค่อนข้างสูง

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดแพร่. รายงานสถานการณ์ทางสังคมจังหวัดแพร่ ประจำปี 2563 [อินเตอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2564]. แหล่งข้อมูล: http://phrae.m-society.go.th/download/แบบรายงานสถานการณ์ทางส/

กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน กระทรวงพลังงาน. พลังงานขยะ : คู่มือการพัฒนาและ การลงทุนผลิตพลังงานทดแทน ชุดที่ 6. กรุงเทพมหานคร: บริษัท เอเบิล คอนซัลแตนท์ จำกัด; 2554.

กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน กระทรวงพลังงาน. โครงการศึกษาและจัดทำข้อมูลการลงทุนด้านพลังงานทดแทนและการอนุรักษ์พลังงาน การศึกษาความเป็นไปได้ของการลงทุนผลิตพลังงานไฟฟ้าจากขยะด้วยเทคโนโลยีเตาเผาขยะมูลฝอย (Incineration). กรุงเทพมหานคร; 2558.

กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน กระทรวงพลังงาน. รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาและจัดทำข้อมูลการลงทุนด้านพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน. กรุงเทพมหานคร; 2559.

กรมควบคุมมลพิษ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และองค์กรความร่วมมือระหว่างประเทศของเยอรมัน. คู่มือการจัดการขยะชุมชนและเทคโนโลยีการแปรรูปขยะชุมชนให้เป็นพลังงานสำหรับท้องถิ่น (Guideline of Waste Management and Waste-to-Energy Technologies for Municipalities) [อินเตอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2564]. แหล่งข้อมูล: https://www.pcd.go.th/publication/5005

องค์การบริหารส่วนตำบลเวียงทอง. ประกาศจังหวัดแพร่ เรื่อง กำหนดวัน “ห้ามเผา” และกำหนด “เขตควบคุมไฟป่า” ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2563 [อินเตอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 13 พฤษภาคม 2564]. แหล่งข้อมูล: https://wiangtong.go.th/archive/11097.html

วินัย มีแสง. แนวโน้มองค์ประกอบและปริมาณการเกิดขยะชุมชนในพื้นที่ตำบลสามพร้าว อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี. วารสารสมาคมนักวิจัย 2559; 21(3): 211-20.

อานนท์ ศรีสว่าง, สงวน วงษ์ชวลิตกุล, และสุรีพร มีหอม. ปัจจัยที่สัมพันธ์กับปริมาณการผลิตพลังงานไฟฟ้าจากขยะอินทรีย์ : กรณีศึกษาบ่อกำจัดขยะ เทศบาลนครนครราชสีมา. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนายเรืออากาศ 2562; 15: 42-9.

องค์การบริหารส่วนจังหวัดนนทบุรี. รายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อมฉบับสมบูรณ์, โครงการผลิตพลังงานไฟฟ้าจากขยะ ประเภทโรงไฟฟ้าพลังงานความร้อน ที่มีกำลังการผลิตไฟฟ้า ตั้งแต่ 10 เมกะวัตต์ขึ้นไป. นนทบุรี : แมคโคร คอนซัลแตนท์; 2556.

ยุวัลดา ชูรักษ์, จิรัชยา เจียวก๊ก, สันติชัย แย้มใหม่, ฉัตรจงกล ตุลยนิษกะ และยุทธกาน ดิสกุล. รูปแบบการจัดการขยะในครัวเรือนของเทศบาลตำบลเขาหัวช้าง อำเภอตะโหมด จังหวัดพัทลุง. เอกสารประกอบการประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 8 ; 22 มิถุนายน 2560 ณ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. จังหวัดสงขลา: 2560.755-67.

พลอยระดา ภูมี, ลภัสรดา ศรีระประทิ, ชมพูนุท สูงกลาง, รัชชัช นันที และอัจราพร สมภาร. พฤติกรรมการจัดการขยะของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. วารสารวิชาการฉบับพิเศษมหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี 2559; 389-402.

ฐิติชัย อภิคมกุลชัย และวิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. การสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจรับซื้อขยะรีไซเคิลในจังหวัดนครปฐม. วารสารวิชาการ Veridian E-journal Silpakorn University มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ 2558; 8(2): 2092-110.

สำนักงานจังหวัดภูเก็ต. แผนปฏิบัติการจัดการขยะมูลฝอยชุมชน “จังหวัดสะอาด” ประจำปี พ.ศ.2562 [อินเตอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 13 พฤษภาคม 2564]. แหล่งข้อมูล: https://phuketlocal.go.th/order/detail/8678

รสสุคนธ์ ประดิษฐ์, ยุวดี พ่วงรอด และอารมณ์ ชาญกูล. การศึกษารูปแบบการจัดการขยะโดยกระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชนพื้นที่ตำบลห้วยมุ่น อำเภอน้ำปาด จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารการจัดการและพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม 2562; 1(2):121-42.

พรรษา ลิบลับ. การเพิ่มศักยภาพการจัดการขยะในพื้นที่เกาะท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. สำนักวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. นครราชสีมา; 2561

กรรณิการ์ ชูขันธ์. การศึกษาระบบการจัดการขยะชุมชน เทศบาลนครปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี [วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน]. คณะวิทยาการจัดการ. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร; 2554.

อัจฉรา อัศวรุจิกุลชัย, พิมลพรรณ หาญศึก และเพียงใจ พีระเกียรติขจร. แนวทางการจัดการขยะให้เหลือศูนย์ภายในมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา. วารสารการจัดการสิ่งแวดล้อม 2554; 7(1):17-29.

Tuprakay, S.R., Sukabye, P., Menchai, P. and Tuprakay, S. The physical and chemical properties of solid waste from water tourism Case study: Taling Chan Floating Market, Bangkok, Thailand. Waste Management and The Environment VII 2014; 180:103-11.

กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ กระทรวงอุตสาหกรรม. คู่มือบัญชีของเสียที่เป็นแหล่งทรัพยากรทดแทน (กลุ่มครัวเรือน). กรุงเทพมหานคร; 2556.

กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน กระทรวงพลังงาน. การศึกษาต้นทุนและประเมินวัฏจักรชีวิตของการผลิตพลังงานจากขยะในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร; มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี; 2562.

มยุเรศ เหมาคม, ชนินทร์ อัมพรสถิต, สมชาย มณีวรรณ์, ศิรินุช จินดารักษ์ และฉันทนา พันธุ์เหล็ก. การเปรียบเทียบมลสารจากขยะและขยะที่ผ่านกระบวนการบำบัดแบบเชิงกลชีวภาพ. เอกสารประกอบงานประชุมวิชาการการถ่ายเทความร้อนและมวลในอุปกรณ์ด้านความร้อนครั้งที่ 9 ; 11-12 มีนาคม 2553 ณ โรงแรมปัตตาเวีย รีสอร์ทแอนด์สปา. จังหวัดประจวบคีรีขันธ์: 2553. 265-70.

อะวาตีฟ มะแอ. การประเมินและใช้ประโยชน์ก๊าซมีเทนจากหลุมฝังกลบมูลฝอยแบบสุขาภิบาล กรณีศึกษาพื้นที่เทศบาลนครหาดใหญ่และเทศบาลเมืองบ้านพรุ. [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม]. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2553.

ทิพย์สุภินทร์ หินซุย. การศึกษาการกำจัดขยะเพื่อผลิตพลังงานโดยใช้เทคโนโลยีพลาสมาแก๊สซิฟิเคชั่น. [ปริญญาวิศวกรรมศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม]. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี; 2556.

นภารัตน์ ไวยเจริญ และรอกิ มะแซ. การนำมูลฝอยบริเวณสถานที่กำจัดมูลฝอยกลับมาใช้ใหม่ในรูปสารปรับปรุงคุณภาพดิน กรณีศึกษาเทศบาลตำบลปริก จังหวัดสงขลา. วารสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 2562; 11(22):65-77.

กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน กระทรวงพลังงาน. การเสริมสร้างองค์ความรู้ในการจัดการขยะเป็นพลังงาน. กรุงเทพมหานคร; 2559.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-09-23

รูปแบบการอ้างอิง

อายะนันท์ พ. ., & ชูอักษร ว. (2022). การนำขยะมาใช้ประโยชน์ใหม่ในรูปพลังงานทดแทน กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดแพร่. วารสารการแพทย์และสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 5(3), 147–159. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jmpubu/article/view/255017

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความต้นฉบับ