ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุอำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ

ผู้แต่ง

  • สุรเดชช ชวะเดช อนุมัติบัตรสาขาเวชศาสตร์ป้องกัน แขนงสุขภาพจิตชุมชน โรงพยาบาลห้วยทับทัน อำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ

คำสำคัญ:

ปัจจัย, ภาวะซึมเศร้า, ผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบภาคตัดขวางเชิงวิเคราะห์นี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุอำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 368 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ระหว่างเดือน พฤษภาคม 2562 ถึง กันยายน 2562 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา นำเสนอข้อมูลโดยใช้ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน มัธยฐาน เปอร์เซ็นไทล์ที่ 25 เปอร์เซ็นไทล์ที่ 75 และวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุอำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ โดยใช้การวิเคราะห์ Multiple regression แบบ Stepwise ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุอำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ คือ พฤติกรรมสุขภาพการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน และปัจจัยทางจิตวิทยา โดยสามารถร่วมกันอธิบายความผันแปรของปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุอำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ ได้ร้อยละ 18.60 (R2adj=0.186, SEest=3.592, F= 28.981, p < 0.001) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จากผลการวิจัยพบว่าพฤติกรรมสุขภาพ การปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน และปัจจัยทางจิตวิทยา เป็นปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุ ดังนั้นการป้องกันภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุควรให้ความสำคัญกับปัจจัยดังกล่าว

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

1. Murray CJL and Lopez AD. The Global Burden of Disease: A Comprehensive Assessment of Mortality and Disability from Disease, Injury, and Risk Factor in 1990 and Projected to 2020. Global Burden of Disease and Injury Series, vol. 1. Cambridge: Harvard University Press; 1996.

2. World Health Organization. Depression Definition WHO [online]. Available from: https://www.who.int/ topict/ depression/ en; 2018. [เข้าถึงเมื่อ 30 กรกฎาคม 2561]

3. พูนสิน เฉลิมวัฒน์. ประสบการณ์การมีชีวิตอยู่กับโรคซึมเศร้าของผู้ป่วยวัยสูงอายุ. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช คณะพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2552.

4. บุญพา ณ นคร. พฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพจิตของผู้สูงอายุจังหวัดสุราษฎร์ธานี. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิตคณะพยาบาลศาสตร์ สาขาวิชาสุขภาพจิตและการพยาบาลจิตเวชบัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2545.

5. Beck AT. Depression: Clinic, experimental and theoretical aspects. New York: Hoeber Medical Division; 1967.

6. Orth U, Robins RW, Trzesniewski KH, Maes J. and Schmitt M. Low self-esteem is a risk factor for depressive symptoms from young adulthood to old age. Journal of Abnormal Psychology. 2009; 118(3):472-8.

7. World Health Organization. Depression Definition WHO [online]. Available from: https://www.who.int/ topict/ depression/ en; 2011. [เข้าถึงเมื่อ 30 กรกฎาคม 2561].

8. World health report 2008: child and maternal survival. Geneva, World Health Organization, 2008.

9. วิชัย เอกพลากร. รายงานการสำรวจสุขภาพประชาชนไทยโดยการตรวจร่างกาย ครั้งที่ 4 ฉบับสุขภาพเด็ก พ.ศ. 2551-52. นนทบุรี: บริษัท เดอะ กราฟิโก ซิสเต็มส์ จำกัด; 2551.

10. สำนักงานสถิติจังหวัดศรีสะเกษ. จำนวนประชากรสูงอายุจังหวัดอุบลราชธานี [online]. แหล่งข้อมูล: https://twitter.com/sisaket_nso;2561. [เข้าถึงเมื่อ 10 มีนาคม 2561].

11. สำนักงานสาธารณสุขอำเภอห้วยทับทัน. รายงานสถานการณ์และสรุปผลงานประจำปี พ.ศ. 2561; 2561.

12. Kelley K, Maxwell SE. Sample size for multiple regression: obtaining regression coefficients that are accurate, not simply significant. Psychol. Methods, 2003; 8(3):305–21.

13. ธวัลรัตน์ ศรีวิลาศ. ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าในพระภิกษุสูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสุขภาพจิต ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทย์ศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2553.

14. มาโนช ทับมณี. ภาวะซึมเศร้าและภาวะสมองเสื่อมในผูสูงอายุไทยชุมชนเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยา นิพนธวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาคลินิก บัณฑติวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล; 2541.

15. Chun-Te Lee. et al. Social support and mobility limitation as modifiable predictors of improvement in depressive symptoms in the elderly: Results of a national longitudinal study. Archives of gerontology and geriatrics, 2012; 55(3): 530-8.

16. บุษราคัม จิตอารีย์. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุในชุมชน จังหวัดนครปฐม. ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยคริสเตียน; 2555.

17. สายพิณ ยอดกุล. ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุโรคเรื้อรังที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลบุรีรัมย์. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้สูงอายุ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2555.

18. Ying-Yueh Tu. Factors Associated with Depressive Mood in the Elderly Residing at the Long term Care Facilities. International Journal of Gerontology, 2012; 6; 5-10.

19. นิรัชรา ศศิธร. ภาวะซึมเศร้าและปัจจัยทางจิตสังคม ที่เกี่ยวข้องของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุสังกัดศูนย์บริการสาธารณสุข 48 นาควัชระอุทิศ. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2557.

20. ธนัญพร พรหมจันทร์. ภาวะซึมเศร้า ความว้าเหว่ และการเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุที่พักอาศัยในสถานสงเคราะห์คนชราบ้านบางแค และที่พักผู้สูงอายุของเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสุขภาพจิต ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2556.

21. มุจรินทร์ พุทธเมตตา. ปัจจัยคัดสรรที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุโรคซึมเศร้าในเขตภาคกลาง. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช คณะพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2554.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-12-26

รูปแบบการอ้างอิง

ชวะเดช ส. (2019). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุอำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารการแพทย์และสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 2(3), 174–181. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jmpubu/article/view/225280

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความต้นฉบับ