รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิต (พชอ.) อำเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี
คำสำคัญ:
การพัฒนาสมรรถนะ, คณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา และศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี กลุ่มเป้าหมายเป็นคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ จำนวน 21 คน ดำเนินการระหว่างเดือนตุลาคม 2560–ธันวาคม 2561 เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ และการวิเคราะห์ตัวแปรตัวเดียว (Univariate Analysis) การวิเคราะห์ตัวแปรสองตัวแปร (Bivariate Analysis) และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการศึกษา พบว่า รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ ประกอบด้วยขั้นตอนการวิเคราะห์สภาพปัญหา การพัฒนาคณะกรรมการและเครือข่าย การนิเทศ ติดตาม และประเมินผลอย่างต่อเนื่อง สรุป ถอดบทเรียน ประชาสัมพันธ์ หรือ EBES Model และนำรูปแบบฯ ไปใช้ พบว่า คะแนนความรู้หลังการดำเนินการเพิ่มเป็นร้อยละ 75.00 ในขณะที่ก่อนการพัฒนาคะแนนความรู้เท่ากับร้อยละ 44.12 และหลังการพัฒนา คณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิต มีสมรรถนะหลักในการพัฒนาระบบสุขภาพระดับอำเภอแตกต่างจากก่อนการพัฒนา (p-value = 0.0001) รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะ ในการศึกษาครั้งนี้เป็นรูปแบบที่มีประสิทธิภาพ ดังนั้น ผู้ที่เกี่ยวข้องควรนำรูปแบบนี้ไปใช้เพื่อพัฒนากลุ่มเป้าหมายให้มีความรู้และสมรรถนะในการปฏิบัติงานเพิ่มขึ้น
Downloads
เอกสารอ้างอิง
2. World Health Organization.The challenge of implementation: District health systems for primary health care. Geneva: Author; 1988.
3. Lawn, J. E., Rohde, J., Rifkin, S., Were, M., Paul, V. K., & Chopra, M. Alma-Ata 30 years on: Revolutionary, relevant, and time to revitalise. The Lancet 2008; 372(9642): 917-927.
4. World Health Organization. Atlas of african health statistics 2016: health situation analysis of the African region. Brazzaville: WHO Regional Office for Africa; 2016.
5. สำนักงานสาธารณสุขอำเภอตระการพืชผล. รายงานผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์ ปี พ.ศ.2561.อุบลราชธานี. สำนักงานสาธารณสุขอำเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี; 2561.
6. กรมควบคุมโรค. คู่มือการดำเนินงานป้องกันควบคุมโรคไม่ติดต่อโดยยึดชุมชนเป็นฐาน : ชุมชนลดเสี่ยง ลดโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (CBI NCDs). นนทบุรี. กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข; 2559.
7. วินัย ลีสมิทธิ์, สงครามชัย ลีทองดี และสมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์. บทบาทของกระทรวงสาธารณสุข ภายใต้การกระจายอำนาจด้านสาธารณสุข. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข; 2553.
8. วินัย ลีสมิทธิ์ และสมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์. บทบาทของกระทรวงสาธารณสุขภายใต้การกระจายอำนาจด้านสาธารณสุข. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข ; 2553.
9.สมเกียรติ อาชานานุภาพ. การพัฒนาระบบสาธารณสุขอำเภอ: ความเหมือนที่แตกต่างกัน. กรุงเทพฯ: สำนักงานปฏิบรูประบบสุขภาพ; 2557.
10. ยงยุทธ พงษ์สุภาพ. การเรียนรู้การจัดการระบบสุขภาพอำเภอ: DHML: สมุทรสาคร; 2557.
11. จักรพันธ์ เพ็ชรภูมิ, วิมล แสงอุทัย และกมลชัย อมรเทพรักษ์. แนวทางการพัฒนาระบบสุขภาพอำเภอเพื่อดูแลผู้ป่วยเบาหวานแบบองค์รวมด้วยการวิจัยเชิงปฏิบัติการของอำเภอทัพทัน จังหวัดอุทัยธานี. สำนักงานป้องกันและควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น. 2560; 24(2): 78-89.
12. สุรชัย รุจิวรรณกุล. การพัฒนารูปแบบการจัดการสุขภาพระดับอำเภอโดยการจัดกระบวนการเรียนรู้อย่างมีส่วนร่วมของเครือข่ายในพื้นที่ : กรณีศึกษา อำเภอขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ.ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม;2558.
13. ยงยุทธ พงษ์สุภาพ. การจัดการเรียนเพื่อเสริมสมรรถนะการบริหารจัดการระบบสุขภาพอำเภอ. สมุทรสาคร: สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ; 2557.
14. ปฏิวัติ แก้วรัตนะ.รูปแบบการนิเทศงานวิชาการภายในของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน.ดุษฎีนิพนธ์หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารเพื่อการพัฒนาการศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี; 2558.
15. ปราวี โอภาสนันท์, วิยะดา รัตนสุวรรณ และสุนัย์ ปัญญาวงศ์. การพัฒนาระบบบริการสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ 2560; 35(2):177-217.
16. รุจา ภู่ไพบูลย์ และคณะ. กระบวนการพัฒนาสุขภาพพอเพียงในชุมชน. วารสารพยาบาลศาสตร์ และสุขภาพ 2555; 35(1): 28-38.
17. World Health Organization. Monitoring the building blocks of health systems: A handbook of indicators and their measurement strategies. Geneva: WHO Press; 2010.
18. นิฤมล กมุทชาติ. รูปแบบการบริหารจัดการในระดับพื้นที่ตามนโยบายการพัฒนาระบบสุขภาพระดับอำเภอ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม; 2557.
19. ธีรศักดิ์ พาจันทร์. การวิจัยประเมินผลโครงการอบรมเชิงปฏิบัติการเพื่อเสริสมรรถนะการบริหารจัดการ ระบบสุขภาพระดับอำเภอในจังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารทันตาภิบาล 2558; 26(2): 25-32.
20. ปิยะนุช พรหมสาขา ณ สกลนคร, จิราพร วรวงศ์, ศิราณี ศรีหาภาค, ธานี กล่อมใจ และพิทยา ศรีเมือง.การเรียนรู้การบริหารจัดการระบบสุขภาพอำเภอ : บทบาทและมุมมองของอาจารย์หรือนักวิชาการสถาบันการศึกษา. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข 2559; 26 (3):27-39.
21. เกศแก้ว สอนดี, พเยาว์ พงษ์ศักดิ์ชาติ, ผุสดี ก่อเจดีย์, จีราภรณ์ ชื่นฉ่ำ และภูวสิทธิ์ สิงห์ประไพ. การประเมินผลสมรรถนะการบริหารจัดการระบบสุขภาพอำเภอของศูนย์ประสานงานและจัดการเรียนรู้วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สระบุรี. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข 2561; 28(1): 116-126.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารการแพทย์และสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารการแพทย์และสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการแพทย์และสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอกเพื่อการพัฒนางานด้านวิชาการ แต่ต้องได้รับการอ้างอิงที่ถูกต้องเหมาะสม
