ปริมาณโซเดียมในอาหารที่บริโภคของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง บ้านดอนกลางใต้ ตำบลธาตุ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณโซเดียมในอาหารที่บริโภคและเปรียบเทียบปริมาณการบริโภคโซเดียมในอาหารของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ไม่มีโรคแทรกซ้อน ในบ้านดอนกลางใต้ ตำบลธาตุ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งเป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง จำนวน 28 คน เก็บข้อมูลโดยการใช้แบบสัมภาษณ์และแบบบันทึกการบริโภคอาหาร วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา และวิเคราะห์หาความสัมพันธ์โดยใช้สถิติ Mann-Whitney test และ Kruskal-Willis one –way analysis of variance ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการศึกษา พบว่า ผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงมีการบริโภคอาหารที่มีปริมาณโซเดียมที่เกินมาตรฐาน (>2,400 มก./วัน) (ร้อยละ 75.00) โดยมีค่าเฉลี่ยปริมาณโซเดียม เท่ากับ 2,793.50 มก./วัน (P₂₅ = 2,441.25 , P₇₅ = 3,399.00 มก./วัน) เมื่อเปรียบเทียบปริมาณโซเดียมในอาหารของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง จำแนกตามข้อมูลทั่วไป ได้แก่ เพศ อายุ อาชีพ ระดับการศึกษา รายได้เฉลี่ยต่อเดือน ระยะเวลาที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง สถานภาพสมรส บุคคลที่อาศัยอยู่ร่วมกัน บุคคลที่ดูแลเรื่องอาหาร ความรู้และทัศนคติเกี่ยวกับอาหารที่มีโซเดียม พบว่า มีปริมาณโซเดียมเฉลี่ยในอาหารที่บริโภคแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p>0.05) หน่วยงานหรือบุคลากรทางด้านสุขภาพในพื้นที่ที่เกี่ยวข้อง ควรมีการจัดกิจกรรมส่งเสริมและรณรงค์ให้ความรู้กับกลุ่มผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง รวมถึงผู้ที่ดูแลผู้ป่วย ในเรื่องแหล่งอาหารและปริมาณอาหารที่มีโซเดียมเพื่อให้ผู้ป่วยสามารถเลือกบริโภคได้เหมาะสม