ความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคสมาธิสั้นในวัยรุ่นชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน

ผู้แต่ง

  • ภัทรพร ปานดี, พ.บ. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • กฤษฏิกร วังตระกูล, พย.ม. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • โกศลจิต หลวงบำรุง, พย.ม. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • พรทิพย์ จรุงศักดิ์สกุล, พย.บ. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • ณรงค์ศักดิ์ พุทธประเสริฐ, พย.ม. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • เจริญศรี ขวัญรอด, พย.ม. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • อุสา แจ้งกรณ์, ค.บ. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • สำเภาพิทย์ ลิ้มสมุทรชัยกุล, วท.บ. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • ศรัญรัชต์ หนูนาค, วท.บ. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • สุภาวดี แก้วนรา, พย.ม. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต
  • สันติพงศ์ แก้วนรา, พย.ม. สํานักวิชาพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์
  • สันติ เพชรนุ้ย, พย.ม. สํานักวิชาพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์
  • มโนชา รามเพชร, กศ.บ. สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นภาคใต้ กรมสุขภาพจิต

คำสำคัญ:

ความชุก, เยาวชนที่กระทำผิดคดีอาญา, โรคสมาธิสั้น, สถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคสมาธิสั้นในวัยรุ่นชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน

วิธีการ : การวิจัยแบบตัดขวางในวัยรุ่นชาย อายุ 13 - 18 ปี ใช้วิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอนโดยการแบ่งชั้นจากสถานพินิจฯทั้งหมด 24 แห่งทั่วประเทศ เก็บข้อมูลระหว่างเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2565 ถึงกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566 เครื่องมือ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เพื่อการวินิจฉัยโรคจิตเวชในเด็กและวัยรุ่น (T-DICA-R) และแบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล ประวัติการกระทำผิด ความสัมพันธ์ของครอบครัว ความสามารถด้านการเรียน พฤติกรรมต่อต้านสังคม และสัมพันธภาพของบุคคล หาปัจจัยทำนายโรคสมาธิสั้นโดยใช้การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก

ผล : กลุ่มตัวอย่าง 526 คน ค่ามัธยฐานอายุ 16.5 ปี มีโรคสมาธิสั้น 24 คน (ร้อยละ 4.6) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับโรคสมาธิสั้น ได้แก่ อายุขณะถูกดำเนินคดีครั้งแรกน้อยกว่า 12 ปี (AOR = 5.79, 95% CI = 1.10 - 30.4) ประวัติการดื่มแอลกอฮอล์ (AOR = 3.43, 95% CI = 1.07 - 11.0) ประวัติการใช้เฮโรอีน (AOR = 12.4, 95% CI = 2.46 - 62.4) และความก้าวร้าวทางกายระดับสูงขึ้นไป (AOR = 6.57, 95% CI = 2.09 - 20.6)

สรุป : โรคสมาธิสั้นในวัยรุ่นชายในสถานพินิจฯ มีความสัมพันธ์กับประวัติการกระทำผิดตั้งแต่อายุยังน้อย การใช้สุราสารเสพติด และพฤติกรรมก้าวร้าว

Downloads

Download data is not yet available.

References

Polanczyk G, de Lima MS, Horta BL, Biederman J, Rohde LA. The worldwide prevalence of ADHD: a systematic review and metaregression analysis. Am J Psychiatry. 2007;164(6):942-8. doi:10.1176/ajp.2007.164.6.942.

Visanuyothin T, Pavasuthipaisit C, Wachiradilok P, Arunruang P, Buranasuksakul T. The prevalence of attention deficit/hyperactivity disorder in Thailand. Journal of Mental Health of Thailand. 2013;21(2):66-75.

Arnold LE, Hodgkins P, Kahle J, Madhoo M, Kewley G. Long-term outcomes of ADHD: academic achievement and performance. J Atten Disord. 2020;24(1):73-85. doi:10.1177/1087054714566076.

Mannuzza S, Klein RG, Konig PH, Giampino TL. Hyperactive boys almost grown up. IV. Criminality and its relationship to psychiatric status. Arch Gen Psychiatry. 1989;46(12):1073-9. doi:10.1001/archpsyc.1989.01810120015004.

Baggio S, Fructuoso A, Guimaraes M, Fois E, Golay D, Heller P, et al. Prevalence of attention deficit hyperactivity disorder in detention settings: a systematic review and meta-analysis. Front Psychiatry. 2018;9:331. doi:10.3389/fpsyt.2018.00331.

Young S, Moss D, Sedgwick O, Fridman M, Hodgkins P. A meta-analysis of the prevalence of attention deficit hyperactivity disorder in incarcerated populations. Psychol Med. 2015;45(2):247-58. doi:10.1017/S0033291714000762.

Ekasawin S, Phothisut C, Chomchuen R, Serisathien P, Ucharatna W. Prevalence of psychiatric disorders among Thai juvenile offenders. Journal of Mental Health of Thailand. 2016;24(3):154-66.

Putthisri S, Yingsaree S. Prevalence of psychiatric disorders in juvenile detention. Journal of the Psychiatric Association of Thailand. 2003;49(3):213-22.

Ketumarn P, Hataiyusuk S, Pornnoppadol C, Apinuntavech S. Prevalence and factors associated with attention-deficit hyperactivity disorder in male juvenile delinquent of metta remand home. Journal of the Psychiatric Association of Thailand. 2016;61(1):27-40.

Ångström AK, Andersson A, Garcia-Argibay M, Chang Z, Lichtenstein P, D’Onofrio BM, et al. Criminal convictions in males and females diagnosed with attention deficit hyperactivity disorder: a Swedish national registry study. JCPP Adv. 2024:e12217. doi:10.1002/jcv2.12217.

Margari F, Craig F, Margari L, Matera E, Lamanna AL, Lecce PA, et al. Psychopathology, symptoms of attention-deficit/hyperactivity disorder, and risk factors in juvenile offenders. Neuropsychiatr Dis Treat. 2015;11:343-52. doi:10.2147/NDT.S75942.

McReynolds LS, Schwalbe CS, Wasserman GA. The contribution of psychiatric disorder to juvenile recidivism. Crim Justice Behav. 2010;37(2):204-16. doi:10.1177/0093854809354961.

Department of juvenile observation and protection. Report on the situation of juvenile delinquency 1 October 2021 - September 2022. Bangkok: Department of juvenile observation and protection; 2022.

Department of juvenile observation and protection. Executive summary: project to predict delinquent risk behavior from a large amount of primary data (big data) for measures to control recidivism among youth in the justice system [Internet]. Bangkok: Department of juvenile observation and protection; 2023 [cited 2024 Mar 18]. Available from: https://www.djop.go.th/storage/files/2/สถาบันวิจัย/บทสรุปผู้บริหารโครงการพยากรณ์%20(1).pdf

Department Operation Center (DOC). Statistical cases nationwide categorized by detention facilities (unit: cases) [Internet]. Bangkok: Department of Juvenile Observation and Protection; 2024.

Krejcie RV, Morgan DW. Determining sample size for research activities. Educ Psychol Meas. 1970;30(3):607-10. doi:10.1177/001316447003000308.

Phothisut C, Ekasawin E, Chomcheun R. Reliability of Thai diagnostic interview for psychiatric disorders in children and adolescents-revised (T-DICA-R). Journal of Mental Health of Thailand. 2016;24(2):94-106.

Reich W. Diagnostic interview for children and adolescents (DICA). J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2000;39(1):59-66. doi:10.1097/00004583-200001000-00017.

Promphan P, Poornnoppadol C, Kaowepornsavade T. Tests of reliability and validity of the Thai version of the diagnostic interview for children and adolescents-revised (DICA-R) for diagnosis of attention deficit hyperacitivity disorder in children aged 6 to 12 years. Journal of the Psychiatrist Association of Thailand. 2004;49(3):191-212.

Pornnoppadol C, Wittoon N, Chanpen S. Reliabilityand validity of Thai version of the diagnostic interview for children and adolescents revised (DICA-R-P and DICA-R-A): for diagnosis of mood disorders in children and adolescents. Journal of the Psychiatrist Association of Thailand. 2013;58(2):135-46.

Koolnaphadol P. A study and development of the role performance of family members in the care of individuals with depression [Dissertation]. Bangkok: Srinakharinwirot University; 2004.

Preeyawongsakul W. Nursing student development model with activities enhancing self-directed learning readiness for increase learning ability doctor of education (higher education) [Dissertation]. Bangkok: Chulalongkorn University; 2004.

Pueanchompoo P. The effect of an integrated group counseling program on self-regulation and aggressive behavior of children and adolescents in welfare homes [Master’s Thesis]. Bangkok: Srinakharinwirot University; 2020.

Kaewkunha T. Effects of a selfdisclosure program on peer relationships and collaborative working skills of third grade students [Master’s Thesis]. Bangkok: Chulalongkorn University; 2019.

Brown RT, Freeman WS, Perrin JM, Stein MT, Amler RW, Feldman HM, et al. Prevalence and assessment of attention-deficit/hyperactivity disorder in primary care settings. Pediatrics. 2001;107(3):E43. doi:10.1542/peds.107.3.e43.

Salari N, Ghasemi H, Abdoli N, Rahmani A, Shiri MH, et al. The global prevalence of ADHD in children and adolescents: a systematic review and meta-analysis. Ital J Pediatr. 2023;49(1):48. doi:10.1186/s13052-023-01456-1.

Thailand. Law, Organic Law. Act promulgating a narcotic code, 2564 BE (2021 CE). Bangkok: Office of the Narcotics Control Board; 2021.

Matthies S, Holzner S, Feige B, Scheel C, Perlov E, Ebert D, et al. ADHD as a serious risk factor for early smoking and nicotine dependence in adulthood. J Atten Disord. 2013;17(3):176-86. doi:10.1177/1087054711428739.

Luderer M, Ramos Quiroga JA, Faraone SV, Zhang James Y, Reif A. Alcohol use disorders and ADHD. Neurosci Biobehav Rev. 2021;128:648-60. doi:10.1016/j.neubiorev.2021.07.010.

Rocco P. Prevalence of ADHD in a sample of heroin addicts receiving agonist treatment-study conducted in a public addiction service. Int J Environ Res Public Health. 2023;20(3):2602. doi:10.3390/ijerph20032602.

Santo T Jr, Campbell G, Gisev N, Martino-Burke D, Wilson J, Colledge-Frisby S, et al. Prevalence of mental disorders among people with opioid use disorder: a systematic review and meta-analysis. Drug Alcohol Depend. 2022;238:109551. doi:10.1016/j.drugalcdep.2022.109551.

Rohner H, Gaspar N, Rosen H, Ebert T, Kilarski LL, Schrader F, et al. ADHD prevalence among outpatients with severe opioid use disorder on daily intravenous diamorphine and/or oral opioid maintenance treatment. Int J Environ Res Public Health. 2023;20(3):2534. doi:10.3390/ijerph20032534.

Lugoboni F, Levin FR, Pieri MC, Manfredini M, Zamboni L, Somaini L, et al. Co-occurring attention deficit hyperactivity disorder symptoms in adults affected by heroin dependence: patients characteristics and treatment needs. Psychiatry Res. 2017;250:210-6. doi:10.1016/j.psychres.2017.01.052.

Chilcoat HD, Breslau N. Pathways from ADHD to early drug use. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 1999;38(11):1347-54. doi:10.1097/00004583-199911000-00008.

Satterfield JH, Schell A. A prospective study of hyperactive boys with conduct problems and normal boys: adolescent and adult criminality. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 1997;36(12):1726-35. doi:10.1097/00004583-199712000-00021.

Gittelman R, Mannuzza S, Shenker R, Bonagura N. Hyperactive boys almost grown up. I. Psychiatric status. Arch Gen Psychiatry. 1985;42(10):937-47.

Dayan H, Khoury-Kassabri M, Pollak Y. The link between ADHD symptoms and antisocial behavior: the moderating role of the protective factor sense of coherence. Brain Sci. 2022;12(10):1336. doi:10.3390/brainsci12101336.

Pancharean V. Stress and stress management for caregivers of children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) [Master’s Thematic Paper]. Songkla: Prince of Songkla University; 2015.

Anastopoulos AD, Sommer JL, Schatz NK. ADHD and family functioning. Current Attention Disorders Reports. 2009;1(4):167-70. doi:10.1007/s12618-009-0023-2.

Hoeve M, Dubas JS, Eichelsheim VI, van der Laan PH, Smeenk W, Gerris JR. The relationship between parenting and delinquency: a meta-analysis. J Abnorm Child Psychol. 2009;37(6):749-75. doi:10.1007/s10802-009-9310-8.

Bussing R, Porter P, Zima BT, Mason D, Garvan C, Reid R. Academic outcome trajectories of students with ADHD: does exceptional education status matter? J Emot Behav Disord. 2012;20(3):131-43. doi:10.1177/1063426610388180.

Hoffmann JP. Academic underachievement and delinquent behavior. Youth & Society. 2018;52(5):0044118X1876703. doi:10.1177/0044118X18767035.

Gardner DM, Gerdes AC. A review of peer relationships and friendships in youth with adhd. J Atten Disord. 2015;19(10):844-55. doi:10.1177/1087054713501552.

Bagwell CL, Molina BS, Pelham WE Jr, Hoza B. Attention-deficit hyperactivity disorder and problems in peer relations: predictions from childhood to adolescence. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2001;40(11):1285-92. doi:10.1097/00004583-200111000-00008.

Chapple CL. Self-control, peer relations, and delinquency. Justice Q. 2005;22(1):89-106. doi:10.1080/0741882042000333654.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-03-27