การสำรวจความวิตกกังวลในเวชปฏิบัติจิตเวชกรรมของแพทย์ผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ในปีการศึกษา พ.ศ. 2560

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: ศึกษาความวิตกกังวลในเวชปฏิบัติจิตเวชกรรมของบัณฑิตแพทย์ภายหลังจากสำเร็จการศึกษาแพทยศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ปีการศึกษา พ.ศ. 2560

วิธีการ: เป็นการสำรวจแบบพรรณนาภาคตัดขวางในบัณฑิตแพทย์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ โดยแบบสอบถามแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ 1) แบบสอบถามข้อมูลส่วนตัว การเรียน และลักษณะงาน 2) แบบสอบถามเรื่องความวิตกกังวลต่อสมรรถนะในเวชปฏิบัติจิตเวชกรรม โดยอ้างอิงตามหลักสูตรของการเรียนการสอนวิชาเวชปฏิบัติจิตเวชกรรม คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรม R และใช้สถิติเชิงพรรณนา นำเสนอเป็นความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผล: บัณฑิตแพทย์ที่เข้าร่วมการศึกษาทั้งสิ้น 118 คน ส่วนใหญ่เป็นหญิง อายุเฉลี่ย 24.5 ปี (ร้อยละ 64.4) ภูมิลำเนาอยู่ในภาคใต้ (ร้อยละ 89.8) บัณฑิตแพทย์ครึ่งหนึ่ง (ร้อยละ 50.0) แสดงความกังวลต่อสมรรถนะของตนมากที่สุดในหมวดจิตเวชฉุกเฉิน ในการดูแลผู้ป่วยก้าวร้าวรุนแรง ผู้ป่วยจิตเวชเด็ก บัณฑิตแพทย์มีความวิตกกังวลในการวินิจฉัยและรักษาภาวะบกพร่องทางสติปัญญามากที่สุด (ร้อยละ 33.9 และ ร้อยละ 38.1) ในขณะที่โรคจิตเวชผู้ใหญ่ มีความวิตกกังวลในการวินิจฉัยและรักษาโรคยาเสพติด (ร้อยละ 28.0) ในภาพรวมบัณฑิตแพทย์ระบุว่าวิตกกังวลในการดูแลรักษาผู้ป่วยนอกและการใช้ยาจิตเวช

สรุป: บัณฑิตแพทย์ที่สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ในปีการศึกษา พ.ศ. 2560 มีความวิตกกังวลในการดูแลผู้ป่วยจิตเวชแผนกผู้ป่วยนอก ผู้ป่วยจิตเวชเด็ก และการรักษาด้วยการใช้ยา โดยระบุว่ามีความวิตกกังวลในการดูแลรักษาภาวะจิตเวชฉุกเฉิน และโรคสารเสพติด