พัฒนารูปแบบบริการฟื้นฟูสมรรถภาพสำหรับผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรัง

บทคัดย่อ

          วัตถุประสงค์  เพื่อพัฒนาและประเมินผลรูปแบบบริการฟื้นฟูสมรรถภาพสำหรับผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรัง

          วัสดุวิธีการ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพัฒนา แบ่งเป็น 2 ขั้นตอน คือพัฒนารูปแบบการฟื้นฟูสมรรถภาพสำหรับผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรัง ขั้นตอนที่ 2 บูรณาการโปรแกรมฟื้นฟูสมรรถภาพฯ และประเมินผลในผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรัง กลุ่มตัวอย่าง มี  2 กลุ่มหลัก กลุ่มแรกเพื่อทดสอบโปรแกรมนำร่องจำนวน  5 กลุ่มๆ ละ 12 คน  และกลุ่มที่สองเพื่อประเมินผลโปรแกรมบูรณาการจำนวน 40 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม อย่างละ 20 คน เครื่องมือคือ แบบประเมินความสามารถในการทำหน้าที่  ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง และอาการทางลบ  วิเคราะห์สถิติเชิงพรรณา และเปรียบเทียบผลคะแนนเฉลี่ย ระหว่างกลุ่ม ด้วยสถิติ t-test

           ผล  โปรแกรมฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรังมี 5 โปรแกรมหลักคือ การฟื้นฟูสมรรถภาพสมอง ทักษะทางสังคม ทักษะการทำงาน อังกะลุง และโปรแกรมจิตอาสา ผ่านความเห็นผู้เชี่ยวชาญ  2 กลุ่ม ก่อนดำเนินการทดสอบแต่ละโปรแกรมในกลุ่มนำร่องแต่ละกลุ่ม  ขั้นที่ 2 โปรแกรมฟื้นฟูสมรรถภาพฉบับบูรณาการประกอบด้วย 5 โปรแกรมหลักขั้นตอนที่ 1 มี  54 กิจกรรม ดำเนินการภายใน 6 สัปดาห์ ทดสอบในกลุ่มตัวอย่าง โดยที่กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลปกติ พบว่ากลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความสามารถในการทำหน้าที่ (85 คะแนน) ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง (29.3 คะแนน) สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ และคะแนนอาการทางลบลดลง (7.4 คะแนน) มากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ

          สรุป  รูปแบบบริการฟื้นฟูสมรรถภาพสำหรับผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรังที่บูรณาการขึ้น ช่วยให้ผู้ป่วยจิตเภทเรื้อรังมีคะแนนความสามารถในการทำหน้าความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองดีขึ้น  อาการทางลบลดลง