ประสิทธิผลของโปรแกรมการให้คำปรึกษาแบบบูรณาการต่อการบริโภคแอลกอฮอล์ของผู้ป่วยจิตเภท ในเขตพื้นที่ อำเภอบ้านด่าน จังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษากึ่งทดลอง (Quasi experimental design) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมการปรึกษาแบบบูรณาการ ต่อการบริโภคแอลกอฮอล์ของผู้ป่วยจิตเภท ในเขตพื้นที่อำเภอบ้านด่าน จังหวัดบุรีรัมย์ โดยเปรียบเทียบการบริโภคแอลกอฮอล์ของผู้ป่วยจิตเภทที่ใช้แอลกอฮอล์ ที่ได้รับการปรึกษาแบบบูรณาการในระยะก่อนและหลังทดลอง ระหว่างเดือนมิถุนายน - ตุลาคม 2564 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้ป่วยจิตเภทที่ใช้แอลกอฮอล์ จำนวน 110 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง ( Purposive  sampling ) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวัดการบริโภคแอลกอฮอล์ ตรวจสอบความเที่ยงด้วยวิธีหาค่าสัมประสิทธิ์ ครอนบาคอัลฟา (Cronbach’s Alpha Coefficient) ได้ 0.90 และวิธีการปรึกษาแบบบูรณาการ ที่ผ่านการหาความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 ท่าน ส่วนกลุ่มควบคุมไม่ได้รับกิจกรรมใดเป็นพิเศษ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติ Independent t-test สถิติไคสแควร์ (Chi-square)

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มทดลอง ที่ได้รับการปรึกษาแบบบูรณาการมีการบริโภคแอลกอฮอล์ในระยะหลังการทดลองต่ำกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< .05) และกลุ่มทดลอง มีการบริโภคแอลกอฮอล์ในระยะหลังทดลอง ต่ำกว่าก่อนทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติ (p< .05)