ความรู้ความเข้าใจ ทัศนคติ และพฤติกรรมป้องกันการเกิดเชื้อดื้อยาของประชาชนที่อาศัยในเขตกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวัดระดับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเชื้อดื้อยา ทัศนคติเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะ และพฤติกรรมป้องกันการเกิดเชื้อดื้อยา ศึกษาประชาชนอายุ 15 ปีขึ้นไปที่อาศัยในกรุงเทพมหานคร จำนวน 400 คน ระหว่างเดือน พฤษภาคม ถึง มิถุนายน พ.ศ.2564 เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบทดสอบความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเชื้อดื้อยา แบบทดสอบทัศนคติเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะและพฤติกรรมป้องกันการเกิดเชื้อดื้อยา วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ สถิติพรรณนา (Descriptive Statistic) และสถิติวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ผลการวิจัยพบว่าผู้ตอบแบบสอบถามมีคะแนนความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเชื้อดื้อยาอยู่ในระดับดี ด้วยคะแนนเฉลี่ย 11.24 ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่ากลุ่มผู้ตอบแบบสอบถามมีคะแนนทัศนคติเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะอยู่ในระดับดี ด้วยคะแนนเฉลี่ย 26.16 และกลุ่มผู้ตอบแบบสอบถามมีคะแนนระดับพฤติกรรมป้องกันการเกิดเชื้อดื้อยาอยู่ในระดับปานกลาง ด้วยคะแนนเฉลี่ย 39.58 ทัศนคติเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะมีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมป้องกันการเกิดเชื้อดื้อยา (r=.320**, p=0.01) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเชื้อดื้อยากับพฤติกรรมป้องกันการเกิดเชื้อดื้อยา (r=.124*, p=0.05) จากการวิเคราะห์ Generalized linear model พบว่าตัวแปรที่มีอำนาจ ในการทำนายพฤติกรรมป้องกันการเกิดเชื้อดื้อยาของผู้ตอบแบบสอบถามกลุ่มนี้มากทีสุด คือทัศนคติเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะ (Beta=.282, p<0.01) และอาชีพของผู้ตอบแบบสอบถาม (Beta=0.095, p=0.05) ข้อเสนอแนะของการวิจัยนี้คือ ควรเพิ่มความรู้ความเข้าใจเชิงลึกและความตระหนักเกี่ยวกับอันตรายของสถานการณ์เชื้อดื้อยาของประชาชนผ่านทางสื่อต่างๆ รวมทั้งสื่อออนไลน์ และบรรจุลงในหลักสูตรรายวิชาสุขศึกษาหรือชีววิทยา