Effects of an Exercise Program to Improve the Ability of Balance and Fall Prevention among Older Adults
Keywords:
elderly, falling, exercise, balanceAbstract
Abstract
Background: Falls is the most common of all accidents involving elderly. It could result in injury or death. Physical factors that cause of falls are the ability to maintain balance and posture in elderly has decreased. Exercise is an important method to prevent and reduce the risk of falls in older adults.
Objective: To study the effects of exercise program on the ability to balance and prevent falls in the elderly.
Methods: A quasi-experimental study was conducted with a one-group pretest-posttest design. The sample consisted of 35 older adults aged 60 years and over living in Kok Krabue Subdistrict, Mueang District, Samut Sakhon Province, consisting of 9 males and 26 females who participated in the exercise program to increase their balance and prevent falls in the elderly according to the manual exercise at home three times per week for 12 weeks. The tools used to assess balance ability include the Berg Balance Scale (BBS), Functional Reach Test (FRT), and Timed Up & test (TUG), where data was collected before and after participating in the program and tracked whether the sample had a fall or not.
Results: The sample's balance ability was improved after participating in the program. BBS increased from 54.23±2.13 to 55.17±1.34 (p<0.01), FRT increased from 24.31±6.57 cm to 29.86 ±8.44 cm (p<0.001) and TUG decreased from 8.74±1.39 s to 7.60±1.07 s (p<0.001), and no falls were detected in the sample.
Conclusion: An exercise program to improve stability and prevent falls in older adults can improve balance and prevent falls. Public health officials can encourage patients to have good balance and reduce falls in the elderly.
Keywords: elderly, falls, exercise, balance
References
ชมพูนุท พรหมภักดิ์. การเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุของ ประเทศไทย(Aging society in Thailand) [อินเตอร์เนต]. กรุงเทพฯ: สํานักวิชาการ สํานักงานเลขาธิการวุฒิสภา; 2556 [เข้าถึง เมื่อ 23 มิ.ย. 2562]. เข้าถึงได้จาก http://library.senate.go.th/document /Ext6078/6078440_0002.PDF
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. รายงานการสำรวจ ประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ.2560 = Report on the 2017 survey of the older persons in Thailand. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติ; 2561.
รัชนี โตอาจ. สังคมผู้สูงอายุ : นัยต่อการพัฒนา เศรษฐกิจ [อินเตอร์เน็ต]. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช; 2557 [เข้าถึงเมื่อ 23 มิ.ย. 2562]. เข้าถึงได้จาก: https://www.stou.ac.th/stouonline/lo m/data/sec/Lom12/05-01.html
ฐิตินันท์ นาคผู, อาจิณต์ แสงทับ. พฤติกรรมดูแล สุขภาพของตนเองของผู้สูงอายุ Self Care Behaviors of elderly.วารสารมหาวิทยาลัย อีสเทินร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี 2562;13(1):48-54.
คุณาวุฒิ วรรณจักร, พิมลพรรณ ทวีการ วรรณจักร. การหกล้มในผู้สูงอายุที่กระดูกพรุน: สาเหตุ และการป้องกันด้วยการออกกำลังกาย Falling in Osteoporosis Elderly: Cause and Exercise for Prevention. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา 2561;13(2):141-50.
Terroso M, Rosa N, Torres Marques A, Simoes R. Physical consequences of falls in the elderly: a literature review from 1995 to 2010. Eur Rev Aging Phys Act. 2014;11(1):51-59.
Bergen G, Stevens MR, Burns ER. Falls and Fall Injuries Among Adults Aged ≥65 Years - United States, 2014. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2016;65(37): 993-8.
Jiang Y, Xia Q, Zhou P, Jiang S, Diwan VK, Xu B. Falls and Fall-Related Consequences among Older People Living in Long-Term Care Facilities in a Megacity of China. Gerontology 2020;66(6):523-31.
ปริศนา รถสีดา. การป้องกันการหกล้มของ ผู้สูงอายุในชุมชน:บทบาทพยาบาลกับการ ดูแลสุขภาพที่บ้าน Fall Prevention among the Elderly Living in a Community: The Nursing Role in Home Health Care. วารสารพยาบาล สภากาชาดไทย 2561;11(2):15-25.
ฐิติมา ทาสุวรรณอินทร์. การพลัดตกหกล้มในผู้สูงอายุ. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ 2559;5(2):119-31.
วิไลวรรณ ทองเจริญ. การเปลี่ยนแปลงทางด้าน ร่างกายในวัยสูงอายุ [อินเทอร์เน็ต]. นครปฐม: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล; [เข้าถึงเมื่อ 23 มิ.ย. 2562]. เข้าถึงได้จาก http://www.ns.mahidol.ac.th/english/th/departments/FN/COE_gerontologi cal/article.html
Ishigaki EY, Ramos LG, Carvalho ES, Lunardi AC. Effectiveness of Muscle Strengthening and Description of Protocols for preventing falls in the elderly: a systematic review. Braz J Phys Ther. 2014;18(2):111-8.
รุ่งทิวา วัจฉละฐิติ, ภครตี ชัยวัฒน์. การออก กำลังกายในผู้สูงอายุ. ใน: คณาจารย์สาขา กายภาพบำบัด คณะกายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล, บรรณาธิการ. กายภาพบำบัดเพื่อประชาชน. กรุงเทพฯ: แสงดาว; 2555. 12–30.
Chou CH, Hwang CL, Wu YT. Effect of exercise on physical function, daily living activities, and quality of life in the frail older adults: a meta- analysis. Arch Phys Med Rehabil 2012;93(2):237-44.
ธัญญรัตน์ อโนทัยสินทวี, แสงศุลี ธรรมไกรสร, พัฒน์ศรี ศรีสุวรรณ. การทบทวน วรรณกรรมอย่างเป็นระบบเรื่องมาตรการ ป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: โครงการประเมินเทคโนโลยีและนโยบาย ด้านสุขภาพ; 2557.
มณีพรรณ์ เหล่าโพธิ์ศรี, จตุรัตน์ กันต์พิทยา, กิตติศักดิ์ สวรรยาวิสุทฺธิ์, ภารดี เอื้อวิชญาแพทย์, ทวีศักดิ์ จรรยาเจริญ. ผลของการรำไทยตอ การทรงตัวในผู้สูงอายุชาวไทย. จุฬาลงกรณ์ เวชสาร 2557;57(3):347–57.
ญาดานุช บุญญรัตน์, กิตตินนท์ จรูญศรีสวัสดิ์. การเปรียบเทียบผลระหว่างโปรแกรมการ ออกกำลังกายแบบพิลาทิสและการออก กำลังกายแบบฝึกการทรงตัวที่เกี่ยวข้องกับ ความมั่นใจในการทรงตัวของผู้สูงอายุในชุมชน. ศรีนครินทร์เวชสาร 2559;31(6):384-91.
ปภาวดี สุนทรธัย, ฐิติพร ภักดีพิบูลย์, นพวรรณ แสนเจริญสุทธิกุล, รุ่งทิพย์ สินิทธานนท. ผลการฝึกออกกำลังกายด้วยเพลงลีลาศ จังหวะบีกินต่อสมรรถภาพการทรงตัวและ การเดินในผู้สูงอายุไทยที่มีประวัติหกล้ม. เวชศาสตร์ฟื้นฟูสาร 2559;26(2):61-6.
Lapanantasin S, Techovanich W, Na Songkhla P, Odglun Y, Wikam S. Balance performance and fear of fall improvement for elderly women living in Ongkharak and Bang-lookseir subdistrict of Nakhonnayok province by a community-based service. Thai Journal of Physical Therapy 2015;37(2):63-77.
ธีรวีร์ วีรวรรณ. ผลของการออกกำลังกายแบบ ผสมผสานต่อการทรงตัวในผู้สูงอายุ เขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร. วารสารสาธารณสุขศาสตร์ 2555; 42(2):44-53.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. ยา กันล้ม คู่มือป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุ [อินเทอร์เน็ต]. กรุงเทพฯ: มูลนิธิ สถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย; 2558 [เข้าถึงเมื่อ19 ก.ค. 2562] เข้าถึงได้จาก https://thaitgri.org/?p=36204
Muir-Hunter SW, Graham L, Montero Odasso M. Reliability of the Berg Balance Scale as a Clinical Measure of Balance in Community-Dwelling Older Adults with Mild to Moderate Alzheimer Disease: A Pilot Study. Physiother Can 2015;67(3):255-62.
ศุภานัน ผึ้งถนอม, ไพลวรรณ สัทธานนท์. คุณสมบัติเครื่องมือในการประเมินความ เสี่ยงการหกล้มในผู้สูงอายุที่มีภาวะการรับรู้ บกพร่องเล็กน้อยและภาวะสมองเสื่อม: การทบทวน วรรณกรรมอย่างเป็นระบบ. วชิรเวชสารและวารสารเวชศาสตร์เขตเมือง. 2561;62(4):335-44
สุนทรี ทวีธนะลาภ, อนงค์ ตันติสุวัฒน์. การทดสอบสมดุลการทรงตัวด้วยการเอื้อมมือหลายทิศทางระหว่างผู้สูงอายุที่มีและไม่มี
ประวัติการล้ม.วารสารกายภาพบำบัด 2563; 42(1):34-42
ชุติมา ชลายนเดชะ. คัดกรองการล้มด้วย Timed Up and Go Test (TUG). วารสาร เทคนิคการแพทย์และกายภาพบำบัด 2557;26(1):6-13.
รัชนา หน่อคำ, ศิริรัตน์ ปานอุทัย, ทศพร คำผลศิริ. ผลของการออกกำลังกายแบบก้าวตามตารางต่อการทรงตัวในผู้สูงอายุ. พยาบาลสาร 2559;43(3):58-68
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารหัวหินเวชสาร เป็นลิขสิทธิ์ของโรงพยาบาลหัวหิน
บทความที่ลงพิมพ์ใน วารสารหัวหินเวชสาร ถือว่าเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้เขียนคณะบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
