ประสิทธิผลของการใช้การแพทย์ทางไกลเพื่อควบคุมระดับความดันโลหิต สำหรับผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง ในพื้นที่เกาะ จังหวัดระนอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ความเป็นมา: ปัจจุบันมีการใช้แพทย์ทางไกลในการดูแลผู้ป่วยมากขึ้น สำหรับการดูแลผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงพบว่า การแพทย์ทางไกลสามารถช่วยลดความดันโลหิตได้ดีกว่าการรักษาวิธีปกติ โดยในต่างประเทศมีการใช้การแพทย์ทางไกลอย่างแพร่หลายสำหรับผู้ป่วยที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกล เดินทางไม่สะดวก หรือมีปริมาณความแออัดในสถานบริการสูง แต่ในประเทศไทยยังไม่มีข้อมูลการศึกษาเชิงเปรียบเทียบในพื้นที่เกาะ
วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบผลของการควบคุมความดันโลหิต ระยะเวลารอคอย และความพึงพอใจของผู้รับบริการ ระหว่างผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงในพื้นที่เกาะที่ได้รับการดูแลรักษาด้วยการแพทย์ทางไกลกับการดููแลรักษาด้วยวิธีีปกติ
วิธีการศึกษา: เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงในพื้นที่เกาะ ทั้งที่ควบคุมความดันโลหิตได้และไม่ได้ ที่ขึ้นทะเบียนการรักษากับโรงพยาบาลระนองตั้งแต่ตุลาคม พ.ศ. 2566 ถึงกันยายน พ.ศ. 2567 ศึกษาเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่ใช้ระบบการแพทย์ทางไกลจำนวน 35 ราย และกลุ่มที่ได้รับการรักษาด้วยวิธีีปกติ จำนวน 35 ราย สุ่มตัวอย่างด้วยวิธีสุ่มแบบง่าย ระยะเวลาศึกษา 6 เดือน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ paired t-test, independent t-test และ Fisher’s exact test
ผลการศึกษา: ก่อนการทดลอง ผู้ป่วยทั้งสองกลุ่มไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในด้านคุณลักษณะพื้นฐาน ภายหลังการทดลอง ผู้ป่วยกลุ่มที่ได้รับการแพทย์ทางไกลมีค่าเฉลี่ยความดันซิสโตลิกลดลงจากก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (147.8±18.8 เทียบกับ 144.4±14.9, p=0.046) เมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มพบว่า ระดับความดันโลหิตซิสโตลิกและไดแอสโตลิกไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (144.4±15.0 เทียบกับ 146.1±19.9, p=0.695 และ 82.8±9.2 เทียบกับ 82.7±9.4, p=0.700) ผลการควบคุมความดันโลหิตหลังการทดลองพบว่า จำนวนผู้ป่วยที่ควบคุมได้เพิ่มขึ้น แต่สัดส่วนยังน้อยกว่ากลุ่มที่ควบคุมไม่ได้ กลุ่มที่ได้รับการแพทย์ทางไกลมีระยะเวลารอคอยน้อยกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (50.3±12.0 เทียบกับ 119.6±24.3, p<0.001) และมีความพึงพอใจต่อบริการมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (74.3±8.3 เทียบกับ 69.5±11.8, p=0.050)
สรุปและข้อเสนอแนะ: การรักษาผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงด้วยการแพทย์ทางไกลมีผลลัพธ์ไม่ต่างจากวิธีปกติ สอดคล้องกับงานวิจัยทั้งในและต่างประเทศที่พบว่าจำนวนผู้ป่วยที่ควบคุมความดันโลหิตได้เพิ่มขึ้น ดังนั้นจึงควรนำการแพทย์ทางไกลมาใช้ในการดููแลผู้้ป่วยความดันโลหิตสูงในบริการปฐมภูมิ โดยเฉพาะพื้นที่ห่างไกลที่มีความจำกัด ไม่สะดวกในการเข้ารับบริการ และช่วยลดความแออัดในสถานบริการได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Lim SS, Vos T, Flaxman AD, Danaei G, Shibuya K, Adair-Rohani H, et al. A comparative risk assessment of burden of disease and injury attributable to 67 risk factors and risk factor clusters in 21 regions, 1990-2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010. Lancet. 2012;380(9859):2224-60.
Division of Non-Communicable Diseases, Department of Disease Control. Number and mortality rates from the 5 major non-communicable diseases, 2018–2022 [Internet]. Nonthaburi: Ministry of Public Health; 2024 [updated Jan 11; cited 2025 Sep 15]. Available from: https://www.ddc.moph.go.th/ dncd/news.php?news=39911
Finley CR, Chan DS, Garrison S, Korownyk C, Kolber MR, Campbell S, et al. What are the most common conditions in primary care? Systematic review. Can Fam Physician. 2018;64(11):832-40.
World Health Organization. Hypertension [Internet]. Geneva: World Health Organization; 2023 [updated Mar 16; cited 2025 Sep 15]. Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/hypertension
Ministry of Public Health. Medical and Health Data Warehouse System (HDC). [Internet]. Nonthaburi: Ministry of Public Health; 2025 [updated Aug 06; cited 2025 Sep 15]. Available from: https://hdc.moph.go.th/center/public/standard-ubcatalog/b2b59e64c4e6c92d4b1 ec16a599d882b
Aekplakorn W. The sixth Thai national health examination survey, 2019–2020. Bangkok: Aksorn Graphic and Design; 2021.
Ranong Hospital. Hypertension patient registry: Hos-XP Program. Ranong: Ranong Hospital; 2025.
Annoppornchai V. Kidhirunkul C. Applications of telemedicine systems for the improvement of quality service in rural emergency medicine. Western University Research Journal of Humanities and Social Science. 2021:7(3);258-71.
National Health Security Office. Telehealth/Telemedicine Services under the National Health Security System. [Internet]. Nonthaburi: National Health Security Office; 2023 [cited 2025 Sep 15]. Available from: https://bdh.moph.go.th/site/wp-content/uploads/2023/08/3.1.3-telemedicine.pdf
The Hypertension Society of Thailand. Clinical practice guidelines for the management of hypertension 2024. Chiang Mai: Trick Think; 2024.Best JW. Research in education. New Jersey: Prentice hall; 1977.
Soongsuman W. Development of a telemedicine service system for the diabetes and hypertension clinic, Sriwilai hospital, Sriwilai district, Bueng Kan province [Internet]. Bueng Kan: Bueng Kan Provincial Public Health Office; 2024 [cited 2025 Sep 15]. Available from: https://bkpho.moph.go.th/ssjweb/ bkresearch/require/files/post-doc/20240402113736.pdf
Bussayaratsami B. Development of a care model for patients with diabetes or hypertension in the new normal era in Mueang district, Nakhon Pathom province. Journal of Medical Region 4-5.2023;42(1):63–77.
Dones VC 3rd, Yamat KS, Santos KEP, Concepcion AVM, Lacson MAR. The effectiveness of mindfulness-based interventions versus cognitive behavioral therapy on social anxiety of adolescents: a systematic review and meta-analysis. Acta Med Philipp. 2025;59(2):15-24.
Feldman DI, Reynolds S, Valor L, Babikian S, Feldman T, Curnow R, et al. Clinical and engagement results of a nationwide comprehensive remote patient care hypertension program. JACC Adv. 2025;4(7):101892.
Phahuphan K, Prongprasert J. Specialized internal medicine outpatient clinic development of a telemedicine system for hypertensive patients: outpatient department of internal medicine, Yasothon hospital. Nursing, Health, and Education Journal. 2025;8(1):13-24.
