การให้แอสไพรินขนาดต่ำเพื่อป้องกันภาวะครรภ์เป็นพิษในกลุ่มสตรีตั้งครรภ์ความเสี่ยงสูง

บทคัดย่อ

ภาวะครรภ์เป็นพิษ เป็นภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญทางสูติศาสตร์ หากไม่ได้รับการดูแลรักษาที่เหมาะสม จะส่งผลทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่อมารดาและทารก  การประเมินความเสี่ยงและป้องกันการเกิดภาวะครรภ์เป็นพิษในกลุ่มที่มีความเสี่ยงจึงเป็นประเด็นสำคัญ หลายองค์กรระดับโลกได้ออกคำแนะนำ ให้มีการให้แอสไพรินขนาดต่ำในหญิงตั้งครรภ์กลุ่มเสี่ยงสูง เพื่อป้องกันภาวะครรภ์เป็นพิษ

วัตถุประสงค์

ศึกษาเปรียบเทียบอุบัติการณ์การเกิดภาวะครรภ์เป็นพิษในสตรีตั้งครรภ์กลุ่มความเสี่ยงสูงที่ได้รับแอสไพรินและกลุ่มความเสี่ยงสูงที่ไม่ได้รับแอสไพริน

วิธีการศึกษา

          การศึกษาย้อนหลังโดยเก็บข้อมูลของสตรีตั้งครรภ์เดี่ยว กลุ่มความเสี่ยงสูงตามเกณฑ์ NICE จากเวชระเบียน โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ ตั้งแต่ 1 มกราคม 2559 ถึง 31 ธันวาคม 2562 วิเคราะห์เปรียบเทียบอุบัติการณ์โดย Risk Regression analysis โดยแสดงช่วงความเชื่อมั่น ร้อยละ 95 กำหนดนัยสำคัญทางสถิติโดยใช้ p-value น้อยกว่า 0.05

 ผลการศึกษา

ผู้ป่วยในการศึกษา 406 ราย ได้รับแอสไพริน 190 ราย อายุเฉลี่ย 32.43 ปี ข้อบ่งชี้ที่พบสัดส่วนมากสุดคือ โรคความดันโลหิตสูง(69.70%) ได้รับยาแอสไพริน เฉลี่ยที่อายุครรภ์16.64 สัปดาห์ อุบัติการณ์การเกิดภาวะครรภ์เป็นพิษรวมทั้งสองกลุ่ม 119 ราย (ร้อยละ 29.31) กลุ่มที่ได้รับแอสไพริน 42 ราย ร้อยละ 22.11 กลุ่มที่ไม่ได้รับแอสไพริน 77ราย (ร้อยละ 35.65) โดยพบว่าแอสไพรินช่วยลดอุบัติการณ์การเกิดภาวะครรภ์เป็นพิษได้ อย่างมีนัยสำคัญ (RR 0.48 95%CI 0.29-0.77 ,p=0.002)  กลุ่มที่ได้รับแอสไพริน มีแนวโน้มเกิดภาวะครรภ์เป็นพิษเร็วกว่า กลุ่มที่ไม่ได้รับแอสไพริน (อายุครรภ์ 34.36 สัปดาห์และอายุครรภ์ 35.56 สัปดาห์ ,p=0.076) ในส่วนของผลลัพธ์ของการตั้งครรภ์ พบว่า กลุ่มที่ได้รับแอสไพริน มีภาวะทารกตัวเล็กกว่าเกณฑ์อายุครรภ์ มากกว่ากลุ่มไม่ได้รับแอสไพริน (ร้อยละ26.84, ร้อยละ23.61)แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ภาวะแทรกซ้อนอื่นไม่มีความแตกต่างกันในสองกลุ่ม

สรุปและข้อเสนอแนะ

การให้แอสไพรินขนาดต่ำ ช่วยลดอุบัติการณ์การเกิดภาวะครรภ์เป็นพิษได้ ในกลุ่มสตรีตั้งครรภ์ความเสี่ยงสูง โดยไม่พบภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญจากการใช้ยา