การรับรู้และประสบการณ์การส่งเสริมสุขภาพจิตของผู้สูงอายุไทย: การวิจัยเชิงปรากฏการณ์วิทยา

บทคัดย่อ

บทนำ: การรับรู้และประสบการณ์ในการส่งเสริมสุขภาพจิตของผู้สูงอายุเป็นสิ่งสำคัญต่อการนำไปพัฒนากิจกรรม การวางแผนกลยุทธ์ และการกำหนดนโยบายที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุ เพื่อให้ผู้สูงอายุมีสุขภาพจิตที่ดีตาบริบทของประเทศไทย

วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่ออธิบายความหมายของการรับรู้และประสบการณ์ในการส่งเสริมสุขภาพจิตตามการรับรู้ของผู้สูงอายุ

ระเบียบวิธีวิจัย: เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบปรากฏการณ์วิทยา เลือกแบบเฉพาะเจาะจง เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างกับผู้สูงอายุอายุ 60 ปีขึ้นไป จำนวน 15 คน จังหวัดนนทบุรี วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา

ผลการวิจัย: ความหมายของการส่งเสริมสุขภาพจิตตามการรับรู้ของผู้สูงอายุ หมายถึง “การดำเนินชีวิตอย่างมีสติตามหลักศาสนาด้วยการมองโลกในแง่บวก มีการแบ่งปันทั้งทางร่างกาย จิตใจ และสังคม ตามบทบาทหน้าที่ของตนซึ่งส่งผลต่อการมีสุขภาพจิตใจที่ดีและมีความสุข” ส่วนประสบการณ์ตรงของผู้สูงอายุสามารถสรุปประเด็นสำคัญได้ 7 ประเด็นหลัก 1) การมองโลกในแง่ดีหรือการคิดบวก 2) การหาความรู้ด้านสุขภาพ  3) การยอมรับความจริง 4) การประกอบพิธีกรรม 5) งานอดิเรก 6) การมีสัมพันธภาพระหว่างบุคคล และ 7) การให้และการแบ่งปัน จากการนำพยัญชนะภาษาอังกฤษของแต่ละประเด็นมารวมกันจะเกิดเป็นแนวคิดที่มีคำคล้องเสียงเป็นภาษาไทยว่า “ประ-ชิด” ซึ่งหมายถึง “การเข้าใกล้หรือการเข้าหา”

สรุปผล:  การรับรู้และประสบการณ์การส่งเสริมสุขภาพจิตของผู้สูงอายุสามารถใช้หลัก “ประ-ชิด”  คือเข้าใกล้หรือเข้าหาผู้สูงอายุ

ข้อเสนอแนะ: พยาบาลควรมีการเข้าใกล้ หรือใกล้ชิดกับผู้สูงอายุ เพื่อส่งเสริมสุขภาพจิต และให้ความสำคัญในแก่ผู้สูงอายุ ผู้สูงอายุจะไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนถูกทอดทิ้ง