ผลของโปรแกรมการละเล่นภูมิปัญญาท้องถิ่น ต่อการพัฒนาทักษะทางสังคมของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

บทคัดย่อ

บทนำ: การพร่องทักษะทางสังคมเป็นปัญหาสำคัญที่พบบ่อยในเด็กที่มีความต้องการพิเศษ โดยเฉพาะเด็กออทิสติกและเด็กที่มีภาวะบกพร่องทางสติปัญญา การนำเอาการละเล่นภูมิปัญญาท้องถิ่นมาส่งเสริมทักษะทางสังคม จะช่วยให้เด็กที่มีความต้องการพิเศษมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรม การแบ่งปันและปฏิบัติตามข้อตกลงของกลุ่มได้สูงขึ้น วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อเปรียบเทียบทักษะทางสังคมของเด็กที่มีความต้องการพิเศษก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการละเล่นภูมิปัญญาท้องถิ่น ระเบียบวิธีวิจัย: การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง ชนิดกลุ่มเดียววัดก่อนและหลังกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาเป็นเด็กอายุ 4-10 ปี จำนวน 15 คน ที่ได้รับการวินิจฉัยจากจิตแพทย์ว่ามีภาวะออทิสติก (Autistic) และภาวะบกพร่องทางสติปัญญาซึ่งมีความบกพรองทางวุฒิภาวะทางสังคมในระดับปานกลางถึงเล็กนอย โดยมีคะแนนจากแบบทดสอบวุฒิภาวะทางสังคมวายแลนด์ โซเชียล แมททัวลิตี้ สเกล (Vineland Social Maturity Scale) อยู่ระหว่าง 40-89 คะแนน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือโปรแกรมการละเล่นภูมิปัญญาท้องถิ่นและแบบสังเกตทักษะทางสังคม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิตพรรณนาและสถิติค่าที ผลการวิจัย: พบว่าเด็กที่มีความต้องการพิเศษที่ได้รับโปรแกรมการละเล่นภูมิปัญญาท้องถิ่นมีทักษะ ทางสังคมสูงขึ้นกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 สรุปผล: โปรแกรมการละเล่นภูมิปัญญาท้องถิ่นสามารถพัฒนาทักษะทางสังคมของเด็กที่มีความต้องการพิเศษได้ ข้อเสนอแนะ: ควรมีการศึกษาทักษะทางสังคมเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบเพื่อศึกษาประสิทธิภาพของโปรแกรม