ผลของการใช้การเรียนโครงงานเป็นฐานเพื่อสร้างนวัตกรรมต่อการพัฒนาสมรรถนะ การสะท้อนคิดของนักศึกษาพยาบาล

บทคัดย่อ

     การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดผลก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้การเรียนโครงงานเป็นฐานเพื่อสร้างนวัตกรรมต่อการพัฒนาสมรรถนะการสะท้อนคิดของนักศึกษาพยาบาล กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิต ชั้นปีที่ 3 วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ ที่ลงทะเบียนเรียนวิชาการพยาบาลมารดาทารกและผดุงครรภ์ 1 ภาคการศึกษาที่ 1 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 64 คน โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม กลุ่มละ 32 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ แผนการจัดการเรียนการสอนโดยใช้โครงงานเป็นฐานประกอบด้วย 6 ข้นั ตอน คือ ข้นั ให้ความร้พู ้นื ฐาน ข้นั กระต้นุ ความสนใจ ข้นั จัดกล่มุ ร่วมมือ ข้นั แสวงหาความรู้ ข้นั สรุปสิ่งที่เรียนรู้ และขั้นนำเสนอผลงาน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย แบบประเมินความรู้ต่อการสะท้อนคิด แบบประเมินทัศนคติต่อการสะท้อนคิด และแบบประเมินพฤติกรรมการสะท้อนคิด ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.80, 0.79 และ 0.81 ตามลำดับ ดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูล 12 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาเปรียบเทียบภายในกลุ่ม โดยใช้สถิติ Paired t- test และเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม โดยใช้สถิติ Independent t- test
     ผลการวิจัยพบว่า หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความรู้ต่อการสะท้อนคิด ทัศนคติต่อการสะท้อนคิดและพฤติกรรมการสะท้อนคิด มากกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< .05) สรุปได้ว่า การเรียนโดยใช้โครงงานเป็นฐานเพื่อสร้างนวัตกรรมสามารถส่งเสริมให้นักศึกษาพยาบาลมีสมรรถนะการสะท้อนคิด โดยคาดหวังว่าการสะท้อนคิดที่เกิดขึ้นจะช่วยให้นักศึกษาที่จะเป็นพยาบาลในอนาคตมีการคิดวิจารณญาณที่ดี มีการตัดสินใจที่ถูกต้องเหมาะสม ช่วยให้การพยาบาลมีคุณภาพยิ่งขึ้นและสามารถนำไปปรับใช้ในรายวิชาอื่น ๆ ได้