โปรแกรมพัฒนาผู้ดูแลเด็กสมองพิการ: การทบทวนวรรณกรรม

ผู้แต่ง

  • สุภาพร วรรณสันทัด
  • สิงห์ กาญจนอารี

คำสำคัญ:

โปรแกรม, ผู้ดูแลเด็กสมองพิการ, เด็กสมองพิการ, การทบทวนวรรณกรรม

บทคัดย่อ

การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์ลักษณะงานวิจัยและรูปแบบของโปรแกรมที่ออกแบบเพื่อพัฒนาผู้ดูแลเด็กสมองพิการ โดยสืบค้นงานวิจัยภาษาไทยและภาษาอังกฤษที่ตีพิมพ์ในฐานข้อมูลอิเล็กโทรนิกส์ ได้แก่ PubMed, CINAHL, Cochrane Library, EMBASE, Scopus, ThaiJO และ ThaiLIS ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา (พ.ศ. 2553 – 2562) เกณฑ์การคัดเลือกงานวิจัยเข้า ได้แก่ 1) เป็นงานวิจัยปฐมภูมิที่ศึกษาในผู้ดูแลเด็กสมองพิการ 2) เป็นงานวิจัยเชิงทดลอง กึ่งทดลอง หรืองานวิจัยปฏิบัติการอย่างมีส่วนร่วมที่ออกแบบสำหรับพัฒนาความสามารถของผู้ดูแลหลักของเด็กสมองพิการ อายุ 0-15 ปี  3) มีการประเมินผลลัพธ์ในผู้ดูแลหลักที่สอดคล้องกับโปรแกรม/กิจกรรมที่จัดให้ ผลการทบทวนวรรณกรรมมีงานวิจัยที่ผ่านเกณฑ์การคัดเลือกงานวิจัยเข้า จำนวน 8 เรื่อง สรุปผลการวิเคราะห์ได้ดังนี้

  1. โปรแกรมถูกออกแบบสำหรับพัฒนาความรู้ความสามารถของผู้ดูแล 3 เรื่อง (การให้อาหาร และการส่งเสริมความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ) โปรแกรมสร้างเสริมพลังอำนาจผู้ดูแล 2 เรื่อง และ โปรแกรมส่งเสริมสุขภาพจิตและคุณภาพชีวิตผู้ดูแล 3 เรื่อง ส่วนใหญ่เป็นงานวิจัยกึ่งทดลอง ศึกษาในโรงพยาบาลหรือคลินิกฟื้นฟูสภาพ/กระตุ้นพัฒนาการ มีจำนวนกลุ่มตัวอย่างน้อยกว่า 30 คน/เรื่อง
  2. กิจกรรมของโปรแกรมพัฒนาผู้ดูแลเด็กสมองพิการแต่ละเรื่อง ประกอบด้วยกิจกรรมที่หลากหลาย ได้แก่ การสอนสุขศึกษา การจัดกิจกรรมกลุ่ม การให้คำแนะนำ การสาธิตและการฝึกทักษะ การเยี่ยมบ้าน การโทรศัพท์เยี่ยม การสนับสนุนสื่อ อุปกรณ์ และค่าเดินทาง ระยะเวลาการจัดกิจกรรม ส่วนใหญ่ใช้ระยะเวลา 2 เดือน (3 สัปดาห์ ถึง 2.5 เดือน) หรือ 6-8 ครั้ง
  3. ผลลัพธ์ของโปรแกรม สรุปได้ว่า 1) การจัดกิจกรรมที่หลากหลาย เป็นระยะเวลา 2 เดือน หรือ 6-8 ครั้ง เพียงพอที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของพฤติกรรม/ทักษะ/ความสามารถในการดูแลเด็กสมองพิการของผู้ดูแล 2) การให้สุขศึกษาและการให้คู่มือ เป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ติดต่อกัน ไม่มีประสิทธิผลทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของความเครียดและคุณภาพชีวิตของผู้ดูแล 3) โปรแกรมที่มีกิจกรรมที่หลากหลายและมีการติดตามต่อเนื่อง เช่น การเยี่ยมบ้าน หรือการโทรเยี่ยม รวมอยู่ด้วย ทำให้เกิดผลลัพธ์ที่ดีในตัวแปรที่ศึกษา

        สรุปว่าควรมีโปรแกรมพัฒนาผู้ดูแลเด็กสมองพิการเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะในบริบทของชุมชน และโปรแกรมพัฒนาผู้ดูแลควรประกอบด้วยกิจกรรมที่หลากหลายและมีการติดตามต่อเนื่องเพื่อนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ดี

Downloads

Download data is not yet available.

References

1. Ashwal S, Russman BS, Blasco PA, Miller G, Sandler A, Shevell M, et al. Practice parameter: diagnostic assessment of the child with cerebral palsy: report of the Quality Standards Subcommittee of the American Academy of Neurology and the Practice Committee of the Child Neurology Society. Neurology 2004;62(6):851-63.

2. Colver A, Fairhurst C, Pharoah PO. Cerebral palsy. Lancet 2014;383:1240-49.

3. Blair E. Epidemiology of the cerebral palsies. The Orthopedic clinics of North America.2010;41(4):441-55.

4. Insook S. Epidemiology of cerebral palsy pediatric patients in Sanprasitthiprasong Hospital Ubonratchatani. Mahasarakham Hospital Journal 2016;13(2):78-86. (in Thai)

5. Keeratisiroj O, Thawinchai N, Buntragulpoontawee M, & Siritaratiwat W. Epidemiology of children with cerebral palsy in special school, Northern and Northeastern of Thailand. [research article]. [cited 2019 August 5]. Available from http://www.northern.ac.th/north_ research/p/document/file_14902400430.pdf (in Thai).

6. Palisano RJ, Rosenbaum P, Bartlett D, Livingston MH. Content validity of the expanded and revised Gross Motor Function Classification System. Developmental Medicine and Child Neurology 2008;50(10):744-50.

7. Siritaratiwat W, Thomas I. GMFCS- E&R Thai translation. [cited 2019 August 4]. Available from:https://canchild.ca/system/tenon/assets/attachments/000/000/081/original/GMFCS-ER_Translation-Thai.pdf (in Thai).

8. Chayaopas N, Chavasiri S., Harnphadungkit K. Prevalence of malnutrition in cerebral palsy at Department of Rehabilitation Medicine, Siriraj Hospital. Journal of Thai Rehabilitation Medicine 2014;24(2):55-9. (in Thai)

9. Pansrimungkorn K, Asvanit P., Santiwong B., & Arunakoon M. Dental caries experience of Thai preschool children with cerebral palsy attending rehabilitation centers in Bangkok. In the 9th National & International Conference “Local & Global Sustainability: Meeting the Challenges & Sharing the Solutions. [Conference proceeding]. [Cited 2019 August 4]. Available from http://journalgrad.ssru.ac.th/index.php/8thconference/article/view/ 1247/1139

10. Boonyakarn T, Saksiriphol D, Pothisaan P. Learning experience management with parental involvement model to enhance the self-help skills of children with cerebral palsy. Journal of Education 2016;17(1):1-15. (in Thai).

11. Chumsri S, Chaimongkol, N., & Sananreugsak, S. Effects of the child caregiver's empowerment promoting program on ability and burden to care for children with cerebral palsy. The Journal of Faculty of Nursing Burapha University 2014;22(4):35-46. (in Thai).

12. Na-Rungsri K. Primary caregivers’ voice: Experience of food preparing and feeding children with cerebral palsy. Thammasat Medical Journal. 2014;14(4): 589-597. (in Thai)

13. Chiluba BC, Moyo G. Caring for a cerebral palsy child: A caregiver perspective at the University Teaching Hospital, Zambia. BMC research notes 2017;10(724):1-8.

14. Prakash V, Patel AM, Hariohm K, Palisano RJ. Higher Levels of Caregiver Strain Perceived by Indian Mothers of Children and Young Adults with Cerebral Palsy Who have Limited Self-Mobility. Physical & Occupational Therapy in Pediatrics 2017;37(1):64-73.

15. Hongrapipat J. A comparative study of quality of life (QOL) and mental health of caregiver with cerebral palsy child with healthy control. Medical Journal of Srisaket Surin Buriram Hospitals 2014;29(3):139-48. (in Thai).

16. The Joanna Briggs Institute. Joanna Briggs Institute Reviewers’ Manual: Methodology for JBI Scoping Reviews. South Australia, Australia: The University of Adelaide; 2015.

17. Das D, Zaman T, Hasan MS, Barua T, Chowdhury M. Outcomes of feeding training to mothers having child with cerebral palsy admitted at a tertiary level hospital in Bangladesh. Chattagram Maa-O-Shishu Hospital Medical College Journal [Internet]. 6 March 2017 [cited 2019 June 1];15(2):25-9. Available from: https://www.banglajol.info/ index.php/CMOSHMCJ/article/view/31801

18. Nobakht Z, Rassafiani M, Hosseini SA. A Web-based caring training for caregivers of children with cerebral palsy: Development and evaluation. Iranian Journal of Child Neurology 2018;12(4):65-84.

19. Donkor CM, Lee J, Lelijveld N, et al. Improving nutritional status of children with cerebral palsy: A qualitative study of caregiver experiences and community-based training in Ghana. Food Science and Nutrition 2018;7(1):35-43. Published 2018 Nov 15. doi:10.1002/fsn3.788

20. Arora SK, Aggarwal A, Mittal H. Impact of an educational film on parental knowledge of children with cerebral palsy. International Journal of Pediatrics. 2014;2014:573698. doi:10.1155/2014/573698

21. Mlinda SJ, Leyna GH, Massawe A. The effect of a practical nutrition education programme on feeding skills of caregivers of children with cerebral palsy at Muhimbili National Hospital, inTanzania. Child Care Health Dev 2018;44(3):452-61.

22. Adams MS, Khan NZ, Begum SA, Wirz SL, Hesketh T, Pring TR. Feeding difficulties in children with cerebral palsy: Low-cost caregiver training in Dhaka, Bangladesh. Child Care Health Dev 2012;38(6):878-88.

23. Zuurmond M, O'Banion D, Gladstone M, Carsamar S, Kerac M, Baltussen M, et al. Evaluating the impact of a community-based parent training programme for children with cerebral palsy in Ghana. PloS one 2018;13(9):e0202096.

24. Chumsri S, Chaimongkol N, Sananreugsak S. Effects of the child caregiver's empowerment promoting program on ability and burden to care for children with cerebral palsy. The Journal of Faculty of Nursing Burapha University 2014;22(4):35-46. (in Thai).

25. Sanit D, Nooking A, Prasopkittikun T, Srichantaranit A. Effect of a supportive- educative nursing program on caring behaviors among caregivers of children with cerebral palsy. Kuakarun Journal of Nursing 2015;22(1):60-81. (in Thai).

26. Van Aswegen T, Myezwa H, Potterton J, Stewart A. The effect of the Hambisela programme on stress levels and quality of life of primary caregivers of children with cerebral palsy: A pilot study. The South African journal of physiotherapy 2019;75(1):461.

27. Whittingham K, Sheffield J, Boyd RN. Parenting acceptance and commitment therapy: a randomised controlled trial of an innovative online course for families of children with cerebral palsy. BMJ open 2016;6(10):e012807.

28. Polchai N, Adulwattanasiri M. The effects of individual counseling on cerebral palsy caregiver’s anxiety. Journal of Education Graduate Studies Research 2014;8(2):34-43. (in Thai).

29. Polack S, Adams M, O'Banion D, Baltussen M, Asante S, Kerac M, et al. Children with cerebral palsy in Ghana: malnutrition, feeding challenges, and caregiver quality of life. Developmental Medicine and Child Neurology 2018;60(9):914-21.

30. Wangruangsatid R, Rangsiyanon J, Rungchay A, Dumminsek P, Saisuwan W. Maternal preparationguideline for taking care of premature infants after discharge (in Thai).

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2019-12-02