ผลของโปรแกรมพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพ และพฤติกรรมสุขภาพ 3 อ. ตามภูมิปัญญาท้องถิ่น ของนักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยพยาบาล สังกัดสถาบันพระบรม ราชชนก กระทรวงสาธารณสุข
คำสำคัญ:
ความรอบรู้ด้านสุขภาพ, พฤติกรรมสุขภาพ, ภูมิปัญญาท้องถิ่น, นักศึกษาพยาบาลบทคัดย่อ
การวิจัยเชิงกึ่งทดลอง (Quasi-experimental research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ 3 อ. ตามภูมิปัญญาท้องถิ่น ของนักศึกษาพยาบาล กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาพยาบาล ชั้นปีที่ 1 ของวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สระบุรี และวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี พระพุทธบาท ในปีการศึกษา 2561 จำนวน 72 คน คัดเลือกโดยวิธีสุ่มตัวอย่างแบบง่ายเข้าเป็นกลุ่มทดลอง 36 คน และกลุ่มควบคุม จำนวน 36 คน ตามลำดับ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่โปรแกรมพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ 3 อ. ตามภูมิปัญญาท้องถิ่น ของนักศึกษาพยาบาล เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่แบบประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพและแบบประเมินพฤติกรรมสุขภาพ 3 อ. ตามภูมิปัญญาท้องถิ่น ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 ท่าน และมีค่าสัมประสิทธิ์ แอลฟ่า ครอนบาค เท่ากับ .92 และ .89 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการศึกษา พบว่า 1) กลุ่มทดลอง มีระดับคะแนนความรอบรู้ด้านสุขภาพและคะแนนพฤติกรรมสุขภาพ 3 อ. ตามภูมิปัญญาท้องถิ่นโดยรวม ภายหลังการเข้าร่วมโปรแกรม สูงกว่าช่วงก่อนเข้าร่วมโปรแกรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ .001 ตามลำดับ และ 2) ภายหลังการเข้าร่วมโปรแกรม กลุ่มทดลองมีระดับคะแนนความรอบรู้ด้านสุขภาพและคะแนนพฤติกรรมสุขภาพ 3 อ. ตามภูมิปัญญาท้องถิ่นสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ .01 ตามลำดับ
Downloads
References
2. Phaophong S, Khampiranont U, Janstaporn S. Healthy Behaviors of Nursing Students at Boromarajonani College of Nursing, Nakhonratchasima. The Journal of Boromarajonani College of Nursing, Nakhonratchasima 2011;17(1):81-92. (in Thai)
3. Khampisut J. Health Literacy and Health Promotion Behaviors of Students in Naresuan University. Journal of Educational Measurement, Mahasarakham University 2018;24:67-78.
4. Sørensen K, Broucke SV, Fullam J, Doyle G, Pelikan J, Slonska Z, et al. Health literacy and public health : a systematic review and integration of definitions and models. BMC public health 2012;12:80-92.
5. World Health Organization, World Health Organization. Health literacy: The solid facts. Copenhagen, Denmark: WHO Regional Office for Europe; 2013.
6. Ginggeaw S, Prasertsri N. The relationship between health literacy and health behaviors among older adults who have multi-morbidity. Nursing Journal of the Ministry of Public Health 2015;25(3):43-54. (in Thai)
7. Williamson SS, Foss JC. Differences in health literacy knowledge and experiences among senior nursing students. J Ga Public Health Assoc 2015;5:184-90.
8. Potter J. Health Literacy of Nursing Students and Their Awareness of Patient Literacy Needs. [Dissertation]. Hartford: Walden University; 2017.
9. Unphomme S, Unphomme M. Health literacy knowledge and experiences of the fourth year Nursing students Boromarajonani College of Nursing, Nakhon Ratchasima; 2551. (in Thai)
10. Turner K, Rakkwamsuk S ,Duangchai O. Health literacy of nursing students at Boromarajonani College of Nursing, Chonburi. Journal of Health Science Research 2018;12(1):1-9. (in Thai)
11 Konkanok L, Chanpen N. Health Literacy of Nursing Students at Boromarajonani College of Nursing Bangkok. Journal of Boromarajonani College of Nursing, Bangkok 2019;35(1):277-289. (in Thai)
12. Intarakamhang U. Health Literacy: Measurement and Development. Bangkok : Behavioral Science Research Institute, Srinakharinwirot University; 2017.(in Thai)
13. Kaemkate W. Research Methodology in Behavioral Sciences.2nd ed. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House; 2008. (In Thai)
14. Kanchanawasee T, Kanchanawasee S. Research methodology. 2nded.Bangkok: Pimtanjai; 2018. (n Thai)
15. Sørensen K, Broucke SV, Fullam J, Doyle G, Pelikan J, Slonska Z, et al. Health literacy and public health: a systematic review and integration of definitions and models. BMC public health 2012;12:80–92.
16. World Health Organization, Regional Office for South-East Asia. Self Care for Health: A Handbook for Community Health Workers & Volunteers. New Delhi: Mahatma Gandhi Marg, Indraprastha Estate; 2013.
17. Srisaad B. Basic research. 9thed. Bangkok : Suweeriyasan; 2013.(In Thai)
18. Bonwell CC, Eison JA. Active Learning: Creating Excitement in the Classroom. Washington, D.C.: The George Washington University, School of Education and Human Development; 1991.
19. Nutbeam D.The evolving concept of Health Literacy. Soc Sci Med 2008;67(12):2072-78.
20. Stormacq C, Stormacq J, Broucke SV. The effectiveness of health literacy interventions on health-related outcomes among socioeconomically disadvantaged adults living in the community: a systematic review protocol. JBI Database of Systematic Reviews & Implementation
Reports 2016;14(2):49-63.
21. Coleman C.Teaching health care professionals about health literacy: A Review of the literature. Nursing Outlook 2011;59(2):70-78.
22. Khammani T. Science of Teaching Pedagogy: Knowledge for effective learning process. 22th ed. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House; 2018. (In Thai)
23. Ferguson LA. Implementing a Video Education Program to Improve Health Literacy. The Journal for Nurse Practitioner 2012;8(8):17–22.
24. Tachavijitjaru C.Health Literacy: A key Indicator towards Good Health Behavior and Health Outcomes.Journal of The Royal Thai Army Nurses 2018;19 (Supplement):1-11. (in Thai)
25. Thammikbowarn S. Health literacy for health promotion: Concept analysis. Journal of Faculty of Nursing, KKU 2008;3(2):53-58.(In Thai)
26. Seangpraw K. Health education and health behavior. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House; 2018. (In Thai)
27. Glanz K, Rimer BK, Viswanath K. 4th ed. Health behavior and health education : theory, research, and practice. San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint; 2008.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล (วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ) ไม่สามารถนำไปตีพิมพ์ซ้ำในวารสารฉบับอื่น