ผลการใช้กระบวนการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ต่อการปฏิบัติในการป้องกัน การแพร่กระจายเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนานของพยาบาลในโรงพยาบาลทั่วไป

บทคัดย่อ

        การปฏิบัติในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้ออย่างถูกต้องของพยาบาลสามารถป้องกัน   การติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนานในโรพยาบาลได้ การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการปฏิบัติในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนานของพยาบาลก่อนและหลังใช้การแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ ระยะเวลาในการดำเนินการวิจัยตั้งแต่เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2562 ถึง เดือนเมษายน พ.ศ. 2563 กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหออภิบาลผู้ป่วยหนักในโรงพยาบาลทั่วไปแห่งหนึ่ง จำนวน 14 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการประชุมกลุ่มการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปและแบบสังเกตการปฏิบัติในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนาน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติไคสแควร์

        ผลของการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ พบว่า กิจกรรมที่กลุ่มตัวอย่างเสนอเพื่อดำเนินการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนาน ประกอบด้วย การทบทวนความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนาน การเตรียมอุปกรณ์ป้องกันร่างกายให้พร้อมใช้งาน การส่งเสริมการทำความสะอาดมือของบุคลากรโดยการประกวดการทำความสะอาดมือถูกต้อง การจัดบอร์ดให้ความรู้และการสนับสนุนอุปกรณ์ในการทำความสะอาดมือ หลังการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ กลุ่มตัวอย่างมีการปฏิบัติที่ถูกต้องในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนานเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จากร้อยละ 59.9  เป็นร้อยละ 76.0 (p-value < 0.01)

        การวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่า การแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์สามารถนำมาใช้ในการกำหนดแนวทางการแก้ปัญหาที่เหมาะสมกับบริบทของหน่วยงาน ส่งผลให้การปฏิบัติในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพหลายขนานของพยาบาลถูกต้องเพิ่มขึ้น