ข้อกำหนดมาตรฐานของจันทร์แดง

บทคัดย่อ

จันทน์แดงเป็นแก่นแห้งของพืชที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Pterocarpus santalinus L. f. วงศ์ Fabaceae (Leguminosae) โบราณใช้แก้พิษไข้ทั้งภายในและภายนอก บำรุงหัวใจ แก้พิษฝีที่มีอาการอักเสบ อาการปวดบวม เป็นต้น. การศึกษานี้มี วัตถุประสงค์เพื่อจัดทำข้อกำหนดมาตรฐานของจันทน์แดง โดยใช้ตัวอย่าง ๑๒ ตัวอย่าง. จากการศึกษาพบว่าลักษณะเด่น ทางจุลภาคของเนี้อไม้จันทน์แดงมีเซลล์เวสเซลขนาดใกล้เคียงกันเริยงตัวแบบกระจาย, เซลล์ไซเล็มพาเรงคิมากระจายตัว แบบพาราเทรเคียล, เซลล์ไซเล็มเรย์เรียงตัวเดี่ยว มีข้นสีเหลืองถึงสีส้ม มีผลึกรูปปริซึมในเซลล์เส้นใย การตรวจสอบทาง พฤกษเคมีเบื้องตันพบสารกลุ่มเทอร์พิน. การศึกษาข้อกำหนดทางเคมีฟิสิกส์ พบว่าควรมีปริมาณสิ่งแปลกปลอม ความชื้น เก้ารวม และเถ้าที่ไม่ละลายในกรด ไม่เกินร้อยละ ๐.๐๐๒, ๘.๐, ๑.๐ และ ๐.๐๒ โดยน้ำหนัก ตามลำดับ. ปริมาณสารสกัด ตัวยเอทานอลความเข้มข้นร้อยละ ๙๕ และปริมาณสารสกัดด้วยน้ำ ไม่น้อยกว่าร้อยละ ๑๒.๐ และร้อยละ ๐.๕ โดยนาหนัก ตามลำดับ. ผลการศึกษานี้สามารถนำไปจัดทำเป็นข้อกำหนดมาตรฐานของเครื่องยาสมุนไพรจันทน์แดง ซึ่งจะเป็น ประโยชน์ในการควบคุมคุณภาพวัตถุดิบ ตลอดจนการวิจัยและพัฒนาตำรับยาที่เข้าตัวยานี้ต่อไป.