หมอพื้นบ้านและพืชสมุนไพรในป่าชุมชนของจังหวัดฉะเชิงเทรา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจข้อมูลหมอพื้นบ้านในจังหวัดฉะเชิงเทรา และการใช้พืชสมุนไพรในป่าชุมชนโดยการตรวจสอบชนิดและศึกษาลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ในช่วงระยะเวลาตั้งแต่ พ.ศ. 2551 ถึง พ.ศ. 2552 พบว่ามีกลุ่มหมอพื้นบ้านในอำเภอต่างๆ ที่มีลักษณะเป็นเครือข่ายที่ประกอบด้วยหมอพื้นบ้านดั้งเดิมและคนรุ่นใหม่ที่มีความสนใจศึกษาและสืบทอดการเป็นหมอพื้นบ้าน การสัมภาษณ์หมอพื้นบ้าน 157 คน จาก 10 อำเภอ เป็นเพศชายจำนวน 103 คน (67%) ส่วนใหญ่ที่มีประสบการณ์เป็นหมอพื้นบ้านมานาน ซึ่งโรค/อาการที่ให้บริการมากที่สุดคือ โรคเริม งูสวัด ไฟลามทุ่ง รองลงมาคือ โรคตานซางในเด็ก ที่มาเป็นหมอพื้นบ้านเพราะอยากช่วยเหลือผู้ป่วยและมีความประทับใจเมื่อทราบว่าการรักษาได้ผล ผู้ป่วยหายดีขึ้น
การสำรวจสมุนไพรร่วมกับหมอพื้นบ้านในป่าชุมชน 3 แห่งคือ ป่าชุมชนหนองประโยชน์ ป่าชุมชนร่มโพธิ์ทองและป่าชุมชนธรรมรัตน์ใน อำเภอท่าตะเกียบ พบสมุนไพรจำนวนมาก ได้นำมาศึกษาลักษณะทางพฤกษศาสตร์ 110 ชนิด จัดอยู่ใน 34 วงศ์ ตามชื่อวิทยาศาสตร์ และเปรียบเทียบสรรพคุณสมุนไพรจากคำบอกเล่าของหมอพื้นบ้านกับเอกสารอ้างอิงสมุนไพรหลายชนิดสามารถนำมาใช้ประโยชน์และศึกษาต่อยอดได้ กระบวนการวิจัยนี้เป็นการจัดการความรู้เพื่อสนับสนุนเครือข่ายหมอพื้นบ้านและอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
2. สุภาภรณ์ ปิติพร, ดิสทัต โรจนาลักษณ์. 72 ปี ผู้ใหญ่วิบูลย์ เข็มเฉลิม สืบสาน ส่งต่อ พัฒนา ตำรับยาสมุนไพร. กรุงเทพมหานคร: ปรมัตถ์การพิมพ์; 2551.
3. ณรงค์ศักดิ์ พิทักษ์ต้นสกุล. ความหลากหลายพรรณพืชและการใช้ประโยชน์ด้านการพืชอาหารและพืชสมุนไพรในป่าชุมชนเขาเตียน อ. สนามชัยเขต จ.ฉะเชิงเทรา. สถาบันวิจัยและพัฒนา – สำนักงานผู้อำนวยการ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนคริทร์; 2551
4. สุนันทา โอศิริ, สมสุข มัจฉาชีพ, วรางค์ภรณ์ ไตรติลานันท์, พรรณราย พิทักเจริญ, นริศรา เลิศสมบูรณ์สุข, ดำรงศักดิ์ ชูศรีทอง,และคณะ. แพทย์พื้นบ้านกับการใช้พืชสมุนไพร ในจังหวัดฉะเชิงเทรา. งบประมาณเงินแผ่นดิน มหาวิทยาลัยบูรพรา ภายใต้แผนงานวิจัย สมุนไพรและภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทยในภาคตะวันออก; 2552.
5. ศูนย์การศึกษาการพัฒนาเขาหินซ้อนอันเนื่องมาจากพระราชดำริ พืชสมุนไพรในสวนป่าสมุนไพรเขาหินซ้อน ฉบับสมบูรณ์. สวนพฤกษศาสตร์ภาคตะวันออก (เขาหินซ้อน); 2548.
6. ก่องกานดา ชยามฤต. สมุนไพรไทย ตอนที่ 4. กรุงเทพฯ: ชุติมาการพิมพ์; 2528.
7. ก่องกานดา ชยามฤต. พืชมีประโยชน์วงศ์เปล้า. กรุงเทพฯ: ประชาชน; 2548.
8. ก่องกานดา ชยามฤต. ลีนา ผู้พัฒน์พงศ์. สมุนไพรไทย ตอนที่ 7. กรุงเทพฯ: ประชาชน; 2545.
9. คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. สมุนไพรสวนสิรีรุกขชาติ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ อมรินทร์พริ้นติง แอนพลับลิชชิ่ง; 2539.
10. ชัยยุทธ กล่ำแวววงศ์ และคณะ. สวนพฤกศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิต์ เล่ม 7. กรุงเทพฯ: โอ.เอส. พริ้นติ้งเอาส์; 2546.
11. ธารธรรมแก้ว เชื้อเมือง. สมุนไพรสำคัญที่ควรรู้จัก. กรุงเทพฯ: กำแก้ว; 2544.
12. นิจศิริ เรืองรังสี, ธวัชชัย มังคละคุปต์. สมุนไพรไทยเล่ม 1. กรุงเทพฯ: ฐานการพิมพ์; 2547.
13. บุศบรรณ ณ สงขลา. สมุนไพรตอนที่ 1. กรุงเทพฯ: ประชาชน; 2525.
14. พะยอม ต้นติวัฬน์. สมุนไพร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย; 2521.
15. พเยาว์ เหมือนวงษ์ญาติ. สมุนไพรก้าวใหญ่. กรุงเทพฯ: ที พี พริ้นท์; 2537.
16. ยุทธนา คำดี. ไม้ดอกและไม้ประดับเฉลิมพระเกียรติ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์; 2536.
17. ราชบัณฑิตยสถาน. อนุกรมวิธานพืชอักษร ก. กรุงเทพฯ: เพื่อนพิมพ์; 2538.
18. ลีนา ผู้พัฒน์พงศ์. สมุนไพรไทย; ตอนที่ 5. กรุงเทพฯ: ชุติมาการพิมพ์; 2530
19. วงศ์สถิตย์ ฉั่วกุล และคณะ. สยามไภษัชยพฤกษ์. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พลับบิชชิ่ง; 2538.
20. วงศ์สถิต ฉั่วกุล และคณะ. สารานุกรมสมุนไพร เล่ม 4; กกยาอีสาน. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พลับบิชชิ่ง; 2543.
21. วุฒิ วุฒิธรรมเวช. สารานุกรมสมุนไพร รวมหลักเภสัชกรรมไทย. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์;2540.
22. วุฒิ วุฒิธรรมเวช. หลักเภสัชกรรมไทย. กรุงเทพฯ: เอ็น.พี. สกรีน-พริ้นติ้ง; 2542.
23. สุธี วรคีรีนิมิต. สรรพคุณพืชสมุนไพร ยาไทยบรรเทาโรค. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: พิมพ์ทอง; (ม.ป.ป.).
24. สุนทรี สิงหบุตรา. สรรพคุณสมุนไพร 200 ชนิด. กรุงเทพฯ: คุณ 39; 2535.
25. อุดมการณ์ อินทุใส, ปาริชาติ ทะนานแก้ว. สมุนไพรไทย: ตำรับยาบำบัดโรคบำรุงร่างกาย. กรุงเทพฯ: มติชน; 2549.
26. ชาครธมโม. เครือข่ายหมอพื้นบ้าน. การพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่น ด้านสุขภาพ. 2551. (ออนไลน์). Available from: URL: http://gotokhow.org/blog/kumpava/199886 [11 เมษายน 2554]