การพิสูจน์ชนิดทางพฤกษศาสตร์ของเครื่องยาจันทน์เทศและจันทน์หอมด้วยวิธีโครมาโทกราฟีแบบชั้นบาง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
จันทน์เทศและจันทน์หอมเป็นเครื่องยาที่มีความสับสนในการระบุชนิดที่ถูกต้อง จึงต้องมีการตรวจสอบชนิดทางพฤกษศาสตร์ของเครื่องยาทั้ง 2 ชนิดนี้ ระเบียบวิธีศึกษา : สุ่มซื้อตัวอย่างเครื่องยาจันทน์เทศ 15 ตัวอย่าง และจันทน์หอม 11 ตัวอย่าง จากร้านขายยาแผนโบราณทั่วประเทศไทย นำมาตรวจสอบลายพิมพ์ขององค์ประกอบทางเคมีด้วยวิธีโครมาโท-กราฟีแบบชั้นบาง เปรียบเทียบกับตัวอย่างอ้างอิง และใช้สาร -santalol ที่สกัดแยกในห้องปฏิบัติการเป็นสารเทียบ ผลการศึกษา : จันทน์เทศทุกตัวอย่างและจันทน์หอม 9 ตัวอย่าง มีสาร -santalol เป็นองค์ประกอบทางเคมี ในบรรดาตัวอย่างเหล่านี้ จันทน์เทศจำนวน 11, 3 และ 1 ตัวอย่าง มีลายพิมพ์ขององค์ประกอบทางเคมีเหมือนกับ Santalum spicatum, S. album และ S. lanceolatum ตามลำดับ ในขณะที่จันทน์หอม 8 และ 1 ตัวอย่างจะเหมือนกับ S. spicatum และ S. lanceolatum ตามลำดับ และมีจันทน์หอมอีก 2 ตัวอย่างที่มีลายพิมพ์ขององค์ประกอบทางเคมีเหมือน Mansonia gagei อภิปรายและสรุปผล : เครื่องยาจันทน์เทศและจันทน์หอมที่มีจำหน่ายในปัจจุบัน มีที่มาจากพืช 4 ชนิด โดยส่วนใหญ่จะได้จากแก่นของพืชที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า S. spicatum ผลการศึกษานี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้เพื่อควบคุมคุณภาพของเครื่องยาจันทน์เทศและจันทน์หอมต่อไปได้ คำสำคัญ : จันทน์เทศ, จันทน์หอม, Santalum, การพิสูจน์เอกลักษณ์, โครมาโทกราฟีแบบชั้นบาง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
2. National Drug System Development Committee. National list of essential medicines, 2012. Nonthaburi: Thai
Agricultural Cooperative Community Press; 2012. 108 p. (in Thai)
3. Thamawech W. Textbook of Ratanakosinûs medicine. Bangkok: Silpa Siam Packaging and Publishing; 2004. 720 p. (in Thai)
4. Forest Herbarium of Forest and Plant Conservation Research Office, Department of National Park, Wildlife and Plant Conservation, Ministry of Natural Resources and Environment. Thai plant names Tem Smitinand, revised edition 2014. Bangkok: National Office of Buddhism Press; 2014. 812 p. (in Thai)
5. Picheansoonthon C, Chavalit M, Jeerawong W. The explanation of royal medicine from Narayana textbook (king Bhumibol Adulyadejûs gloden jnbilee 72 years of reign
edition). Bangkok: Amarin and Wisdom Foundation; 2001. 777 p. (in Thai)
6. Department for Development of Thai Traditional and Alternative Medicine, Department of Medical Sciences, and Food and Drug Administration, Ministry of Public
Health. Monograph of selected Thai material medica, volume 1. Bangkok: Amarin Printing and Publishing; 2009. 326 p. (in Thai)
7. Pongboonrod S. Exotic plants in Thailand: medicinal use of foreign and Thai traditional medicines. Bangkok: Krungthon press; 1979. 600 p. (in Thai)
8. Soonthornchareonnon N, Ruangwises N. Quality of Thai crude drug: research to sustainable development. Bangkok:National Research Council of Thailand; 2008. 588 p. (in Thai)
9. Department of Medical Sciences, Ministry of Public Health. Thai Herbal Pharmacopoeia, Volume IV, 2014. Bangkok:Office of National Buddishm Press; 2014. 197 p.
10. Chailorm C, editor. Code of Thai medicinal formulae. Nonthaburi: Sopon Publishing; 2011. 374 p. (in Thai)
11. Eastern Botanical Garden (Khao-hin-son), Center for Education of Khao-hin-son under the Royal Development Project. Herb in forestry herbal plantation of Khao-hinson. Chachoengsao: Jetanaromphan Partnership Limited; 2007. 301 p. (in Thai)
12. Eiadthong W. Letûs know about Mai-Chan and custom of royal familyûs funeral. J Forest Manag. 2008;2(4):29-45. (in Thai)
13. Srisopon S, Burana-osot J, Sotanaphun U. Botanical identification of Chan-khao and Chan-thana by Thin-Layer Chromatography. Thai Pharm Health Sci. 2015;10(1):19-24. (in Thai)
14. Srisopon S, Burana-osot J, Sotanaphun U. Identification of Chan-chamot by Thin Layer Chromatography. Thai Bull Pharm Sci. 2016;11(1):47-57. (in Thai)
15. Soonthornchareonnon N, Sotanaphun U, Wongsinkongman P, editor. TLC: A simple method for qualitative analysis of Thai crude drugs. Bangkok: Faculty of Pharmacy, Mahidol University; 2008. 448 p. (in Thai)
16. Phattanawasin P. Thin layer chromatography. Pathum Thani: Thammasart University Press; 2007. 143 p. (in Thai)
17. Tistaert C, Dejaegher B, Heyden YV. Chromatographic separation techniques and data handling methods for herbal fingerprints: A review. Anal Chim Acta. 2011;690:148-61.
18. Sotanaphun S, Phattanawasin P, Burana-osot J, Srisopon S, Ashok PK, Huang B. Botanical identification of Kotchula-lampha in current use by Thin-layer Chromatography. Thai Pharm Health Sci. 2013;8(1):1-6. (in Thai)
19. Okugawa H, Ueda R, Matsumoto K, Kawanishi K, Kato A. Effect of α-santalol and β-santalol from sandalwood on the central nervous system in mice. Phytomedicine.
1995;2(2):119-26.
20. Boldovini N, Delasalle C, Joulain D. Phytochemistry of the heartwood from fragrant Santalum species: a review. Flavour Fragr J. 2011;26:7-26.
21. El-Halawany AM, El Dine RS, Hattori M. Anti-estrogenic activity of mansonone G and mansorin A derivatives. Pharm Biol. 2013;51(8):948-54.
22. Subasinghe SMCUP. Sandalwood research: a global perspective. J Tropical Forestry and Environment. 2013; 3(1):1-8.
23. Arun Kumar AN, Joshi G, Mohan R. Sandalwood: history, uses, present status and the future. Current Science. 2012;103(12):1408-16.
24. Valder C, Neugebauer M. Western Australian sandalwood oil-new constituents of Santalum spicatum (R. Br.) A. DC. (Santalaceae). J Essent Oil Res. 2003;15:178-86.
25. Brand JE, Fox JED, Pronk G, Cornwell C. Comparison of oil concentration and oil quality from Santalum spicatum and S. album plantations, 8-25 years old, with those from mature S. spicatum natural stands. Aust For. 2007; 70(4):235-41.
