Specification of Chan Daeng (Heartwood of Pterocarpus santalinus L.f.)
Main Article Content
Abstract
Although Chan Daeng (heartwood of Pterocarpus santalinus L. f.) is a crude drug frequently used as an ingredient in Thai traditional herbal recipes for antipyretic, antinociceptive and cardiotonic, its pharmacopoeial standard has not yet been established for the Thai Herbal Pharmacopoeia. Therefore, this study was aimed at establishing the specification of Chan Daeng. Microscopically, the crude drug showed characteristic
scattered solitary vessel cells of diffuse porous wood, paratracheal xylem parenchyma, and uniseriate homocellular xylem ray. Phytochemical screening of its ethanolic extract indicated the presence of terpenoid compounds. Physico-chemical specifications, i.e. foreign matter, moisture content, total ash, and acid-insoluble contents of Chan Daeng were proposed as being not more than 0.002, 8.0, 1.0 and 0.02 percent w/w, respectively, while ethanol-soluble extractive and water-soluble extractive were set as not less than 12.0 and 1.5 percent w/w, respectively. These results will be useful for the quality control of Chan Daeng, including herbal remedies composed of Chan Daeng.
Article Details
References
๒. กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงลาธารณสุข. Thai herbal pharmacopoeia volume II. กรุงเทพฯ: บริษัทประชาชีนจำปัด; ๒๐๐๗.
๓. ชยันต์ พิเชียรสุนทร, ณ์ฐพงษ์ วิชัย. แหล่งทางพฤกษศาสตร์ของ จันทน์แดง. วารสารราชบัณฑิตยสถาน ๒๔๔๗;๒๙:๒๔-๓๔.
๔. คณะกรรมการคุ้มครองและล่งเสริมภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทย. ตำราอ้างอิงยาสมุนไพรไทย เล่ม ๑ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว เนื่องในมหามงคลสมัยที่ครองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง; ๒๔๔๑.
๕. ชยันต์ พิเชียรสุนทร, แม้นมาส ชวลิต, วิเชียร จีรวงส์. คำอธิบาย ตำราพระโอสถพระนารายณ์ฉบับเฉลิมพระเกียรติ ๗๒ พรรษา มหาราชา ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๔๔๒. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์อมรินทร์และมูลนิธิภูมิปัญญา; ๒๔๔๘.
๖. คณะกรรมการแห่งชาติด้านยา. บัญชียาจากสมุนไพร พ.ศ. ๒๔๔๙. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด; ๒๕๔๙,
๗. กองควบคุมยา กระทรวงลาธารณสุข. ยาสามัญประจำบ้านแผนโบราณ [ออนไลน์] ๒๔๔๖ [ค้นเมื่อวันที่ ๒๑ กันยายน ๒๕๔๑]. จาก http://www.app1.fda.moph.go.th/drug/zone_drug/files/drug004_02. pdf.
๘. World Health Organization. Quality control methods for medicinal plantmaterials. Geneva: WHO; 1998.
๙. Youngken HW. Textbook of pharmacognosy. 6th Ed. Philadelphia:The Blakiston Company; 1950.
๑๐. Government of India Ministry of Health and Family Welfare Department of Indian Systems of Medicine & Homeopathy. The Ayurvedic Pharmacopoeia of India. Part I Volume III. New Delhi: The Controller of Publications Civil Lines; 2001.
๑๑. Berlyn GP, Miksche JP. Botanical and Microtechnique Cytochemistry. Ames: Iowa Univ Press; 1976.
๑๒. Johansen DA. Plant Microtechnique. United States of America: McGraw-Hill; 1940.
๑๓. Farnsworth NR. Biological and phytochemical screening of plant. J Pharm Sci 1966;57:225-276.
๑๔. สมจิตร์ เนียมสกุล, จารีย์ บันสิทธิ์, ประไพ วงศ์สินคงมั่น, อภิรักษ์ ศักดิ์เพ็ชร , ธิดารัตน์ บุญรอด, ปราณี ชวลิตธำรง. ข้อกำหนดทาง เคมีของส่วนเหนือดินของสมุนไพรแพรเซี่ยงไฮ้. วารสารการแพทย์ แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก ๒๕๔๑;๖(๒):๒๒๙-๓๖.