ประสิทธิผลของโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลอง แบบ 2 กลุ่มครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว กลุ่มตัวอย่างคัดเลือกแบบเจาะจง ประกอบด้วย ผู้ป่วยหัวใจล้มเหลว จำนวน 60 คน และ พยาบาลวิชาชีพจำนวน 10 คน ผู้ป่วยหัวใจล้มเหลว 60 คน ถูกสุ่มเข้ากลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมด้วยการจับฉลาก ได้อาสมัครกลุ่มละ 30 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว จำนวน 5 ครั้ง เป็นเวลา 12 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ดำเนินการวิจัย คือ โปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว คู่มือการดูแลตนเองของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว คู่มือการพยาบาลผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) แบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว 2) แบบทดสอบความรู้ของผู้ป่วย 3) แบบสอบถามความพึงพอใจของผู้ป่วย 4) แบบบันทึกข้อมูลการกลับเข้ามารักษาซ้ำในโรงพยาบาลของผู้ป่วย 5) แบบทดสอบความรู้ของพยาบาลวิชาชีพ 6) แบบสอบถามความพึงพอใจของพยาบาล การตรวจสอบคุณภาพของเครื่องมือ ได้ค่า .93, .85, .89, .88, and .81 ตามลำดับวิเคราะห์ข้อมูลด้วยร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตราฐาน และสถิติ Paired t – test

ผลการวิจัย พบว่า ภายหลังได้รับโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพ กลุ่มทดลองมีความรู้และพฤติกรรมการดูแลตนเองสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรม และสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถติที่ระดับ 0.05 ความพึงพอใจของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 อัตราการกลับมารักษาซ้ำของผู้ป่วยกลุ่มทดลองต่ำกว่ากลุ่มควบคุม หลังใช้โปรแกรม พยาบาลมีความรู้สูงกว่าก่อนใช้โปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  และมีความพึงพอใจมากที่สุด