การพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลในการบริหารยาที่มีความเสี่ยงสูง โรงพยาบาลสมุทรสาคร

บทคัดย่อ

                   การวิจัยและพัฒนาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแนวปฏิบัติ และ ศึกษาผลการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลด้านการบริหารยาที่มีความเสี่ยงสูง ในโรงพยาบาลสมุทรสาคร วิธีการดำเนินงาน มี 4 ขั้นตอน 1) ศึกษาปัญหาและสถานการณ์2) พัฒนาแนวปฏิบัติ 3) นำแนวปฏิบัติไปใช้ และ 4) ประเมินผลการใช้แนวปฏิบัติ กลุ่มตัวอย่างคัดเลือกแบบเจาะจงประกอบด้วยพยาบาลวิชาชีพ 111 คน และ ผู้ป่วย 502 คนที่ได้รับยาที่มีความเสี่ยงสูงเข้าพักรักษาตัวในโรงพยาบาลสมุทรสาครระหว่างเดือนมกราคม - เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แนวปฏิบัติการพยาบาล “การบริหารยาที่มีความเสี่ยงสูง” ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่าน เก็บรวมรวมข้อมูลโดยใช้ แบบวัดความรู้เรื่องยาและการบริหารยาที่มีความเสี่ยงสูงของพยาบาล แบบประเมินการปฏิบัติตามแนวปฏิบัติการพยาบาล “การบริหารยาที่มีความเสี่ยงสูง”ของพยาบาลวิชาชีพ และแบบติดตามและเฝ้าระวังการบริหารยาที่มีความเสี่ยงสูง ตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือ ด้วย Content Validity Index ซึ่งมีค่าเท่ากับ 1.0

                       ผลการวิจัย พบว่า แนวปฏิบัติการพยาบาล “การบริหารยาที่มีความเสี่ยงสูง” ในโรงพยาบาลสมุทรสาคร เป็นการบริหารจัดการการให้ยาที่มีความเสี่ยงสูง 3 ระยะ ได้แก่ ก่อนการให้ยา ระหว่างการให้ยา และหลังการให้ยาที่มีความเสี่ยงสูง การนำแนวปฏิบัติการพยาบาล “การบริหารยาที่มีความเสี่ยงสูง” ไปใช้ ด้านผู้ให้บริการ พบว่า คะแนนความรู้ของพยาบาลหลังการใช้แนวปฏิบัติ สูงกว่าก่อนการใช้แนวปฏิบัติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.01) การปฏิบัติตามแนวปฏิบัติการพยาบาล “การบริหารยาที่มีความเสี่ยงสูง” ของพยาบาลวิชาชีพทั้ง 3 ระยะอยู่ในระดับมากที่สุด และการปฏิบัติโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุดด้านผู้ใช้บริการ พบความคลาดเคลื่อนทางยา จำนวน 8 อุบัติการณ์ แต่ผู้ป่วยไม่เกิดอันตราย และไม่พบอาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยาที่มีความเสี่ยงสูง