การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะเท้าแบนและการทรงตัวในผู้หญิงอายุ 18 - 25 ปี

บทคัดย่อ

บริบท เท้าเป็นอวัยวะส่วนหนึ่งที่สำคัญของร่างกาย เพราะมีหน้าที่รับน้ำหนักร่างกายทั้งหมดขณะยืน เดิน หรือวิ่ง
ซึ่งการลงน้ำหนักที่เท้าเป็นระยะเวลานานๆ ซ้ำๆ เป็นประจำ อาจส่งผลให้เกิดอุ้งเท้าบริเวณฝ่าเท้าลดลงหรือเกิด
ภาวะเท้าแบน และส่งผลให้การกระจายน้ำหนักบนฝ่าเท้าเปลี่ยนแปลงไป
วัตถุประสงค์ ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะเท้าแบนในระดับที่ 1 และระดับที่ 2 ต่อการทรงตัวขณะอยู่นิ่ง
(static balance) และการทรงตัวขณะเคลื่อนไหว (dynamic balance) ในผู้หญิงอายุ 18 – 25 ปี
วิธีการศึกษา พิมพ์เท้าผู้หญิงอายุ 18 – 25 ปี จำนวน 50 คน เพื่อแบ่งกลุ่มเป็นผู้ที่มีภาวะเท้าแบนในระดับที่ 1
และระดับที่ 2 หลังจากนั้นทดสอบการทรงตัวขณะอยู่นิ่ง one leg standing (OLS) และขณะเคลื่อนไหวด้วย
multiple directional reach test (MRT) โดยใช้สถิติ Pearson correlation หาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะ
เท้าแบนและการทรงตัว
ผลการศึกษา เท้าแบนในระดับที่ 1 มีความสัมพันธ์ทางลบกับการทรงตัวขณะอยู่นิ่งในระดับมาก (r = -0.916;
p < 0.05); MRT lateral right และ MRT (lateral left มีความสัมพันธ์ทางลบระดับน้อย (r = -0.220, r = -0.259;
p < 0.05 ตามลำดับ ในขณะที่ MRT forward right, MRT forward left, MRT backward right และ MRT
backward left ไม่มีความสัมพันธ์ (r = -0.057, r = -0.046, r = -0.057 และ r = -0.020; p > 0.05 ตามลำดับ
สำหรับเท้าแบนในระดับที่ 2 มีความสัมพันธ์ทางลบกับการทรงตัวขณะอยู่นิ่งในระดับในระดับมาก (r = -0.931;
p < 0.05); MRT lateral right และ MRT lateral left มีความสัมพันธ์ทางลบระดับน้อย (r = -0.225, r = -0.453;
p < 0.05 ตามลำดับ ในขณะที่ MRT forward right และ MRT forward left, MRT backward right และ MRT
backward left ไม่มีความสัมพันธ์ (r = - 0.106, r = -0.124, r = -0.026 และ r = -0.151; p > 0.05 ตามลำดับ
สรุป เท้าแบนในระดับที่ 1 และเท้าแบนในระดับที่ 2 มีความสัมพันธ์กับการทรงตัวขณะอยู่นิ่งไปในทางลบอย่าง
มาก และมีความสัมพันธ์กับการทรงตัวขณะเคลื่อนไหวไปในทางลบกับทิศทางด้านข้างเล็กน้อย สำหรับการทรงตัว
ขณะเคลื่อนไหวไปในทิศทางอื่นๆ ไม่พบความสัมพันธ์