ผลของโปรแกรมสมาร์ตพลัสต่อสมรรถนะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านในจังหวัดอุตรดิตถ์

บทคัดย่อ

            การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลของโปรแกรมสมาร์ตพลัสต่อความรู้ ทักษะ และความมั่นใจในการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านจังหวัดอุตรดิตถ์ 2) เปรียบเทียบประสิทธิผลของโปรแกรมสมาร์ตพลัสกับวิธีการฝึกอบรมแบบดั้งเดิม และ 3) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโปรแกรม เป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบสุ่มและมีกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่าง คือ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน จำนวน 190 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 95 คน เครื่องมือวิจัยผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา (CVI = 0.92) ความเที่ยงของแบบทดสอบความรู้ (KR-20 = 0.85) แบบวัดความมั่นใจ (Cronbach's alpha = 0.91) และความเที่ยงระหว่างผู้ประเมินของแบบประเมินทักษะ (ICC = 0.88) วิเคราะห์ข้อมูลด้วย Repeated measures ANOVA และ Multivariate multiple regression ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มทดลองมีคะแนนความรู้ ทักษะ และความมั่นใจสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติทั้งหลังการทดลองทันทีและที่ 6 เดือน (p < .001) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโปรแกรมเรียงตามขนาดอิทธิพล ได้แก่ ความถี่การใช้แอปพลิเคชัน (Partial η² = 0.316) ระดับการศึกษา (Partial η² = 0.258) ประสบการณ์การเป็นอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (Partial η² = 0.188) และอายุ (Partial η² = 0.144) ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมสมาร์ตพลัสมีประสิทธิผลในการพัฒนาสมรรถนะการช่วยฟื้นคืนชีพขั้นพื้นฐานของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน และควรส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีในการฝึกอบรมอย่างต่อเนื่อง