การศึกษาเปรียบเทียบต้นทุนและกำไรส่วนต่างวัสดุสิ้นเปลืองในการผ่าตัด และผลการรักษาหลังผ่าตัดซ่อมไส้เลื่อนขาหนีบ ระหว่างการผ่าตัดแบบผ่านกล้องและการผ่าตัดแบบเปิด

บทคัดย่อ

               การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบต้นทุนและกำไรส่วนต่างวัสดุสิ้นเปลืองในการผ่าตัด จำนวนครั้งของการใช้ยาระงับปวดทางหลอดเลือดดำภายใน 48 ชั่วโมงหลังการผ่าตัด และการเกิดภาวะแทรกซ้อนภายในระยะเวลา 12 เดือนหลังการผ่าตัดซ่อมไส้เลื่อนขาหนีบระหว่างการผ่าตัดแบบผ่านกล้องและการผ่าตัดแบบเปิด เป็นการศึกษาย้อนหลังจากเวชระเบียนของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาไส้เลื่อนขาหนีบด้วยการผ่าตัดของโรงพยาบาลปัตตานี ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2565 ถึง ธันวาคม พ.ศ. 2566 จำนวนทั้งสิ้น 159 ราย เป็นการผ่าตัดแบบผ่านกล้อง 105 ราย และผ่าตัดแบบเปิด 54 ราย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา
            ผลการศึกษา พบว่า ต้นทุนวัสดุสิ้นเปลืองในการผ่าตัดซ่อมไส้เลื่อนขาหนีบแบบผ่านกล้องสูงกว่าการผ่าตัดแบบเปิด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (6,420 และ 2,554 บาท/ราย ตามลำดับ) กำไรส่วนต่างวัสดุสิ้นเปลืองในการผ่าตัดซ่อมไส้เลื่อนขาหนีบแบบผ่านกล้องสูงกว่าการผ่าตัดแบบเปิด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (9,274 และ 6,924 บาท/ราย ตามลำดับ) จำนวนครั้งของการใช้ยาระงับปวดหลังการผ่าตัดทั้งแบบผ่านกล้องและแบบเปิดไม่แตกต่างกัน (p = 0.636) และภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดซ่อมไส้เลื่อนขาหนีบแบบผ่านกล้องและแบบเปิดไม่แตกต่างกัน
            สรุป การผ่าตัดซ่อมไส้เลื่อนขาหนีบแบบผ่านกล้องมีต้นทุนวัสดุสิ้นเปลืองในการผ่าตัดมากกว่าการผ่าตัดแบบเปิด แต่มีกำไรส่วนต่างวัสดุสิ้นเปลืองต่อรายสูงกว่า โดยที่ความปวดหลังการผ่าตัดและภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดไม่แตกต่างกัน ทั้งนี้การเลือกวิธีการผ่าตัดควรพิจารณาจากหลายปัจจัย ได้แก่ สภาวะของผู้ป่วย ความเชี่ยวชาญของศัลยแพทย์ และความพร้อมของอุปกรณ์ที่มีในแต่ละโรงพยาบาล