ผลของโปรแกรมการจัดการความเครียดต่อระดับความเครียดและพฤติกรรมการเผชิญความเครียดในสตรีตั้งครรภ์วัยรุ่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการจัดการความเครียดต่อระดับความเครียดและพฤติกรรมการเผชิญความเครียดในสตรีตั้งครรภ์วัยรุ่น กลุ่มตัวอย่างเป็นสตรีตั้งครรภ์วัยรุ่นที่มารับบริการฝากครรภ์ที่แผนกสูติกรรม โรงพยาบาลสมเด็จพระปิ่นเกล้า ระหว่างเดือนมกราคม พ.ศ. 2565 ถึง เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2565 จำนวน 43 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 20 คน และกลุ่มควบคุม 23 คน โดยกลุ่มควบคุมจะได้รับการพยาบาลตามปกติ และกลุ่มทดลองจะได้รับการพยาบาลตามปกติร่วมกับโปรแกรมการจัดการความเครียด เครื่องมือที่ใช้ในการดำเนินการวิจัย ประกอบด้วย โปรแกรมการจัดการความเครียด แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามความเครียด และแบบสอบถามพฤติกรรมการเผชิญความเครียด ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน คำนวณหาค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหา ได้เท่ากับ 0.77 - 1 และตรวจสอบความเที่ยงของแบบสอบถามความเครียดและแบบสอบถามพฤติกรรมการเผชิญความเครียด โดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค ได้เท่ากับ 0.70 และ 0.76 ตามลำดับ
ดำเนินการวิจัยเป็นระยะเวลา 5 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ Independent t-test เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยคะแนนความเครียดและใช้สถิติ Mann-Whitney U test เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมการเผชิญความเครียดระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมการจัดการความเครียดมีระดับความเครียดต่ำกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) และกลุ่มทดลองมีคะแนนพฤติกรรมการเผชิญความเครียดสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05)
โปรแกรมการจัดการความเครียดสามารถช่วยให้สตรีตั้งครรภ์วัยรุ่นมีระดับความเครียดลดลงและมีพฤติกรรมการเผชิญความเครียดสูงขึ้น ดังนั้นพยาบาลควรนำโปรแกรมการจัดการความเครียดนี้ไปประยุกต์ใช้ในสตรีตั้งครรภ์วัยรุ่น เพื่อช่วยลดระดับความเครียดและส่งเสริมให้เกิดพฤติกรรมการเผชิญความเครียดที่เหมาะสมได้ตั้งแต่ในระยะตั้งครรภ์
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
World Health Organization. Adolescent pregnancy. [Internet]. [cited 2020 August 11]. Available from https://www.who.int.
Ministry of Public Health. Sexual and reproductive health in adolescent 2019. [Internet]. [cited 2020 August 11]. Available from http://www.rh.anamai.moph.go.th. (in Thai).
Astuti AW, Hirst J, Bharj KK. Indonesian adolescents’ experiences during pregnancy and early parenthood: a qualitative study. J Psychosom Obstet Gynaecol 2020;41(4):317-26.
Barber JS, Kusunoki Y, Gatny H, Melendez R. The relationship context of young pregnancies. Law Inequal 2017;35(2):1-23.
Chareonsanti J. Nursing and midwifery: women during pregnancy. Chiang Mai: Faculty of Nursing, Chiang Mai University; 2020. (in Thai).
Rakers F, Rupprecht S, Dreiling M, Bergmeier C, Witte OW, Schwab M. Transfer of maternal psychosocial stress to fetus. Neurosci Biobehav Rev 2017;117:185-197.
Srisawad K, Panyapinijnugoon C. Stress among pregnant adolescents. Journal of The Royal Thai Army Nurses 2016;17(2):7-11. (in Thai).
Phuakphan W, Siriarunrat S, Suppaseemanont W. Factors related to postpartum depression among mothers of preterm infants. Royal Thai Navy Medical Journal 2020;47(2):432-45. (in Thai).
Lobmaier SM, Muller A, Zelgert C, Shen C, Su PC, Schmidt G, et al. Fetal heart rate variability responsiveness to maternal stress, non-invasively detected from maternal transabdominal ECG. Arch Gynecol Obstet 2020;301(2),405-14.
Lazarus R, Flokman S. Stress appraisal and coping. New York: Spinger; 1984.
Urech C, Scherer S, Emmenegger M, Gaab J, Tschudin S, Hoesli I, et al. Efficacy of an internet-based cognitive behavioral stress management training in women with idiopathic preterm labor: A randomized controlled intervention study. J Psychosom Res 2017;103:140-6.
Jallo N, Thacker Ii LR, Menzies V, Stojanovic P, Svikis DS. A stress coping app for hospitalized pregnant women at risk for preterm birth. MCN Am J Matern Child Nurs 2017;42(5):257-62.
Liu YH, Lee CS, Yu CH, Chen CC. Effects of music listening on stress, anxiety, and sleep quality for sleep-disturbed pregnant women. Women Health 2016;56(3):296-311.
Muthukrishnan S, Jain R, Kohli S, Batra S. Effect of mindfulness meditation on perceived stress scores and autonomic function tests of pregnant Indian women. J Clin Diagn Res 2016;10(4):5-8.
Klomma C, Baosoung C, Sansiriphun N. Effect of social support on stress of pregnant women with preterm labor. Nursing Journal 2017;44(3):9-18. (in Thai).
Jittrapirom A, Chareonsanti J. Effectiveness of education provision and relaxation training program on self-care behaviors, blood sugar levels, and stress among gestational diabetic women. Nursing Journal 2015;42(4):133-145. (in Thai).
Srisawad K. Effect of education provision and relaxation training. [Master’s Thesis, Faculty of Nursing]. Chiang Mai University; 2011. (in Thai).
Saetan C, Kala S, Youngwanichsetha S. Effect of positive thinking and relaxation program on reducing stress among pregnant adolescents. Princess of Naradhiwas University Journal 2018;10(1):27-39. (in Thai).
Kaeomaungfang R, Suppasri P, Siriarunrat S. Effect of yoka training on stress reduction in primiparous pregnant teenagers. Nursing Journal of The Ministry of Public Health 2017;27(1):73-84. (in Thai).
Buahom K, Kala S, Youngwanichsetha S. The effect of progressive muscular relaxation with husband support on stress of teenage pregnant women. Princess of Naradhiwas University Journal 2017;9(2):38-51. (in Thai).
Ellis A. The revised ABC’s of rational-emotive therapy (RET). Journal of Rational Emotive and Cognitive Behavior Therapy 1991;9(3):139-72.
Department of Mental Health. Stress relief guide. [Internet]. [cited 2020 November 30]. Available from https://www.dmh.go.th. (in Thai).
Glass GV. Primary, secondary and meta-analysis of research. Educational Researcher 1976;5(10):3-8.
Cohen S, Williamson G. Perceived stress in a probability sample of the United States. In: Spacapan S, Oskamp S. The social psychology of health: claremont symposium on applied social psychology. Newbury Park, CA: Sage;1988. p. 31-67.
Wongpakaran N, Wongpakaran T. The Thai version of the PSS-10: An Investigation of its psychometric properties. Biopsychosocial Medicine 2010;4(6):1-6.
Carver C. You want to measure coping but your protocol’s too long: consider the brief COPE. Int J Behav Med 1997;4(1):92-100.
Numsang T, Tantrarungroj T. Validity and reliability of the brief COPE Inventory: Thai version. J Psychiatr Assoc Thailand 2018;63(2):189-98. (in Thai).
Astuti AW, Hirst J, Bharj KK. Indonesian adolescents’ experiences during pregnancy and early parenthood: a qualitative study. J Psychosom Obstet Gynaecol 2019;40(4):1-10.