การป้องกันโรคหลอดเลือดสมองในผู้ป่วยโรคเรื้อรังในชุมชน: การประยุกต์ใช้แนวคิดการจัดการตนเอง

บทคัดย่อ

            โรคหลอดเลือดสมองเป็นโรคที่มีความรุนแรงสูงและส่งผลให้เกิดความพิการอย่างเรื้อรังในระยะยาว ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญในการเกิดโรคเกิดจากพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่เหมาะสมที่ก่อให้เกิดกลุ่มโรคเรื้อรัง ได้แก่ โรคความดันโลหิตสูง โรคเบาหวาน ภาวะโรคหัวใจ ไขมันในเลือดสูง ส่งผลให้เกิดโรคหลอดเลือดสมอง การป้องกันการเกิดโรคหลอดเลือดสมองในชุมชนเป็นบทบาทที่สำคัญของพยาบาลอนามัยชุมชนในการบริการพยาบาล การประยุกต์ใช้แนวคิดการจัดการตนเองในการส่งเสริมความสามารถของผู้ป่วยโรคเรื้อรังที่จะช่วยให้บรรลุพฤติกรรมที่คาดหวังโดยผ่านแรงจูงใจ การรับรู้และกระบวนการตัดสินใจ ซึ่งจะทำให้บุคคลมีพฤติกรรมสุขภาพที่ดีได้ ดังนั้นการใช้แนวคิดการจัดการตนเองในการดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรังเพื่อการป้องกันโรคหลอดเลือดสมอง ประกอบด้วย 1) การตั้งเป้าหมาย 2) การเก็บรวบรวมข้อมูล 3) การประมวลผลและการประเมินข้อมูล 4) การตัดสินใจ 5) การลงมือปฏิบัติ และ 6) การสะท้อนการปฏิบัติ เป็นกระบวนการสำคัญที่ให้ผู้ป่วยโรคเรื้อรังสามารถปรับเปลี่ยนความคิดและมุมมองในการดูแลสุขภาพ จากผลลัพธ์ของการสะท้อนคิดทำให้เกิดการสร้างความเข้าใจในการปฏิบัติการดูแลสุขภาพของตนเองและการเสริมสร้างกำลังใจให้แก่กัน ทำให้ผู้ป่วยโรคเรื้อรังเกิดความเชื่อมั่นในการดูแลสุขภาพ เกิดฉันทามติร่วมกันในการดูแลสุขภาพ เกิดพฤติกรรมทางสุขภาพที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตประจำวันของผู้ป่วย ทำให้สามารถควบคุมป้องกันโรคหลอดเลือดสมอง และไม่เกิดภาวะแทรกซ้อนจากความพิการ หรืออันตรายจนทำให้เสียชีวิตได้