ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง

บทคัดย่อ

            วัตถุประสงค์ของการวิจัยเชิงบรรยายนี้ เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพและความสัมพันธ์ระหว่าง เพศ ประสบการณ์การมีอาการ การจัดการตนเอง ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า กับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยทั้งเพศชายและหญิง ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคไวรัสตับอักเสบบีชนิดเรื้อรังมากกว่า 6 เดือน ที่มีอายุระหว่าง 18 - 59 ปี รับการรักษาแบบผู้ป่วยนอก จำนวนทั้งสิ้น 132 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบประเมินประสบการณ์การมีอาการ แบบประเมินการจัดการตนเอง แบบสอบถามความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า และแบบประเมินคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพ โดยมีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ 0.94, 0.81, 0.84 และ 0.71 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
            ผลการวิจัย สรุปได้ดังนี้
            1. ผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรังมีคะแนนคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพเกินครึ่งเพียงเล็กน้อย โดยมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 55.57 (SD = 12.71) จากคะแนนเต็ม 100 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 55.57
            2. ภาวะซึมเศร้า มีความสัมพันธ์ทางลบในระดับต่ำกับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 (r = -.20)
            3. เพศ ประสบการณ์การมีอาการ การจัดการตนเอง และความวิตกกังวล ไม่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรัง
            จากการศึกษาในครั้งนี้สามารถนำไปใช้ในการวางแผนการพยาบาลเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรังโดยลดภาวะซึมเศร้า ซึ่งมีความสัมพันธ์ทางลบกับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพ ดังนั้นพยาบาลควรมีบทบาทในการประเมินภาวะซึมเศร้า หากผู้ป่วยมีความเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้าควรให้การดูแลผู้ป่วยด้วยการให้คำปรึกษาด้านจิตใจ