ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดทวารเทียมและครอบครัวต่อความรู้ในเรื่องการดูแลทวารเทียมและความสามารถในการดูแลตนเอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดผลหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้โปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจต่อความรู้ในเรื่องการดูแลทวารเทียม และความสามารถในการดูแลตนเองของผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดทวารเทียมและครอบครัวผู้ป่วย โดยใช้แนวคิดการเสริมสร้างพลังอำนาจของ Gibson กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดทวารเทียม เข้ารับการรักษาที่หอผู้ป่วยศัลยกรรมชาย โรงพยาบาลอุดรธานี จำนวน 46 ราย และครอบครัวผู้ป่วย จำนวน 46 ราย รวมทั้งสิ้น 92 ราย แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 46 ราย แบ่งเป็นผู้ป่วยและครอบครัวอย่างละ 23 ราย ได้รับโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจและกลุ่มควบคุม 46 ราย แบ่งเป็นผู้ป่วยและครอบครัวอย่างละ 23 ราย ได้รับการพยาบาลตามปกติ เก็บข้อมูลตั้งแต่สิงหาคม 2563 - มกราคม 2564 เครื่องมือที่ใช้ ประกอบด้วย 1) เครื่องมือที่ใช้ในการดำเนินการวิจัย ได้แก่ โปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจและคู่มือการดูแลตนเองเมื่อได้รับการผ่าตัดทวารเทียม 2) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบประเมินความรู้ในเรื่องการดูแลทวารเทียมของผู้ป่วยและครอบครัว และแบบประเมินความสามารถในการดูแลตนเองของผู้ป่วยและแบบประเมินความสามารถในการร่วมดูแลผู้ป่วยของครอบครัวในบทบาทผู้ดูแล ตรวจสอบความเที่ยงของแบบประเมินความรู้ในเรื่องการดูแลทวารเทียมของผู้ป่วยและครอบครัวด้วยสถิติคูเดอร์ริชาร์ดสัน 20 ได้ค่าเท่ากับ 0.83 และ 0.85 ค่าความเที่ยงแบบประเมินความสามารถในการดูแลตนเองของผู้ป่วยและแบบประเมินความสามารถในการร่วมดูแลผู้ป่วยของครอบครัวในบทบาทผู้ดูแลด้วยสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค ได้ค่าเท่ากับ 0.94 และ 0.96 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการทดสอบค่าทีแบบอิสระ กำหนดระดับนัยสำคัญที่ .05
ผลการศึกษา พบว่า ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดทวารเทียมและครอบครัวที่ได้รับโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจ มีค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้ในเรื่องการดูแลทวารเทียมและความสามารถในการดูแลตนเองมากกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า โปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจ ช่วยให้ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดทวารเทียมและครอบครัวมีความรู้ในเรื่องการดูแลทวารเทียม มีความสามารถในการดูแลตนเองและผู้ป่วยได้ดี หน่วยบริการด้านศัลยกรรมสามารถนำผลการวิจัยไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาคุณภาพการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดทวารเทียมให้ดียิ่งขึ้นต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Hendren S, Hammond K, Glasgow SC, Perry WB, Buie WD, Steele SR, et al. Clinical practice guidelines for ostomy surgery. Dis Colon Rectum 2015;58(4):375-87.
Melotti LF, Bueno YM, Silveira GV, Silva MEN, Fedosse E. Characterization of patients with ostomy treated at a public municipal and regional reference center. Journal of Coloproctol 2013;33(2):70-4.
Chaithat B. Caring for colorectal cancer patients undergoing ostomies: roles of enterostomal therapy nurses. Thai Red Cross Nursing Journal 2016;9(1):19-33. (in Thai).
McMullen CK, Wasserman J, Altschuler A, Grant ML, Hornbrook MC, Liljestrand P, et al. Untreated peristomal skin complications among long-term colorectal cancer survivors with ostomies. Clin J Oncol Nurs 2011;15(6):644-50.
Pittman J. Characteristics of the patient with an ostomy. Journal of Wound Ostomy & Continence Nursing 2011;38(3):271-9.
Dabirian A, Yaghmaei F, Rassouli M, Tafreshi MZ. Quality of life in ostomy patients: a qualitative study. Patient Preference and Adherence 2011;5:1-5.
Vonk-Klaassen SM, de Vocht HM, den Ouden ME, Eddes EH, Schuurmans MJ. Ostomy-related problems and their impact on quality of life of colorectal cancer ostomates: a systematic review. Qual Life Res 2016;25(1):125-33.
Kittinouvarat S. A study of difficulties experienced by Thai ostomates after hospital discharge. World Council of Enterostomal Therapists Journal 2014;34(4):7-12.
Roshini AP, Sunny A, Anthony P, Rozario AP. Quality of life assessment in stoma patients in a tertiary care hospital in South India: a cross-sectional study. International Surgery Journal 2017;4(6):2037-41.
Chaleoykitti S, Pooncha S, Sawangchit S, Bandansin J. The way of life among patients with colostomy. Journal of The Royal Thai Army Nurses 2013;14(3):31-8. (in Thai).
Herlufsen P, Olsen AG, Carlsen B, Nybaek H, Jemec GB, Karlsmark T, Laursen TN. Study of peristomal skin disorders in patients with permanent stomas. British Journal of Nursing 2006;15(16):854-62.
Burch J. Management of peristomal skin complications. British Journal of Healthcare Management 2014;20(6):264-9.
Cheng F, Meng AF, Yang LF, Zhang YN. The correlation between ostomy knowledge and self-care ability with psychosocial adjustment in Chinese patients with a permanent colostomy: a descriptive study. Ostomy Wound Manage 2013;59(7):35-8.
Di Gesaro A. Self-care and patient empowerment in stoma management. Gastrointestinal Nursing 2012;10(2):19-23.
Cleek EN, Wofsy M, Boyd-Franklin N, Mundy B, Howell Lcsw TJ. The family empowerment program: an interdisciplinary approach to working with multi‐stressed urban families. Fam Process 2012;51(2):207-17.
Gibson CH. A concept analysis of empowerment. J Adv Nurs 1991;16(3):354-61.
Gibson CH. The process of empowerment in mothers of chronically ill children. J Adv Nurs 1995;21(6):1201-10.
Diniz IV, Barra IP, Silva MA da, Soares SH de O, Mendonça AEO de, Soares MJGO. Epidemiological profile of people with intestinal ostomy at a referral center. [Internet]. [cited 2021 April 9]. Available from: https://www.revistaestima.com.br/estima/article/view/929.
Meira IFDA, Silva FRD, Sousa ARD, Carvalho ESS, Rosa DOS, Pereira A. Repercussions of intestinal ostomy on male sexuality: an integrative review. Revista Brasileira de Enfermagem 2020;73(6):1-8.
Duchesne JC, Wang YZ, Weintraub SL, Boyle M. Stoma complications: a multivariate analysis/discussion. The American Surgeon 2002;68(11):961.
Sanitlou N, Sartpetch W, Naphaaruk Y. Sample size calculation using G*Power program. Journal of Suvarnabhumi Institute of Technology (Humanities and Social Sciences) 2019;5(1):496-507. (in Thai).
Thirathongdee K, Ronritthivichai C, Thongcharoen W, Pongthawornkamol K. Factors predicting the quality of life of elderly patients who underwent open abdominal surgery. Thai Canc J 2014;34:68-78. (in Thai).
Bloom BS. Learning for mastery: instruction and curriculum. Regional Education Laboratory for the Carolinas and Virginia, Topical Papers and Reprints, Number 1. [Internet]. [cited 2021 April 9]. Available from: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED053419.pdf.
Evers GCM. Appraisal of self-care agency ASA-scale: reliability and validity testing of the Dutch version of the ASA-scale measuring Orem's concept' self-care agency. Assen/Maastricht: Van Gorcum and Comp BV; 1989.
Blevins S. Colostomy care. Medsurg Nursing 2019;28(2):125-6.
Finset A. Family involvement, patient engagement and benefits of patient education interventions. Patient Educ Couns 2018;101(6):969.
Chutikamo N, Navicharern R, Lohsiriwat V. Predicting factors of quality of life in colorectal cancer adult patients with colostomy. Royal Thai Navy Medical Journal 2017;44(3):103-16. (in Thai).
Dickson VV, Riegel B. Are we teaching what patients need to know? Building skills in heart failure self-care. Heart & Lung 2009;38(3):253-61.
Acelya T. Investigating the effect of the health status of patients with stoma on illness perception: descriptive-cross sectional study. International Journal of Caring Science 2019;12(2):1-8.
Yilmazer T, Tuzer H, Akyuz S. Effect of information-motivation-behavioral skills model-based intervention on quality of life of ostomy patients. Turkiye Klinikleri J Nurs Sci 2020;12(2):182-9.
