ทัศนคติต่อผู้สูงอายุของประชาชนวัยผู้ใหญ่ที่อาศัยอยู่ในชุมชนเมือง

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบบรรยายครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทัศนคติต่อผู้สูงอายุและเปรียบเทียบทัศนคติต่อผู้สูงอายุของประชาชนวัยผู้ใหญ่ที่อาศัยอยู่ในชุมชนเมือง ตามปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ ศาสนา อาชีพ ลักษณะครอบครัว รายได้ส่วนบุคคล รายได้ครอบครัว ระดับการศึกษา การเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัย ประสบการณ์ในการดูแลผู้สูงอายุ และความสามารถในการทำกิจวัตรของผู้สูงอายุที่ดูแล กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่มีอายุระหว่าง 15 - 59 ปี จำนวน 400 คน ที่อาศัยอยู่ในชุมชนเขตกรุงเทพมหานคร รวม 6 เขต เลือกตัวอย่างแบบสะดวกตามเกณฑ์คัดเข้า เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย แบบสอบถามปัจจัยส่วนบุคคลและแบบสอบถามทัศนคติต่อผู้สูงอายุ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติบรรยายและสถิติอ้างอิง ได้แก่ Independent t-test, Mann-Whitney test, Kruskal-Wallis test และ ANOVA
ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลี่ยทัศนคติต่อผู้สูงอายุในภาพรวมอยู่ในเกณฑ์ปานกลาง โดยทัศนคติต่อผู้สูงอายุในด้านครอบครัวและสิ่งแวดล้อม ด้านสังคมและวัฒนธรรมอยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างดี ส่วนทัศนคติด้านร่างกายและจิตใจอยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างไม่ดี กลุ่มตัวอย่างมีทัศนคติต่อผู้สูงอายุแตกต่างกันตามปัจจัยส่วนบุคคล ด้านรายได้ส่วนบุคคล (p = .003) รายได้ครอบครัว (p = .001) และความสามารถในการทำกิจวัตรของผู้สูงอายุที่ดูแล (p < .001) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ อย่างไรก็ตาม ทัศนคติต่อผู้สูงอายุของกลุ่มตัวอย่างไม่แตกต่างกันตามเพศ อายุ ศาสนา อาชีพ และลักษณะครอบครัว ผลการวิจัยมีข้อเสนอแนะต่อพยาบาลและทีมสุขภาพ ในการเสริมสร้างทัศนคติที่ดีต่อผู้สูงอายุด้านร่างกายผู้สูงอายุที่ไม่สามารถทำกิจวัตรได้ด้วยตัวเอง