การเปรียบเทียบประสิทธิผลของการใช้วิธีป้องกันการพลัดตกหกล้มโดยใช้แบบประเมินแชมป์ร่วมกับการสอนสาธิตและเตียงไร้ขา กับแบบประเมินฮัมตี้ดัมตี้ร่วมกับการใช้สื่อประสมและเตียงสัญญาณเตือน หอผู้ป่วยกุมารเวชกรรม โรงพยาบาลสมเด็จพระปิ่นเกล้า
Main Article Content
Abstract
The fall incidence in pediatric patients is increasing. So, this experimental research was designed to study the effect of using Humpty Dumpty assessment tool integrate with multimedia and alarming bed for fall prevention. The samples composed of 280 patients who had aged from newborn to 15 years old and admitted in pediatric ward of Somdech Phra Pinklao Hospital selected by purposive sampling. Sampling was divided into 2 groups, each group composed of 140 patients which were matched in pairs according to their age, diagnosis, history of falling, gender and medication usage. Group 1 (control) was evaluated by CHAMPS assessment tool, demonstration and cot bed while group 2 (experimental) was evaluated by Humpty Dumpty assessment tool, multimedia and alarm bed in the first admission. The satisfaction of caregivers and the fall incidence in each group were recorded by the researchers during admission in the ward. The research tools were validated by 5 experts. The satisfaction of caregivers in two group were compared by independent t-test. The study revealed that, patients in experimental group had 0.00 per 1,000 days of fall ratio and their satisfaction of caregivers were 4.36 (SD = 0.51). Patients in control group had 5.55 per 1,000 days of fall ratio and their satisfaction of caregivers were 3.94 (SD = 0.48). The satisfaction of caregivers between control group and experimental group was significantly different at .05.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
2. Chivanon N. Accidents in children: situation and prevention. The Journal of Faculty of Nursing Burapha University 2016;24(3):85-93. (in Thai)
3. Hill-Rodriguez D, Messmer PR, Williams PD, Zeller RA, Williams AR, Wood M, et al. The Humpty Dumpty fall scale: a case-control study. J Spec Pediatr Nurs 2009;14(1):22-32
4. วราภรณ์ กิจสวัสดิ์. การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง ตัวประกอบของจำนวนนับของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อประสม. [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการประถมศึกษา]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร; 2555
5. Hill RD, Messmer PR, Wood ML. Humpty Dumpty sat on a wall-developing a pediatric falls prevention program and scale. Paper presented at the 17th Annual Society of Pediatric Nurses 2009;147(2):125-33
6. Razmus I, Davis D. The epidemiology of falls in hospitalized children. Pediatr Nurs 2012;38(1):31-5
7. คณะทำงานพัฒนาคุณภาพการพยาบาลเขต 13. ตัวชี้วัดความเสี่ยงทางคลินิก. [อินทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2559]. แหล่งที่มา: http://www.kkpho.com
8. จริยา เหนียนเฉลย. เทคโนโลยีการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ส่งเสริมกรุงเทพ; 2546
9. Khongim T, Wichiencharoen K, Sriussadaporn P, Seeda R. The Effect of an education program on knowledge and preventive behavior for mother of children at risk for asthma. J Nurs Sci 2009;27(3) Suppl 2:48-56. (in Thai)
10. Hiramatsu T. On some dimension formula for automorphic forms of weight one. Nagoya Math J 1987;105:169-86
11. สมจิต หนุเจริญกุล. การดูแลตนเอง ศาสตร์และศิลปะทางการพยาบาล. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: วีเจพริ้นติ้ง; 2544
12. Kramlich DL, Dende D. Development of a pediatric fall risk and injury reduction program. Pediatr Nurs 2016;42(2):77-8