Effects of Promotion Self-Regulation Program on Eating Behaviors and Waist Circumference in Older Patients with Obese Diabetes
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this quasi-experimental research with the pretest-posttest control
group design was to study the effects of promotion self-regulation program on eating behaviors
and waist circumference in the older patients with obese diabetes. The promotion self-regulation
theory was applied to the development of the intervention. The sample consisted of 44 older
patients with obese diabetes aged 60 years who diagnosed with type 2 diabetes mellitus,
and had BMI of 25 kg/m2. The patients sought treatment at Somdejpranangchaosirikit
Hospital, Chonburi and were purposively selected. The first 22 subjects were assigned to
the control group and the remaining 22 subjects were assigned to the experimental group.
The participants were paired-match by gender, age and Body Mass Index. The experimental
group received the promotion self-regulation program and the control group received routine
care only. The instruments employed in the study included the “Promotion self-regulation on
Eating Behaviors and Program”. Data were collected by using the “Eating Behaviors in the
Older Patients with Obese Diabetes Questionnaire” which had been tested for content validity
by a panel of five qualified experts. Content validity was 0.92 and an acceptable reliability
obtained at 0.85. Data were analyzed using descriptive and t-test statistics. The research findings
can be summarized as follows:
1. After receiving the promotion self-regulation program, the mean eating behaviors
score of the older patients with obese diabetes in the experiment group was significantly
higher than pretest score before receiving the program. Furthermore, the mean score for the
experimental group was higher than that of the control group that received routine care only
with statistical significance at .05.
2. After receiving the promotion self-regulation program, the mean waist circumference
of the older patients with obese diabetes in the experiment group was significantly less than
the score before receiving the program. Furthermore, the waist circumference of the experimental
group was less than that the control group that received routine service only with statistical
significance at .05.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
International Diabetes Federation. IDF Diabetes Atlas, 6th ed. 2015. [Internet]. [cited 2015 April 5]. Available from: https://www.idf.org/diabetesatlas/update-2014.
วิชัย เอกพลากร. รายงานการสำรวจสุขภาพประชาชนไทยโดยการตรวจร่างกายครั้งที่ 4 พ.ศ. 2551 - 2552. นนทบุรี: กราฟิกโกซิสเต็มส์; 2553.
Yoon KH, Lee JH, Kim JW, Cho JH, Choi YH, Ko SH, et al. Epidemic obesity and type 2 diabetes in Asia. Lancet 2006;368(9548):1681-8.
พนิดา วสุธาพิทักษ์. การจัดการโรคเรื้อรังในชุมชนเวทีเสวนาร่วมพัฒนาสุขภาพชุมชน ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: ที คิว พี; 2555.
Kosaka K, Noda M, Kuzuya T. Prevention of type 2 diabetes by lifestyle intervention: a Japanese trial in IGT males 2005. Diabetes Res Clin Pract 2005;67(2):152-62.
อภิรดี ศรีวิจิตรกมล, สุทิน ศรีอัษฎาพร. โรคเบาหวาน. กรุงเทพมหานคร: เรือนแก้วการพิมพ์; 2548.
สำนักโรคไม่ติดต่อ ข้อมูลโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง. สถิติโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ปี 2555. [อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 1 สิงหาคม 2558]. แหล่งที่มา: https://www.thaincd.com/information-statistic/ non-communicable- disease-data.php.
Blumenthal RS. Overview of the adult treatment panel (ATP) III guidelines. Adv Studies Med 2002;2(5):148-57.
มุทิตา ชมภูศรี, วิจิตร ศรีสุพรรณ, ดิลกา ไตรไพบูลย์. ปัจจัยเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ที่เป็นเบาหวานที่หน่วยบริการปฐมภูมิในเขตอำเภอสบปราบ จังหวัดลำปาง. วารสารพยาบาลสาร 2551;35(4):120-31.
Spahn JM, Reeves RS, Keim KS, Laquatra I, Kellogg M, Jortberg B, et al. State of the evidence regarding behavior change theories and strategies in nutrition counseling to facilitate health and food behavior change. J Am Diet Assoc 2010;110(6):879-91.
วีระศักดิ์ ศรินนภากร. การดูแลผู้ป่วยเบาหวานที่ยากต่อการรักษา. กรุงเทพมหานคร: กรุงเทพเวชสาร; 2557.
Ervin RB. Prevalence of metabolic syndrome among adults 20 years of age and over, by sex, age, race and ethnicity, and body mass index: United States. Natl Health stat Report 2009;5(13):1-7.
สมาคมผู้ให้ความรู้โรคเบาหวาน. การบริโภคอาหารเพื่อสุขภาพที่ดีของผู้เป็นโรคเบาหวาน. กรุงเทพมหานคร: กราฟฟิค 1 แอดเวอร์ไทซิ่ง; 2552.
Preis SR, Massaro JM, Robins SJ, Hoffmann U, Vasan RS, Irlbeck T, et al. Abdominal subcutaneous and visceral adipose tissue and insulin resistance in the Framingham heart study. Obesity 2010;18(11):2191-8.
สถาบันเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือประเมินภาวะโภชนาการในผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย; 2547.
Sung KC, Kim SH. Interrelationship between fatty liver and insulin resistance in the development of type 2 diabetes. J Clin Endocrinol Metab 2011;96(4):1093-7.
American Diabetes Association. Standard of medical care in diabetes-2014. Diabetes Care 2014;37(1):S14-80.
Cameron LD, Leventhal H. The self-regulation of health and illness behavior. London: Psychology Press; 2003.
World Health Organization. Global database on body mass index. Geneva: World Health Organization; 2006.
สถาบันเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. แบบทดสอบสภาพสมองเบื้องต้น ฉบับภาษาไทย MMSE-Thai 2002. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข; 2542.
รัตน์ศิริ ทาโต. การวิจัยทางพยาบาลศาสตร์: หลักการและระเบียบวิธีวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2552.
สุรีพร แสงสุวรรณ. ผลของโปรแกรมการกำกับตนเองด้วยข้อมูลทางคลินิกต่อพฤติกรรมการรับประทานอาหารและระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยเบาหวานที่ไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด. [วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพยาบาลผู้ใหญ่]. มหาวิทยาลัยบูรพา; 2554.
Polit DF, Beck CT. Nursing research: Principles and methods. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2004.
Jekel JF, Katz DL, Elmore JG, Wild D. Epidemiology, biostatistics and preventive medicine and public health. Philadelphia: Elsevier Health Sciences; 2007.
พรนภา ไชยอาสา. ผลของโปรแกรมการส่งเสริมสมรรถนะแห่งตนและการสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารในผู้สูงอายุที่เป็นเบาหวาน. [วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพยาบาลผู้สูงอายุ]. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2550.
กานดา พูนลาภทวี. สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: ฟิสิกส์เซ็นเตอร์; 2539.
International Chair on Cardiometabolic Risk. Waist Circumference Measurement Guidelines-Self-Measurement. 2011. [Internet]. [cited 2016 January 28]. Available from: https://www.myhealthywaist.org.
บุญใจ ศรีสถิตนรากูล. ระเบียบวิธีการวิจัยทางพยาบาลศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: ยูแอนด์ไอ อินเตอร์มีเดีย; 2550.
Gwet K. Kappa statistic is not satisfactory for assessing the extent of agreement between raters. Statistical methods for inter-rater reliability assessment 2002;1(6):1-6.
สมคิด สีหสิทธิ์. ความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกาย การปฏิบัติตนในชีวิตประจำวัน การเข้าถึงบริการสุขภาพ การสนับสนุนทางสังคม กับภาวะสุขภาพและระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่สอง. [วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2546.