ผลของโปรแกรมส่งเสริมพัฒนาการและเสริมสร้างวินัยเชิงบวก โดยครอบครัวมีส่วนร่วม ส่งผลต่อความฉลาดทางด้านสติปัญญา ความฉลาดทางด้านอารมณ์ และพฤติกรรมของเด็กปฐมวัยในศูนย์พัฒนาการเด็กเล็กในเขตตำบลหัวช้าง อำเภอจตุรพักตรพิมาน จังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อเปรียบเทียบความฉลาดทางอารมณ์และพฤติกรรมของผู้ปกครองในการส่งเสริมพัฒนาการ และสร้างวินัยเชิงบวกเด็กอายุ 3-5 ปี ในโรงพยาบาลจตุรพักตรพิมาน

รูปการการวิจัย : การวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi experimental research) แบบหนึ่งกลุ่มวัดผลก่อนเข้าร่วมโปรแกรมและหลังสิ้นสุดโปรแกรม (One group Pretest-Posttest Group)

วัสดุและวิธีการวิจัย : กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ปกครองและเด็กที่มีอายุตั้งแต่ 3-5 ปีบริบูรณ์ที่มีพัฒนาการสงสัยล่าช้าอย่างน้อย 1 ด้าน จำนวน 85 คู่ ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม-เดือนกรกฎคม 2566 เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบประเมินและแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบ Paired t-test กำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ 95% confidence interval

ผลการวิจัย : กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 85 คน หลังการทดลองพบว่า เด็กอายุ 3-5 ปีมีคะแนนเฉลี่ยความลาดทางอารมณ์โดยรวมมากกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001) โดยมีคะแนนเฉลี่ยมากกว่า 1.20 คะแนน (95%CI;1.14, 1.44) และพบว่าหลังการทดลองผู้ปกครองมีคะแนนค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการและสร้างวินัยเชิงบวกโดยรวม มากกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001) โดยมีคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการส่งเสริมพัฒนาการและสร้างวินัยเชิงบวกโดยรวมมากกว่า 1.19 คะแนน (95%CI; 0.96, 1.44)

สรุปและข้อเสนอแนะ : ผลการศึกษาครั้งนี้ส่งผลให้เด็กอายุ 3-5 ปี มีผลลัพธ์ดีขึ้น ดังนั้น ควรส่งให้นำโปแกรมนี้มาใช้ในหน่วยงายที่เกี่ยวข้องต่อไป