ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าสถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์  :  เพื่อศึกษาระดับภาวะซึมเศร้า  ปัจจัยที่สัมพันธ์และปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าสถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา

วัสดุและวิธีการ  :  เป็นการวิจัยความสัมพันธ์เชิงทำนาย กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่มารักษา ณ คลินิกซึมเศร้า  สถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา จำนวน 145 คน  เก็บข้อมูลตั้งแต่วันที่ 1 พฤษภาคม  พ.ศ. 2555 ถึงวันที่ 18 กันยายน พ.ศ.2556 เครื่องมือที่ใช้คือ 1) ข้อมูลส่วนบุคคล  2) แบบประเมินภาวะซึมเศร้าของ Beck (BDI-II) 3) แบบประเมินความคิดอัตโนมัติทางลบ และ 4) แบบประเมินคุณภาพชีวิต  วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา  ได้แก่  ค่าร้อยละ  ค่าเฉลี่ย  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  ใช้สถิติเชิงอนุมาน  ได้แก่  t-test ,  One-way  ANOVA,  Pearson’s  product  moment  correlation  coefficient  และหาปัจจัยทำนายโดยใช้การวิเคราะห์ถดถอยพหุแบบขั้นตอน

ผล  :  ผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามีภาวะซึมเศร้าระดับรุนแรงร้อยละ 47.6  ปัจจัยที่สัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าคือ เพศ อาชีพ ประวัติการทำร้ายตนเอง สัมพันธภาพในครอบครัวที่ต่างกัน ความคิดอัตโนมัติทางลบมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  คุณภาพชีวิตมีความสัมพันธ์เชิงลบกับภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  ความคิดอัตโนมัติทางลบและคุณภาพชีวิต  สามารถร่วมกันทำนายภาวะซึมเศร้าได้ ร้อยละ 70.0 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุป : ผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามีภาวะซึมเศร้าระดับรุนแรงร้อยละ 47.6 ภาวะซึมเศร้ามีความสัมพันธ์กับ เพศ อาชีพ ประวัติการทำร้ายตนเอง  สัมพันธภาพในครอบครัว  ความคิดอัตโนมัติทางลบ  และคุณภาพชีวิตมี ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้า ได้แก่ ความคิดอัตโนมัติทางลบ และคุณภาพชีวิต โดยผลการวิจัยสามารถนำไปใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการดูแลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าได้