ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายที่บ้านต่ออาการปวด ภาวะจำกัดความสามารถและพิสัยการเคลื่อนไหว ของหลังในผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่างที่ไม่ทราบสาเหตุ

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงทดลองแบบสุ่มและมีกลุ่มควบคุมนี้มีวัตถุประสงเพื่อศึกษาผลของโปรแกรม

การออกกำลังกายที่บ้านต่ออาการปวด ภาวะจำกัดความสามารถ และพิสัยการเคลื่อนไหวของหลังในผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่างที่ไม่ทราบสาเหตุ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่างที่ไม่ทราบสาเหตุ ที่มารับบริการที่ห้องตรวจออร์โธปิดิกส์ โรงพยาบาลศรีนครินทร์ เลือกแบบเจาะจง จำนวน 32 คน สุ่มเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มได้กลุ่มละ 16 คน ระยะเวลาในการศึกษาตั้งแต่เดือน 1 ตุลาคม 2555 ถึง 28 กุมภาพันธ์ 2556 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยายสำหรับข้อมูลพื้นฐานของกลุ่มตัวอย่างและการทดสอบที สำหรับคะแนนความปวด คะแนนภาวะจำกัดความสามารถและพิสัยการเคลื่อนไหวของหลัง

ผลการวิจัยพบว่า 1) กลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมการออกกำลังกาย มีค่าเฉลี่ยคะแนนความปวด คะแนนภาวะจำกัดความสามารถ และพิสัยการเคลื่อนไหวของหลังในท่าแอ่นน้อยกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p = 0.000 พิสัยการเคลื่อนไหวของหลังในท่าก้มไม่แตกต่างกัน (p = 0.585) 2) หลังการทดลอง กลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมการออกกำลังกาย มีผลต่างของค่าเฉลี่ยของคะแนนความปวด ผลต่างของค่าเฉลี่ยของคะแนนภาวะจำกัดความสามารถมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p = 0.000, p = 0.020 ตามลำดับ แต่ผลต่างของค่าเฉลี่ยของพิสัยการเคลื่อนไหวของหลังท่าก้มและท่าแอ่นหลังไม่แตกต่างกัน (p = 0.94, p = 0.85)