การตรวจวัดระดับไอโอเฮกซอลในพลาสมาด้วยวิธีโครมาโทกราฟี ของเหลวสมรรถนะสูงพิเศษอย่างง่ายและรวดเร็ว

ผู้แต่ง

  • พรชัย หมีแหม่ว ห้องปฏิบัติการเคมีคลินิก ภาควิชาพยาธิวิทยา คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล กรุงเทพมหานคร
  • อัญชลี จันทร์ทอง ห้องปฏิบัติการเคมีคลินิก ภาควิชาพยาธิวิทยา คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล กรุงเทพมหานคร
  • สุกานดา ยิ่งยอดกุล ห้องปฏิบัติการเคมีคลินิก ภาควิชาพยาธิวิทยา คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล กรุงเทพมหานคร
  • เสาวนีย์ ไชยสุริยะศิริ ห้องปฏิบัติการเคมีคลินิก ภาควิชาพยาธิวิทยา คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล กรุงเทพมหานคร
  • โยธิน คงนา งานเคมีคลินิกและภูมิคุ้มกันวิทยา กลุ่มงานเทคนิคการแพทย์ สถาบันประสาทวิทยา กรุงเทพมหานคร
  • ภาวิณี ถิ่นการ์ ห้องปฏิบัติการเคมีคลินิก ภาควิชาพยาธิวิทยา คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล กรุงเทพมหานคร

คำสำคัญ:

อัตราการกรองผ่านไต, ไอโอเฮกซอล, เครื่องโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูงพิเศษ, การหาค่าที่เหมาะสมของวิธีทดสอบ, การตรวจสอบความใช้ได้ของวิธีทดสอบ

บทคัดย่อ

การวัดค่าไอโอเฮกซอลในพลาสมาอย่างแม่นยำถือเป็นสิ่งสำคัญในการตรวจวัดค่าอัตราการกรองของไต (GFR) ในการศึกษานี้ เราได้พัฒนาและตรวจสอบความใช้ได้ของวิธีวิเคราะห์ใหม่ในการหาปริมาณไอโอเฮกซอลโดยใช้โครมาโทกราฟีของเหลวประสิทธิภาพสูงพิเศษพร้อมการตรวจจับอัลตราไวโอเลต (UPLC-UV) การศึกษานี้เกี่ยวข้องกับการเตรียมตัวอย่างและการแยกทางโครมาโทกราฟีสำหรับไอโอเฮกซอล ค่าพารามิเตอร์ต่าง ๆ ประกอบด้วยประเภทของคอลัมน์ องค์ประกอบและ พีเอชของเฟสเคลื่อนที่ ได้รับการปรับให้เหมาะสมเพื่อให้ได้การแยกที่เหมาะสมที่สุด สภาวะโครมาโทกราฟีที่เหมาะสมที่สุดเป็นดังนี้ เฟสเคลื่อนที่คือร้อยละ 3.5 (ปริมาตรต่อปริมาตร) อะซีโตไนไตรล์ต่อนํ้า โดยไม่ต้องปรับความเป็นกรด-ด่าง คอลัมน์คือ Poroshell 120 EC-C18 โดยควบคุมอุณหภูมิที่ 30 องศาเซลเซียส และอัตราการไหล 0.2 มิลลิลิตรต่อนาที วิธีการที่พัฒนาขึ้นมีความเป็นเส้นตรงที่ดีเยี่ยมในช่วงความเข้มข้น 0 ถึง 640 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร (R2 = 0.9999) การทดสอบความเที่ยงของการวิเคราะห์แสดงด้วยค่าร้อยละ RSD ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ยอมรับ (<ร้อยละ 2) ทั้งสำหรับการวิเคราะห์ with-in run และ between run การทดสอบความแม่นยำมีค่าการคืนกลับอยู่ระหว่างร้อยละ 97.70±2.11 ถึงร้อยละ 102.91±1.47 วิธีนี้มีขีดจำกัดในการตรวจพบ และขีดจำกัดในการวัดเชิงปริมาณเท่ากับ 0.97 และ 3.26 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตรตามลำดับ โดยใช้เวลาการวิเคราะห์ต่อตัวอย่างที่สั้น (6 นาที) โดยรวมแล้ว การทดสอบ UPLC-UV ที่พัฒนาขึ้นนี้ให้วิธีการที่ง่าย รวดเร็ว และเชื่อถือได้สำหรับการตรวจวัดไอโอเฮกซอลในพลาสมา ทำให้เหมาะสำหรับการใช้งานทางคลินิกในการปฏิบัติงานด้านไตวิทยาและการวิจัยเพื่อการประเมิน GFR โดยการวัดตรง

References

Cusumano AM, Tzanno-Martins C, Rosa-Diez GJ. The glomerular filtration rate: from the diagnosis of kidney function to a public health tool. Front Med (Lausanne) 2021; 8: 769335.

Kaufman DP, Basit H, Knohl SJ. Physiology, glomerular filtration rate. StatPearls [serial on the Internet] 2024 Jan [cited 2024 March 4]. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK500032/.

Rahn KH, Heidenreich S, Brückner D. How to assess glomerular function and damage in humans. J Hypertens 1999; 17: 309-17.

Vilhelmsdotter Allander S, Marké L, Wihlen B, Svensson M, Elinder CG, Larsson A. Regional variation in use of exogenous and endogenous glomerular filtration rate (GFR) markers in Sweden. Ups J Med Sci 2012; 117: 273-8.

Herget-Rosenthal S, Bökenkamp A, Hofmann W. How to estimate GFR-serum creatinine, serum cystatin C or equations? Clin Biochem 2007; 40: 153-61.

Levey AS, Titan SM, Powe NR, Coresh J, Inker LA. Kidney disease, race, and GFR estimation. Clin J Am Soc Nephrol 2020; 15: 1203-12.

Musso C, Alvarez J, Jauregui J, Macías J. Glomerular filtration rate equations: a comprehensive review. Int Uro Nephrol 2016; 48: 1105-10.

Lamb EJ, Levey AS, Stevens PE. The kidney disease improving global outcomes (KDIGO) guideline update for chronic kidney disease: evolution not revolution. Clin Chem 2013; 59: 462-5.

Ebert N, Bevc S, Bökenkamp A, et al. Assessment of kidney function: clinical indications for measured GFR. Clin Kidney J 2021; 14: 1861-70.

Caregaro L, Menon F, Angeli P, et al. Limitations of serum creatinine level and creatinine clearance as filtration markers in cirrhosis. Arch Intern Med 1994; 154: 201-5.

Sriperumbuduri S, Dent R, Malcolm J, et al. Accurate GFR in obesity-protocol for a systematic review. Syst Rev 2019; 8: 147.

Cvan Trobec K, Kerec Kos M, von Haehling S, et al. Iohexol clearance is superior to creatinine-based renal function estimating equations in detecting short-term renal function decline in chronic heart failure. Croat Med J 2015; 56: 531-41.

Levey AS, Coresh J, Tighiouart H, Greene T, Inker LA. Measured and estimated glomerular filtration rate: current status and future directions. Nat Rev Nephrol 2020; 16: 51-64.

Soman RS, Zahir H, Akhlaghi F. Development and validation of an HPLC-UV method for determination of iohexol in human plasma. J Chromatogr B 2005; 816: 339-43.

Slack A, Tredger M, Brown N, Corcoran B, Moore K. Application of an isocratic methanol-based HPLC method for the determination of iohexol concentrations and glomerular filtration rate in patients with cirrhosis. Ann Clin Biochem 2014; 51: 80-8.

Carrara F, Gaspari F. GFR measured by iohexol: the best choice from a laboratory perspective. J Lab Precis Med 2018; 3: 77.

Delanaye P, Ebert N, Melsom T, et al. Iohexol plasma clearance for measuring glomerular filtration rate in clinical practice and research: a review. Part 1: How to measure glomerular filtration rate with iohexol? Clin Kidney J 2016; 9: 682-99.

Pottel H, Schaeffner E, Ebert N, van der Giet M, Delanaye P. Iohexol plasma clearance for measuring glomerular filtration rate: effect of different ways to calculate the area under the curve. BMC Nephrol 2021; 22: 166.

Castagnet S, Blasco H, Vourc’h P, et al. Routine determination of GFR in renal transplant recipients by HPLC quantification of plasma iohexol concentrations and comparison with estimated GFR. J Clin Lab Anal 2012; 26: 376-83.

Ng DK, Schwartz GJ, Warady BA, Furth SL, Muñoz A. Relationships of measured iohexol GFR and estimated GFR with CKD-related biomarkers in children and adolescents. Am J Kid Dis 2017; 70: 397-405.

Schwertner HA, Weld KJ. Highperformance liquid-chromatographic analysis of plasma iohexol concentrations. J Chromatogr Sci 2015; 53: 1475-80.

Holleran JL, Parise RA, Guo J, et al. Quantitation of iohexol, a glomerular filtration marker, in human plasma by LC-MS/MS. J Pharm Biomed Anal 2020; 189: 113464.

Destefano JJ, Schuster SA, Lawhorn JM, Kirkland JJ. Performance characteristics of new superficially porous particles. J Chromatogr A 2012; 1258: 76-83.

Branch SK. Guidelines from the international conference on harmonization (ICH). J Pharm Biomed Anal 2005; 38: 798-805.

Shabir G. Step-by-step analytical methods validation and protocol in the quality system compliance industry. J Valid Technol 2004; 10: 314-24.

El Assri S, Sam H, El Assri A, et al. Iohexol assay for direct determination of glomerular filtration rate: optimization and development of an HPLC-UV method for measurement in serum and urine. Clin Chim Acta 2020; 508: 115-21.

Niculescu-Duvaz I, D’Mello L, Maan Z, et al. Development of an outpatient finger-prick glomerular filtration rate procedure suitable for epidemiological studies. Kidney Int 2006; 69: 1272-5.

Nilsson-Ehle P. Iohexol clearance for the determination of glomerular filtration rate: 15 years’ experience in clinical practice. eJIFCC 2001; 13: 48-52.

Farthing D, Sica DA, Fakhry I, et al. Simple HPLC–UV method for determination of iohexol, iothalamate, p-aminohippuric acid and n-acetyl-p-aminohippuric acid in human plasma and urine with ERPF, GFR and ERPF/GFR ratio determination using colorimetric analysis. J Chromatogr B 2005; 826: 267-72.

Cavalier E, Rozet E, Dubois N, et al. Performance of iohexol determination in serum and urine by HPLC: Validation, risk and uncertainty assessment. Clin Chim Acta 2008; 396: 80-5.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-12-26

How to Cite

ฉบับ

บท

นิพนธ์ต้นฉบับ